DJ Talk met JEANS: "Daardoor heb ik wel geleerd buiten de lijntjes te kleuren."

"Mijn liefde voor muziek begon al op een hele jonge leeftijd; ik was een jaartje of 8. Ik vond Michael Jackson heel vet, maar had verder geen specifieke smaak in muziek. Op een gegeven moment zat ik bij een vriend thuis en zijn broer, had muziek opgezet en zei dat we even naar zijn muziek moesten komen luisteren. Het eerste nummer was The Prodigy - Out of Space; ik kan me nog herinneren dat ik het zó vet vond klinken dat ik gelijk dacht: dit is voor mij. Ik besefte toen al dat het een grote rol in mijn leven zou kunnen gaan spelen."

"Muziek begon eerst gewoon als een hobby. Ik was heel onzeker vroeger, ik denk dat ik ook muziek maakte om dat te vergeten. Bij niets van wat ik toen deed dacht ik dat ik er later iets mee zou kunnen doen; ik hield me simpelweg niet bezig met mijn toekomst. Destijds vond ik het vooral heel vet, en omdat het zo mijn passie was, hielp het me even te vergeten hoe ik me voelde en wat er om me heen gebeurde."

"Niks gebeurd zonder reden natuurlijk. Alles wat er is gebeurd, dat heeft me gemaakt tot wat ik nu ben. Mijn moeder was best wel creatief, dus daar heb ik wel echt de creatieve kant van meegekregen. Zij was altijd bezig met plakboekjes, tekenen en dingen knutselen en zo. Dat heeft mijn creatieve brein al op jonge leeftijd gevormd."

"Mijn vader was heel makkelijk; regels waren er niet. Toentertijd was het natuurlijk eigenlijk niet oké als je je zoon een auto laat rijden voordat hij zijn rijbewijs heeft en dat soort dingen. Dat was natuurlijk niet goed, maar ergens ben ik ook wel weer blij met dat ik die vrijheid heb meegekregen. Daardoor heb ik wel geleerd buiten de lijntjes te kleuren."

"De onzekerheid die ik toen had zal altijd ergens onderhuids blijven zitten denk ik. Ik merk nu ook dat ik me nog steeds heel onzeker kan voelen, vooral als ik heel laag in mijn energie zit. Ik weet inmiddels wel beter; het is ook niet dat ik heel zeker van mijn zaak ben, ik ben gewoon helemaal oké met wie ik nu ben."

"Wat Ayahuasca mij heel erg heeft geleerd is eigenlijk uit mijn ego stappen. Een ego is natuurlijk altijd iets wat aanwezig is. Zodra je in een spiegel kijkt, dan zie je jezelf. Je hebt jezelf een bepaalde vorm gegeven, niet alleen jij, maar ook de mensen om je heen. Wat Ayahuasca mij uiteindelijk heeft laten inzien, is dat ik voor die tijd heel erg vanuit dat ego leefde."

"Die Gino stond voorop en vooraan. Elke discussie moest gewonnen worden door Gino. Alles draaide om Gino. Nu benader ik het leven heel anders. Niet meer vanuit mezelf, maar vanuit een 'Birds Eye Perspectief'. Dan hoeven discussies niet meer gewonnen te worden. Op alle fronten levert dat heel veel rust op en heeft mij dat positief beïnvloed."

"Het album kwam denk ik op het punt dat ik een beetje het verleden afsloot. Vanaf mijn jeugd tot aan die periode is een hele lange weg geweest om mezelf te vinden, gelukkig te worden en te zien waar ik vandaan kom. Ondertussen ben ik altijd aan het werk geweest in de studio. Ik had op een gegeven moment zoveel én zo'n diverse muziek verzameld."

"Ik voelde dat het een product was van wat ik mijn hele leven had geleerd. Veel van mijn invloeden komen uit mijn kindertijd, maar ook uit de muziek waar ik naar luisterde als tiener en twintiger. Al die invloeden heb ik verwerkt in één album. Ik heb 22 tracks uitgekozen die eigenlijk mijn levensverhaal vertellen. Mijn album staat voor de lessen die je leert terwijl je op de grond ligt, en voor het moment waarop je vanuit die afgrond weer omhoog klimt."

"Ik hoop dat ik met de docu wat kan meegeven aan jongeren. Ik woon zelf in Transvaal, in Den Haag; dat is best wel een ghetto, om het zo maar even te zeggen. Ik zie ook om me heen heel veel jeugd op straat hangen. Er worden wel eens overvallen gepleegd op avondwinkels, dan hoor ik later dat het om veertienjarige jongens gaat. Dan herken ik een beetje mijn perspectief terug, wat ik op die leeftijd had."

"Het kan zo uitzichtloos zijn voor kinderen, zeker als hun ouders er niet bij zijn of niet begrijpen wat er gaande is bij de jeugd. Als ouders gescheiden zijn, of als een kind uit een slechte jeugd komt, kan het heel snel gebeuren dat ze op een plek terechtkomen waar criminaliteit de enige mogelijkheid lijkt."

"Het wordt in bepaalde kringen natuurlijk ook als stoer gezien. Voor veel jongeren is het een uitvlucht. Ik hoop dat deze documentaire mensen laat zien dat het ook anders kan. Hoe uitzichtloos een situatie soms ook lijkt: je kunt beter met je passie aan de slag gaan. Want uiteindelijk ligt de keuze bij jou, het is goed om te beseffen dat die keuze er altijd is."