Het sportjaar 2021: van medailleregen in Tokio tot het schrijven van Formule 1-geschiedenis
Na een jaar vol uitstel van tal van mooie, grootse sportevenementen beloofde 2021 een mooi sportjaar te worden voor ons kleine kikkerlandje. Oranje was voor het eerst sinds 2014 weer aanwezig op een eindrode, de Formule 1 keerde met ons eigen Max terug naar Zandvoort en ook onze Olympiërs gingen voor Goud. Voordat het jaar goed en wel was begonnen, waren de vooruitzichten al prachtig. Journalist Willem Leijgraf zet voor FHM de hoogtepunten van het sportjaar op een rijtje.
The King of Kickboxing blijft op zijn troon
Eind 2020 keerde GLORY Kickboxing terug na de lockdown en de terugkeer choqueerde direct de vechtsportwereld. Badr Hari werd KO geslagen door Benjamin Adegbuyi. De organisatie pakte door en kondigde de terugkeer van Rico Verhoeven aan op GLORY 77.
Verhoeven was er een jaartje tussenuit na de titanenstrijd tegen rivaal Badr Hari eind 2019 en zou eigenlijk zijn titel verdedigen tegen Jamal Ben Saddik. De Belgische-Marokkaan trok zich uiteindelijk voortijdig terug en de organisatie moest snel schakelen. Twee grote kickbokstalenten Tarik Khbabez en Levi Rigters samen met veteraan Hesdy Gerges zouden het in toernooivorm opnemen tegen The King of Kickboxing .
Verhoeven bleek oppermachtig. In de halve finale op GLORY 77 had rivaal Gerges geen schijn van kans en liet Rico zien hoe goed hij was. Het lukte hem niet om de trekker over te halen en Gerges bleef knap overeind, maar Verhoeven ging wel door naar de finale. In de finale trof hij de sloopkogel Tarik Khabez. De talentvolle kickbokser had in Azië al furore gemaakt en ging strijdend van start. Een blessure gooide echter roet in het eten waardoor Rico het toernooi won en nog steeds ongeslagen bleef in GLORY sinds 2014.
Een klein half jaar later kwam GLORY met groots nieuws. Krachtpatser en vechtsportlegende Alistair Overeem verruilde de MMA-kooi voor de kickboksring en tekende een contract bij de bekendste kickboksorganisatie. Er was maar één tegenstander waar topatleet Overeem oog voor had: Rico Verhoeven. Hij wilde de koning onttronen en kreeg van GLORY de kans.
Op GLORY Collision 3 zouden Rico Verhoeven en Alistair Overeem tegenover elkaar staan in een uitverkocht huis. De hoofdact viel echter in het water toen Overeem zich terugtrok door een blessure. GLORY ging razendsnel op zoek naar vervanger en kwam uit bij de oorspronkelijke titeluitdager van eerder dit jaar: Jamal Ben Saddik.
De twee kemphanen, Verhoeven en Ben Saddik, stonden gelijk in gewonnen partijen en de strijdbijl was allesbehalve begraven. Tijdens het gevecht liet Ben Saddik zijn tegenstander Verhoeven diep gaan. The King of Kickboxing had het zwaar, ging zelfs neer en werd zwaar toegetakeld in zijn gezicht. Toch bleef Verhoeven op karakter, conditie en kracht overeind en klaarde hij de klus. In de vierde ronde stopte hij zijn tegenstander en bleef Rico de allerbeste onder de zwaargewichten in GLORY.
Medailleregen in Japan
Atleten wereldwijd leefden een lange tijd in onzekerheid. Het coronavirus maakten begin 2020 zijn opmars en het was de vraag of de Spelen in Tokio door konden gaan. De zomer bood veel perspectief, maar de atleten konden geen wedstrijdritme opdoen, omdat alle evenementen waren uitgesteld. Eind maart 2020 werd de knoop dan eindelijk doorgehakt door de organisatie. De Olympische Spelen zou plaatsvinden in 2021.
Op 23 juli 2021 werd het vuur aangestoken en gingen 278 Nederlandse atleten de strijd aan voor een gouden plak. De Nederlandse voetbaldames waren voor het eerst in de geschiedenis aanwezig op de Spelen en de Nederlandse hockeyvrouwen waren na de verloren finale in 2016 op zoek naar revanche.
De medaillekassa rinkelde onophoudend voor de Nederlandse sporters in Tokio. Er werd maar liefst tien keer een gouden plak in de wacht gesleept, 12 keer moest er genoegen worden genomen met zilver en 14 keer was er brons voor een Nederlander. De Nederlandse sportfan werd getrakteerd met tal van succesverhalen.
