Hij vocht dit jaar tegen Ismael Lazaar, lanceerde een onderbroekenlijn, kreeg een zoon, verloor zijn vader, verdedigde op het laatst met succes zijn wereldtitel tegen Jamal Ben Saddik en bracht daarna nog even een boek uit. Wij spraken de 117 kilo zware kickbokslegend Rico Verhoeven vlak voor het sluiten van 2017 over het afgelopen jaar, zijn uitdagingen en een nieuw gevecht met Badr Hari.
Wat voor jaar was 2017 voor jou?
Een druk, bewogen maar zeker ook succesvol jaar. Ik heb een heel mooi nieuw kickbokscontract afgesloten, mijn zoon werd geboren, maar tegelijkertijd heb ik ook mijn vader verloren. Zo’n knalwedstrijd en mijn boek in de staart van het jaar. Ja, er is veel heel veel gebeurd.
Heftige rollercoaster lijkt me.
Ja ieder jaar heeft op zijn eigen manier impact. Vorig jaar was heel heftig met het gevecht tegen Badr, maar ik denk wel dat dit het meest bewogen jaar uit mijn leven is. Op persoonlijk gebied was het af en toe een rollercoaster. Als je zoon wordt geboren en een vier weken later sterft je vader, dan ga je emotioneel alle kanten op. Je gaat van een absoluut hoogtepunt naar een ongekend dieptepunt. Mijn vader en ik hadden ook een moeilijke relatie, dat maakt het ook extra lastig. Uiteindelijk heeft hij ervoor gekozen om er zelf een punt achter te zetten en te stoppen met vechten. Dat kan ik alleen maar respecteren, maar dat maakt het niet makkelijker. Het laatste halfjaar voor zijn dood hadden we geen contact gehad, maar in de laatste maand hebben we wel contact gehad. Gelukkig hebben we in de laatste week nog goed met elkaar gepraat en dingen uit kunnen spreken.
Spelen dit soort persoonlijke zaken een rol in de ring?
Ik probeer rond mijn gevechten zo min mogelijk over emotionele dingen na te denken. Ik probeer het wel als brandstof te gebruiken om tot een prestatie te komen.
Je populariteit is enorm gestegen de afgelopen jaren. Kun je nog wel een beetje normaal over straat?
Wat je zegt, een beetje. Ik ga heel veel op de foto. Mensen zijn enthousiast en ik kan dan ook alleen maar enthousiast zijn en alle liefde ontvangen en teruggeven die ik krijg. Ik vind het altijd leuk, maar soms is het lastig als je effe wil winkelen of met je gezin bent. Als ik op een openbare plek ben en op de foto ga, dan ontstaat er heel snel een grote kring om mij heen.
Dit zijn gouden tijden denk ik ook voor jou waarin jij je commerciële waarde vol kan benutten. Waar heb je op dit moment allemaal sponsordeals mee lopen?
We gaan hartstikke goed. Er komen allemaal enthousiaste mensen en merken op ons af. Ik werk nu bijvoorbeeld samen met Matrix Fitness. Dat is de meest logische sponsor voor iemand zoals ik. Verder heb ik een eigen onderbroekenlijn bij PFM Underwear. Ik heb een sponsorship lopen met Landrover. Sinds kort werk ik ook samen met Samsung en in januari ga ik een nieuwe samenwerking aan met een gezond merk waar ik het gezicht van ga worden. Verder ga ik begin volgend jaar een app lanceren: The Winners Work-Out. Daarin deel ik mijn methode om fit te worden, maar dan gericht op de normale persoon. Zo kan straks iedereen via mijn methode fit worden.
De kassa rinkelt lekker door zo te horen. Komt de Quote500 al dichterbij?
Haha, nee ik mag zeker niet klagen. Maar geld is nooit drijfveer geweest. Als geld de drijfveer wordt, dan zal je nooit de top bereiken. Maar als je uiteindelijk de beste bent dan hangt daar een prijskaartje aan. Dat maakt de beste zijn extra fijn.
Wat vind jij van de kritiek dat mensen jou een puntenvechter vinden?
Dat mogen ze zeggen. Het doet me eigenlijk niet zo heel veel. Ik vind mezelf een slimme, strategische vechter. Ik vind het belangrijk dat als ik over vijf of tien jaar gestopt ben met de vechtsport nog steeds mensen fatsoenlijk te woord kan staan, gesprekken kan voeren en mijn hersenen niet tot moes zijn geslagen. Daarom vecht ik wat tactischer en probeer ik niet te veel te incasseren. Ik wil altijd ten eerste winnen, daarna komt pas op een zo mooi mogelijke manier. De laatste twee jaar heb ik 70 a 80 procent op knock-out gewonnen, dus volgens mij gaan de goede kant op.
