Wim de Gier gaat binnen 24 uur zestig keer parachutespringen

Wim groeide op in Loosdrecht naast het vliegveld van Hilversum. Vanuit zijn tuin zag hij parachutisten in de weer. Op zijn zeventiende vertelde hij zijn vader dat hij dat ook eens wilde proberen. "Dat durf jij toch niet", reageerde pa. "Hij heeft daar zijn hele leven toch een beetje last van gehad. Tijdens zijn begrafenis heb ik er een mooie speech over gegeven", vertelt Wim.

Het mooiste parachuteverhaal heeft Wim opgedaan in de Blue Hole in Belize. "Daar ben ik uit een vliegtuig 60 km uit de kust boven zee gedropt. Midden in de Atlantische Oceaan en daar ben ik midden in het water geland. Google het maar, daar sta je versteld van. Prachtig, mooi, blauw goud midden in de oceaan met een koraalrif omheen. Toen ik was geland, ben ik op een boot gestapt en heb ik nog gedoken. Fantastisch!" Ook zijn sprong boven de piramides van Cheops vergeet Wim niet snel. "Daar hebben we de grootste formatie ooit boven de piramides gemaakt, we hebben een piramide boven de piramides gemaakt. Ik ben op heel veel mooie plekken op aarde geweest moet ik wel zeggen. Het is ook bizar dat ik bij de Malediven gesprongen heb."

Het zijn ook geen plekjes waar iedereen zomaar komt. "Nee, nee, nee. Boven de piramides moet je echt op uitnodiging. Dat was wel bijzonder. Maar ja, ik kan mooie dingen opnoemen. Downtown Bangkok, midden in het centrum van Bangkok geland, het Koninklijk paleis, daar kom je ook niet meer. Dat was vroeger nog wel mogelijk. En dan praat ik over 15 jaar geleden, dus dat zijn wel hele mooie plekken waar ik gesprongen heb."

Op het moment van schrijven staat de teller van zijn inzamelingsactie op €57.000. "Eigenlijk, zou ik het liefst € 150.000 binnenhalen, daarvoor heb je echt een groot onderzoek. Dat was ook eerst het streefbedrag. Ik weet niet of dat gaat lukken, maar voor €100.000 heb je ook een iets kleiner onderzoek." Of de ziekte ooit helemaal bestreden kan worden? "Ik denk uiteindelijk wel. Ik volg de nieuwste technieken op de voet en ik denk dat we steeds verder in die richting gaan komen. Tony Robins schrijft er ook mooi over in zijn boek Life Force . Uiteindelijk kunnen we het helemaal de wereld uithelpen, denk ik, als we ook op ons voedsel letten natuurlijk. Er komen dan vast weer andere ziektes waaraan we uiteindelijk doodgaan. Maar lang leven, daar ben ik wel mee bezig. Ik wil ook zo gezond en fit mogelijk oud worden. Dus vandaar dat ik dit op mijn leeftijd nog kan doen."

"Ja, eigenlijk is de totale duur twaalf uur. Ik ga om acht uur beginnen en ik hoop om half acht ‘s avonds klaar te zijn. Er ligt een heel draaiboek van vier blokken van 15 à 16 sprongen per twee uur klaar. Het eerste blok wordt 16 sprongen en tussen die blokken zit drie keer een half uur pauze. Ik ga ook in de tussentijd naar een ander vliegtuig toe, waar ook BN’ers mee springen."

"Ik heb er alles aan gedaan en doe dat nog steeds. Ik ben nu bijvoorbeeld bezig met een topjudoka, Daan ten Heuvel van Team NL. Hij is mij aan het aan het coachen. Ik zit 4 à 5 keer per week in de sportschool en wordt vooral op m’n core getraind. Ik spring op een kilometer hoogte en val zo'n vijf tot tien seconden. Dan ga ik bijna 200 km per uur, dan wordt mijn core ontzettend geraakt. Ik ben dan ook heel veel met m’n core bezig, dus veel aan het planken etcetera. Ik heb nu echt een mooie sixpack, daar ben ik wel trots op, haha."

Wim staat er straks niet alleen voor. Hij heeft een team van 15 personen om zich heen. "Er is iemand die mij goed in de gaten houdt om te zien dat het veilig is wat ik doe. Er zit ook een maatje van mij in het vliegtuig die dat goed in de gaten houdt. Hij bepaalt ook wanneer ik eruit moet. Dus dat hoef ik zelf niet te doen. Ik heb ook met Maarten van der Weijden contact gehad en ook hij gaf aan dat focus heel belangrijk is. Tot slot is er ook een heel medisch team en ook iemand van de maagleverdarmstichting natuurlijk."

Wim is de tweede op de wereld die op zijn leeftijd zestig keer uit een vliegtuig springt. "Ik heb contact gehad met die andere. Hij heeft mij tips en trucs gegeven. Daarom heb ik nu ook dat hele team. Ik moet alleen maar focussen." Het belangrijkste waar Wim eigenlijk niet aan had gedacht. "Waar ik niet aan had gedacht, is dat er iemand mee moet in de helikopter en te zeggen dat ik moet gaan springen. Ik dacht: ‘nee, dat bepaal ik zelf allemaal wel’. Maar dat scheelt toch weer hoofdruimte. Wanneer Max Verstappen zijn helm opzet, zit hij helemaal in zijn zone en is hij alleen maar gefocust op die vijf lampjes." Die focus heeft Wim ook nodig tijdens zijn uitzonderlijke poging.

"Ik heb speciaal hiervoor een helikopter gehuurd. Ik wil nog even benadrukken dat ik alle kosten zelf betaal, dus dat wil zeggen dat 100% naar het goede doel gaat. Die helikopter heb ik nodig omdat het met het vliegtuig allemaal te veel tijd kost rondom het landen en starten. Daar heb ik minder last van met een helikopter. We hebben een speciaal veldje gecreëerd bij vliegveld Teuge, speciaal voor ons. Daar mag ik landen. Als de helikopter is geland, stap ik gelijk weer de helikopter in en gaan we dus zo snel mogelijk weer omhoog.

Dan zegt mijn maatje ‘go’ en dan spring ik weer. Nou, dan hopen we dat dat allemaal lukt binnen 8 minuten. Dan begin ik dus 's morgens om acht uur en zou ik, met drie pauzes, rond half acht 's avonds klaar moeten zijn."

Wim zal zijn enorme challenge livestreamen, zodat mensen hem live kunnen volgen.

Doneren kan via: https://60sprongen.nl/