Twee laaggerankte neven tegenover elkaar in ultiem tennis underdog-verhaal

Vacherot begon al lachend aan het toernooi als qualifier. Hij was zelfs een “alternate” die erin kwam doordat er laat blessures waren. Hij moest langs meerdere hogere geplaatste spelers, waaronder Holger Rune en Novak Djokovic, speelde perfect in de cruciale momenten, vocht zich door sets heen waarin hij achterstond en veroverde zo stukje bij beetje het publiek.

Rinderknech maakte op zijn beurt ook naam, hij schakelde topnamen uit (o.a. Daniil Medvedev) en liet zien mentaal en fysiek sterk te zijn.

De finale zelf was puur entertainment. De eerste set gaat naar Rinderknech, hij serveert sterk en maakt weinig fouten. Maar Vacherot geeft niet op. Hij verandert zijn strategie: open spel, agressiever en durft risico’s te nemen. De tweede set pakt hij 6-3, de derde idem. Uiteindelijk wint hij met 4-6, 6-3, 6-3.

Wat deze finale extra bijzonder maakte? Emotie. De twee neven omarmden elkaar, er waren tranen, en de sportieve erkenning was groot. Rinderknech zelf zei na afloop dat ondanks dat hij had verloren, hij “alles gegeven had” en trots was op wat zijn neef had bereikt. De twee hoeven dus gelukkig niet mee te doen aan het Familiediner.

Om nog even te schetsen wat voor bizarre prestatie dit wel niet is: Vacherot is de laagst gerangschikte speler ooit die een ATP Masters 1000-toernooi wint. Door zijn overwinning stijgt hij van 204 naar nummer 40 op de ranglijst. Voor Monaco is dit ook historisch, nog nooit eerder had een speler uit dat prinsdom zo’n groot ATP-titel gewonnen.

Het was een genot om dit underdog verhaal te volgen, en we denken dat dit een verhaal is die niet snel vergeten zal worden.