Zo was er goud voor Annemiek van Vleuten bij de tijdrit voor vrouwen en haalde de wielrenster haar ultieme revanche na haar val tijdens Rio in 2016. Een ander succesverhaal was die van de geboren Ethiopische Sifan Hassan. De hardloopster struikelde tijdens de kwalificatie op 1,500 meter, maar knokte zich terug en won zelfs de kwalificatierace. Hassan groeide uiteindelijk uit tot een van meest succesvolle Nederlandse atleet op de spelen met maar liefst twee gouden medailles en eenmaal brons. Boven alles veroverde Sifan de harten van de Nederlandse sportfans. Wat een topper is zij zeg.
Succes en revanche was er ook voor de Nederlandse hockeyvrouwen. In de poulefase waren de dames in oranje oppermachtig tegen India, Zuid-Afrika, Ierland, Duitsland en Groot-Brittannië. Ongeslagen met 18 gescoorde goals gingen de hockeydames de knock-outfase in. Ook hier droogden ze iedereen af. Nieuw-Zeeland en opnieuw Groot-Brittannië kregen een nederlaag aan hun hockeyrokje en in de finale werd ook knap afgerekend met de Argentijnse hockeydames. Reden genoeg voor een feestje met de hockeydames. Wie wil dat nou niet?
Door de Nederlandse medailleregen in Tokio werd een 20-jaar oud record verbroken. Op de Olympische Spelen 2000 in Sydney sleepte Nederland in totaal 25 medailles in de wacht, waarvan twaalf keer goud. Het aantal gouden medailles bleef weliswaar hangen op tien, maar het totale aantal medailles werd met maar liefst elf medailles meer overtroffen. Een topprestatie van de Nederlandse topatleten.
Het succes op de Spelen in Tokio zorgde ervoor dat Nederland het best presterende land werd uit de Europese Unie. Nederland eindigde uiteindelijk achter onder andere China, Amerika, Rusland en Groot-Brittannië op de zevende plaats, maar hield wel buurland Duitsland achter zich qua prestaties. Al met al dus een meer dan geslaagde zomer voor sportminnend Nederland.
Van tranendal op EK naar “Viva Hollandia” met Van Gaal
Na jaren afwezigheid kon de Nederlandse voetbalfan weer met trots naar Oranje op een eindtoernooi kijken. In 2014 werden we nog derde, maar in 2016 en 2018 schitterden we door afwezigheid op de eindrondes. Het was pijnlijk, maar onder Ronald Koeman gloorde er weer hoop aan de horizon. We kwalificeerden ons voor het EK en genoten van de nieuwe sterren Virgil van Dijk , Georginio Wijnaldum, Frenkie de Jong en Memphis Depay.
Nog voor het toernooi goed en wel kon beginnen, volgde de eerste uitdaging. Koeman zag zijn droom uitkomen met een transfer naar Barcelona, dus de KNVB moest op zoek naar een vervanger. De hoge heren in Zeist kwamen uiteindelijk uit bij oud-international Frank de Boer. Moeizaam in het buitenland, maar zeer succesvol in eigen land. De KNVB had alleen de pech dat niet alleen Frank de Boer, maar meer Nederlanders zich bondscoach waanden. De discussie laaide op toen De Boer van het welbekende 4-3-3 systeem afstapte. De bondscoach hield echter voet bij de stuk en was degene die het laatst lachte. Hij en zijn strijders wonnen alle wedstrijden in de groepsfase en Oranje kwalificeerde zich voor de knock-outfase met Denzel Dumfries als verrassende uitblinker bij de Nederlandse leeuwen.
In de achtste finale troffen we Tsjechië. Waar iedere Nederlander opgelucht was dat we de Portugezen van Ronaldo niet troffen, waanden we ons al praktisch in de halve finale met deze gunstige loting. 27 juni 2021 werd echter een dag om snel te vergeten. Oranje begon vol goede moed, maar kwam uiteindelijk gewoon niet uit de verf tegen de Tsjechen. Toen Matthijs de Ligt tot overmaat van ramp ook nog eens na een handsbal met rood van het veld werd gestuurd, wist heel Nederland dat Oranje een wonder nodig had. En dat wonder bleef uit. Tsjechië scoorde na de rode kaart twee keer en bekerden verder. Oranje kon weer naar huis.
Na de teleurstelling van het EK volgde het afscheid van Frank de Boer. De KNVB kon weer op zoek naar een nieuwe coach en kwamen al snel uit bij een oude bekende. De man die Oranje in 2014 ongeslagen naar een derde plek leidde, werd aangesteld. Louis van Gaal werd de nieuwe leider van Oranje. Het eerste doel: kwalificeren voor het WK.
