Stoute Jongens & Meisjes: ‘’Hoe ik met de huisgenoot van mijn tinderdate in de bosjes van het Vondelpark belandde’’

Ik had de app Tinder al een paar maandjes op mijn telefoon staan. Net als heel veel mensen deed ik er eigenlijk vrij weinig mee. Af en toe een beetje oppervlakkig lullen met jongens die me wel wat leken, vaak liep het op niks uit, dat was ook wel mijn eigen schuld. Ik ben niet zo iemand die snel met iemand op date gaat ofzo. Het is veel leuker om spontaan iemand tegen te komen in de kroeg, of in de club. Nou gebeurde dat ook wel, maar het bleef vaak bij een nachtje of hooguit twee vervolgdates. Wanneer je alleen met iemand de koffer induikt heb je niet het relationele gezeik en daarnaast is er de afwisseling. Ik ben gek op seks, daar kom ik open en eerlijk voor uit, maar ik ben dan ook eerlijk naar de guys toe. This is it. Er zijn overigens weinig jongens die daar problemen mee hebben, maar als er al een beetje gevoel om de hoek komt kijken, dan ren ik weg. Best een nare eigenschap op zich, maar hee, ik weet het van mezelf.

Uit verveling heb ik op een brakke zondag toch maar weer eens de app Tinder geopend. Tijd moet je doden toch. Het was een grote vleeskleuring, maar ik moest eerlijk bekennen dat het aanbod van die dag behoorlijk goed was. Alsof je in een Jamin van mannen liep. Ik drukte bij ene Ruud op het hartje en warempel: het was een match. Ruud liet er geen gras over groeien en stuurde vrijwel direct een berichtje. We raakten in gesprek, een gesprek die de hele zondag zou voortduren. Eigenlijk ging het eerst over koetjes en kalfjes. Hobby’s, alcoholproblemen en studieshit. Vrij standaard dus. Toen er wat meer diepgang in het gesprek leek te komen besloot ik het er maar op te wagen: ‘’Zeg Ruud, ga je mijn nummer nog vragen?’’

Tinderchat werd dus vervangen door WhatsApp, het communiceert een stuk chiller. Had hij daar een toffe profielfoto, waarop hij te zien was met een baardje, mooie bruine hondenogen en een grote glimlach. I like. Ik kon veel bij hem kwijt en begon hem al snel wat meer in vertrouwen te nemen. Over mijn losse vrij leventje vertelde ik een hoop en hij begreep me wel. Ook niet zo’n relatie-type, Ruud had duidelijk ook al wat op z’n kerfstok staan. Toch was hij wel toe aan iets serieus, ik niet, maar dat zei ik niet letterlijk. Ik was wel oprecht geïnteresseerd in deze jongen. We gingen dus daten. Ik was best wel heel erg trots op mezelf dat ik dit aandurfde. We wonen allebei in Amsterdam, dus op zich was afspreken niet echt een issue. Ik zelf woon in Buitenveldert, hij woont in de Helmersbuurt. We spraken af bij de facking lelijke I Amsterdam letters voor het Rijks. Ik had een net iets te kort jurkje aangetrokken, maar hee het was echt warm daar. Daar kwam hij aanlopen, met een dikke grijns op z’n smoel. Ik vond hem op de foto wel veel leuker moet ik zeggen. Maar vriendelijk leek hij me sowieso. We gingen iets drinken vet dicht bij het Museumplein. Hoewel op WhatsApp de gesprekken heel makkelijk gingen, bleken er nu ineens heel veel stiltes te vallen. Dat was best wel ongemakkelijk, na het drankje liepen we naar buiten. We lulden een beetje over onze toekomst, de toeristenstroom in Amsterdam en nog meer slappe onderwerpen. Het begon zelfs een beetje vervelend te worden. Hij leidde de route, wist ik veel hoe we liepen. Het weer was heerlijk, dat was al een hele meevaller. Op een gegeven hield hij mij staande ‘’Hee, hier woon ik!’’ alsof ik achterlijk was, alsof we stomtoevallig hier uit kwamen. Ik lachte het maar een beetje weg, maar van binnen brandde er iets. Of ik binnen nog een biertje wilde doen. Gratis drank is altijd goed, en ik had die middag verder toch geen reet te doen, dus ik ging mee. Ik verbaasde mezelf wel met deze actie.

