Je loopt door Rotterdam en denkt erover om een rustig rondje te maken langs de Cokesingel of misschien wel een klein ommetje over de West-Snuifkade. Maar hé, waar zijn de borden gebleven? Het was natuurlijk al te verwachten. Ze hangen nu waarschijnlijk boven een bed in een studentenkamer waar ze als troffee worden opgehangen. Die borden waren er nog geen 24 uur. Rotterdam heeft het de studenten nét iets te makkelijk gemaakt.
Het idee van de gemeente was geniaal: straatnamen als de Cokesingel, Ketastraat en MDMA-laan die aandacht zouden vestigen op de gevaren van drugsgebruik. Maar in plaats van de 'serieuze boodschap' die wethouder Lansink-Bastemeijer voor ogen had, lijkt het vooral een speurtocht naar de beste kamerdecoratie te zijn geworden. Wat begon als een goed bedoelde campagne is nu uitgerold in een wedstrijd: wie kan het meest iconische bord bemachtigen?
Op een grauwe woensdagmiddag staan vier studenten rond de 20, met hun ogen gericht op de hoek van de Rakstraat. Of beter gezegd: de voormalige Rakstraat, want de gemeente had de straat tijdelijk omgedoopt tot 'Nakstraat'- een niet al te subtiele verwijzing naar het snuiven van een lijntje coke. Maar helaas, wat was al te verwachten? “Nee man, hij is al weg,” zegt een van de jongens met een knipoog. En nee, ze hebben ‘m niet gestolen. Dat heeft een vriend voor ze gedaan. Tuurlijk.
Een van de borden heeft zelfs al een prominent plekje veroverd op het nachtkastje van een studentenkamer. Er is zelfs een anonieme student die met zijn scooter door de stad crost en claimt dat hij al vier of vijf borden heeft gestolen. Dat is pas dedication.
Het lijkt erop dat de boodschap van de gemeente een beetje verloren is gegaan. Maar hé, wie wil nou niet een Cokesingel of Ketastraat in z’n kamer hebben hangen? Of de gemeente de borden gaat vervangen blijft een mysterie, net zoals waar al die borden nu precies zijn gebleven.