In een poule met Turkije (waarvan Oranje kansloos had verloren in Istanboel) en Noorwegen met topschutter Haaland in de gelederen zouden Van Gaal en zijn mannen alle zeilen bij moeten zetten voor succes. Dat bleek ook direct tijdens Van Gaal’s eerste wedstrijd in Noorwegen. Een 1-1 gelijkspel bleek het hoogst haalbare voor Oranje, maar de droom van directe kwalificatie voor het WK was nog levend. Sterker nog, heel het land stond weer achter Oranje toen Van Gaal en consorten in eigen land zonder moeite afrekenden met Montenegro (4-0 winst) en Turkije (6-1 winst).
Nee, er was geen twijfel over mogelijk. Nederland ging naar het WK 2022 in Qatar. Met Frenkie de Jong als spelverdeler, Virgil van Dijk als grote leider achterin en Memphis Depay als afmaker kon het niet meer misgaan. Nederland bleef winnen en de concurrentie liet punten liggen. In Montenegro kon Oranje de klus klaren. Frenkie de Jong was met zijn transfersom van 86 miljoen euro al veel meer waard dan de hele Montenegrijnse selectie bij elkaar opgeteld. In het voormalig Joegoslavische land ging het echter toch mis. Nederland ging met 2-0 aan de leiding en er leek geen vuiltje aan de lucht, maar tien minuten voor tijd scoorde Montenegro en gingen ze nog vol voor een resultaat. En die kwam er. Niet veel later scoorde Montenegro de gelijkmaker en de teleurstelling was compleet. Het zou op de laatste kwalificatiewedstrijd tegen Noorwegen aankomen.
Veel tijd om te treuren hadden de Oranje-internationals niet. Kop omhoog en strijden. Er mocht in eigen huis tegen Noorwegen niet verloren worden en we hadden geluk met de afwezigheid van topschutter Haaland. Het werd een doodsaaie wedstrijd. De tribunes waren leeg door de afgekondigde maatregelen, Oranje durfde geen risico te nemen en Noorwegen ontbrak het aan kwaliteit om gevaarlijk te worden. Uiteindelijk kon voetbalminnend Nederland in de slotfase juichen door goals van Bergwijn en wie anders dan Memphis. Na het laatste fluitsignaal was het feest in de kleedkamer. De spelers zongen luidkeels mee met de Oranje-hit van Wolter Kroes. “We zijn er weer bij en dat is prima!”.
Ajax kampioen, Europees succes, PSV winterkampioen
Naast dat Oranje volop in actie kwam in 2021, streden de Nederlandse voetbalclubs ook om eremetaal in zowel de Eredivisie als in Europees verband. In Amsterdam hunkerden men naar Europees succes zoals in 2017 en 2019, in Rotterdam en Eindhoven droomden men van een landskampioenschap en supporters in andere steden in Nederland hoopten vooral dat hun club de grote verrassing van het seizoen kon worden.
De kampioensschaal van 2021 ging uiteindelijk naar het oppermachtige Ajax. Met maar liefst 16 punten verschil op achtervolger PSV werden de Amsterdammers kampioen. Als klap op de vuurpijl pakte Ajax daarbij ook nog een de KNVB-beker. Alleen in Europa eindigde het seizoen niet zoals gehoopt voor de Amsterdammers, net zoals voor alle andere Nederlandse clubs actief in Europa. Feyenoord en AZ wisten Europees niet te overwinteren, PSV overleefde de groepsfase van de Europa League wel, maar werd in de eerste ronde van de knock-outfase uitgeschakeld en Ajax overwinterde niet in de Champions League en schopte het uiteindelijk tot de kwartfinale van de Europa League. Een teleurstelling voor de Amsterdammers.
In de top van de Eredivisie was het niet heel spannend. PSV eindigde tweede, AZ derde en Vitesse eindigde knap boven Feyenoord. De Rotterdammers wonnen uiteindelijk wel de play-off’s en haalden dus Europees voetbal. In de staart van de Eredivisie was het een stuk spannender. ADO den Haag en VVV degradeerden rechtstreeks en uiteindelijk moest FC Emmen op doelsaldo de play-off’s in. De play-offwedstrijden om een plekje in de Eredivisie waren bloedstollend spannend en kenden uiteindelijk een verrassende winnaar. NEC Nijmegen (de nummer 7 uit de Keuken Kampioen Divisie) kwam, zag en overwon in de play-off’s en voegde zich bij SC Cambuur en Go Ahead Eagles als promovendi.
In de zomer van 2021 gebeurde er veel op de Nederlandse transfermarkt. Talenten Myron Boadu en Calvin Stengs vertrokken uit Alkmaar, Steven Berghuis haalde zich de woede van alle Feyenoord-fans op de hals door bij Ajax te tekenen en Feyenoord versterkte zich met de twee oud-Eredivisie topschutters Alireza Jahanbhakhsh en Cyriel Dessers. PSV zag sterkhouders Denzel Dumfries en Donyell Malen vertrekken, maar zag ook Davy Pröpper en Marco van Ginkel terugkeren. De transfercarrousel draaide overuren en de messen voor het nieuwe seizoen waren geslepen.