Hij deelde de woning met meerdere gasten, we gingen zitten in de gezamenlijk woonkamer, waar ons gesprek een nieuw dieptepunt kon vieren. Ik wist niet hoelang die stilte duurde, maar op een gegeven moment kwam iemand anders de kamer in lopen. Hij pakte ook een blikkie uit de koelkast en ging bij ons zitten. Hij stelde zich voor als Peter en sloeg het gehele tafereel gade. Hij begon maar tegen Ruud aan te lullen en vroeg ons wat we hadden gedaan en of ik rookte. Nee, ik ben gedegradeerde partyroker, maar op zich leek het me een goed idee om even naar buiten te gaan. Ruud rookt blijkbaar niet en kreeg geen peuk aangeboden, volgens mij wilde hij ook gewoon mee naar buiten. Maar Peter was slimme gozer en zei tegen ‘m dat we zo weer terugkomen. En voor die het wist was zijn date vakkundig gekaapt. Ik genoot er wel van.

We liepen samen een stukje richting het Vondelpark. Hij vertelde dat Ruud wel vaker een date meenam, maar dat ik de mooiste tot nu toe was. Een goedkoop compliment, maar het werkte wel. Zijn ogen vertelde me de echte waarheid, ik werd er door gegrepen, het leek wel een hypnose. Voor ik het wist zat ik vastgekleefd aan zijn warme lippen en stak ik mijn tong in zijn mond. Jezus wat was dat lekker zeg. Dit alles maakte iets van binnen wakker, zo voelde ik het beneden al een beetje vochtig worden. Maar ik voelde dat ook hij wel een beetje opgewonden was. We liepen nog een stuk verder, hij pakte mijn hand om er zachtjes in te gaan kneden. Toen we op een rustig hoekje stonden in het Vondelpark, wees hij naar de bosjes. Maar dan moesten we snel zijn want in de verte kwam een vrouw met kinderwagen aan. Ik knikte en zachtjes duwde hij mij richting de struiken, tot we voldoende beschut waren. Tenminste, als mensen goed zouden kijken vanaf het wandelpad hadden ze echt wel een glimp van ons kunnen zien.

Comfortabel was het niet echt daar in de struiken, overal zand en bladeren. Maar god, de seks was zalig. We kenden elkaar net een luttele 20 minuten. Ik hou teveel van seks denk ik, maar hier heb ik echt geen seconde spijt van gehad. Peter wist de juiste plekjes bij mij te vinden, en ook hij had het echt naar zijn zin. Hij zei telkens hoe mooi ik was en wat voor gaaf lichaam ik had. Dat is best aardig van ‘m. Hij moest wel regelmatig even zijn hand op mijn mond leggen omdat ik anders heel hard zou gaan kreunen. Ik kon het niet stoppen. Na een paar minuten was het weer voorbij, we waren even in een andere wereld. En pas toen beseften we ons pas dat we halfnaakt in het Vondelpark lagen. De realiteit is iets naars wat uiteindelijk toch wel naar bovenkomt. Het is onvermijdelijk.

Ik ben nog met hem meegelopen terug naar zijn huis, maar ik durfde echt niet naar binnen. Peter begreep dat wel, maar van Ruud had ik onderweg al allerlei appjes gekregen van waarom het zolang duurde. Ik heb hem afgewimpeld, lullig wel, maar zo’n toffe gozer bleek het toch niet te zijn, blij was hij in ieder geval niet. Maar toch ben blij dat ik hem ben gaan daten, anders had ik die hete seks in het park moeten missen. Dat was zonde geweest. Ik heb trouwens tegen Peter gezegd dat hij nog weleens bij mij mag langskomen, maar dan blijven wel lekker veilig binnen in mijn kamer. Daar waar alle privacy is.