In Europees verband kwamen de geslepen messen vooral van pas. Vijf van de vijf actieve clubs in Europa wisten te overwinteren. Ajax was oppermachtig in de poulefase van de Champions League, PSV bemachtigde een plek in de Conference League door derde te worden in de groepsfase van de Europa League en Feyenoord, AZ en Vitesse wisten alle drie knap hun groep in de nieuw opgezette Conference League te overleven.
De eerste seizoenshelft was, ondanks de Europese dominantie van Ajax, spannender dan ooit. Waar iedereen dacht dat Ajax met twee vingers in de neus kampioen zou worden, was het uiteindelijk PSV die zich knap als winterkampioen kroonden. De strijd om de titel gaat dus als vanouds weer tussen Amsterdam en Eindhoven, maar ook Feyenoord heeft de andere twee topclubs nog in het vizier. De andere grote verassingen waren de drie gepromoveerde clubs. Waar normaal gesproken deze ploegen vechten tegen degradatie zijn Go Ahead Eagles, NEC en Cambuur alle drie in de race voor de play-off’s om Europees voetbal. De Eredivisie zit dus nog steeds vol verrassingen.
Terug naar Zandvoort en het seizoen van Super Max
Naast al het voetbalgeweld iedere week was er ook plaats voor 22 weekenden vol Formule 1. In 2020 zou het racecircus eigenlijk al terugkeren naar Nederland, maar de pandemie gooide roet in het eten. In 2021 was het dan eindelijk zo ver en kon Zandvoort oranje kleuren om vaderlands trots Max Verstappen aan te moedigen.
Het juichen voor Max kreeg een extra dimensie dit jaar. Al vroeg in het seizoen bleek dat de Nederlander de strijd aan ging met titelhouder Lewis Hamilton. Max won in Italië, Monaco, Frankrijk, tweemaal in Oostenrijk en in België alvorens hij in eigen huis de strijd aan ging met de Brit. En de strijd was fel. Dat bleek wel op het circuit van Silverstone toen Verstappen werd aangetikt door Hamilton en crashte. Godzijdank kwam Max er zonder ernstig letsel vanaf en liep hij alleen kostbare punten mis.
Het eerste weekend van september was het dan zo ver. Zandvoort kleurde Oranje en hoopte op succes voor Max. De kwalificaties werden goed afgesloten door Verstappen met de pole position. Op zondag 5 september was het dan zo ver. Verstappen ging goed van start en pakte direct de voorsprong. Deze voorsprong geeft hij door een pitstop even af aan Bottas (die nog geen pitstop had gedaan), maar uiteindelijk was Verstappen op Zandvoort gewoon te goed. Dominant en met een ruime voorsprong win Max op het Nederlandse circuit en viert de Oranje massa feest.
In Abu Dhabi doet Max het beter dan verwacht. De vrije trainingen van Hamilton boezemen menig Verstappen-fan angst in, maar uiteindelijk tijdens de kwalificatie piekt Verstappen en start hij op eerste plek die zondag. De eerste plek vergeeft hij snel als Hamilton beter start in Abu Dhabi. Verstappen gaat direct in de achtervolging en lijkt de Brit voorbij te zijn, maar Hamilton raakt van de baan en snijdt een flink stuk af. Ondanks protesten van Red Bull hoeft Hamilton zijn plek niet af te geven en laat de Brit zijn concurrent achter zich. De voorsprong van de Mercedes-coureur krimpt uiteindelijk nog flink als Max’ teamgenoot Perez zich opwerpt als minister van Defensie. De Mexicaan verdedigt met man en macht zijn positie waardoor Verstappen kan inlopen op Hamilton. Uiteindelijk is het de Canadees Latifi die de hoop op een titel voor Verstappen weer nieuw leven in blaast. Een crash, een safety-car. Het verhaal kan menig Formule 1-fan wel dromen. Verstappen kroont zich, mede dankzij slimme pit-stop’s en goed teamwork tot de allereerste Nederlandse Formule 1-kampioen.
Sportjaar 2021
Al met al is het een prachtig sportjaar geweest voor Nederland. Veel gouden plakken, eindelijk een F1-kampioen en weer aanwezig op het WK voetbal. We zijn trots op de sporters die ons kikkerlandje vertegenwoordigen. Laten we hopen dat 2022 een nog mooier sportjaar gaat worden. Zullen we eindelijk wereldkampioen worden in voetbal? We gaan het zien. Tot volgend jaar!
Tekst: Willem Leijgraf