Veel wedstrijden win je omdat je conditioneel sterker bent dan je tegenstander. Hoe lang ga jij nog mee?
Dat klopt precies. Ik kan niet zeggen dat ik perse harder train of fitter ben dan anderen. Maar misschien heb ik een andere mindset. Als ik verlies op conditie, dan verlies ik niet van mijn tegenstander maar van mezelf. Ik heb geen trainer nodig om mijn conditie te trainen, dat kan ik allemaal zelf. Op conditie verliezen mag van mij gewoon niet gebeuren. Dat bestaat niet.
Hoe ziet die andere mindset er dan uit?
Ik heb quotes waarnaar ik leef. “Het moet niet goed zijn maar perfect.” Of “Everybody wants to be champion, but nobody wants to do the work ”. Hoe graag wil je kampioen worden? Wat wil jij daarvoor opofferen om dat te bereiken. Dat is de vraag die jij je moet stellen. Dat geldt voor alles in het leven. Ook als jij arts of brandweerman wil worden dan moet je jezelf afvragen hoe graag je dat wil en wat je ervoor op wil geven. Om iets te bereiken moet je dingen aan de kant zetten en opofferingen maken. Niets komt vanzelf aanwaaien.
Perfectionistisch.
Ik ben nooit comfortabel en dat bedoel ik in de positieve zin van het woord. Ik ben altijd gedreven om nog beter te worden, want het kan áltijd beter. Het is niet dat nu ik de kampioen ben lekker onderuit hang, hier en daar een beetje train en we zien wel wat er gaat gebeuren.
Hoe lang ga je nog mee?
Ik zou dit nog makkelijk tien jaar kunnen doen, maar ik zou het niet nog tien jaar wíllen doen. Ik ben ook met zoveel leuke dingen bezig. Fysiek ben ik in staat om zeker vier a vijf jaar aan de top te staan, maar je weet het niet, dus afwachten hoe alles loopt.
Je speelt niet meer dan twee, max drie potten per jaar. Waarom niet meer?
Het is een heftige voorbereiding die bestaat uit ongeveer twee maanden voorbereiden, dus als je drie wedstrijden vecht dan ben je er minimaal al een halfjaar aan kwijt. Je hebt ook tijd nodig om te herstellen. Je kunt niet continu pieken. Ik ben nu redelijk hersteld van het gevecht met Jamal. Het is ook lekker om lichaam en geest wat rust te geven. Je moet je lichaam niet sportief uitwringen. Ik ben nu weer druk met de app en promotie van mijn boek, dus in die hoek ben ik nu weer druk. Vandaag is de laatste dag werken en dan ga ik morgen lekker een weekendje naar Disneyland met mijn gezin. Lekker genieten en tijd spenderen met mijn gezin, want dat is voor mij het belangrijkste wat er is. Dit is een mooi moment om stapje eruit te doen en te ontspannen.
Hoe ziet die voorbereiding eruit?
We beginnen altijd met het schrijven van een trainingsschema waarin we de intensiteit opvoeren richting een wedstrijd. Ik train dan vier dagen in de week twee keer per dag en drie dagen in de week een keer per dag. Voor mijn voeding geldt hetzelfde. Ik begin met een dieet en daar hou ik me aan vast tot de wedstrijd is geweest. Denk aan veel rijst, kip of vis en groente. Dat is de basis. Die combinatie van gezond eten en steeds harder trainen krijgt mij mentaal en lichamelijk klaar voor de wedstrijd.
Jij staat al jaren aan de top. Is er een vechter die in de buurt komt van jou?
Nee. Zonder arrogant te zijn, denk ik dat ik met kop en schouders overal bovenuit steek. Er is niemand die ook maar bij me in de buurt komt.
Is er überhaupt nog iemand waar je nog graag een keer tegen zou willen vechten?
Ik heb iedereen gehad van mijn sport. Er is geen kickbokser waar ik heel graag tegen zou willen vechten. Het zou me wel heel tof lijken om een crossgevecht te doen richting het boksen. Anthony Joshua uit Engeland lijkt mij dan wel een uitdaging. Dan spelen we een kickbokspartij en een bokspartij en komen we allebei in elkaars wereld. Zo open je een hele nieuwe deur, dus dat soort dingen lijken me heel leuk. Verder ben ik nu gewoon de beste en wil ik de beste blijven.
Lonkt de UFC wel eens?
Niet op dit moment. Wie weet dat het er ooit van komt als er een leuke aanbieding komt die meerwaarde heeft voor mij. Ik zal nooit wat van te voren uitsluiten.
Dat je kunt vechten is algemeen bekend. Heb je nog andere verborgen talenten?
Ja, het blijkt dat ik goed films kan inspreken. Laatst heb ik de film Ferdinand ingesproken. Dat ging me eigenlijk beter af dan verwacht. Het was heel positief en leuk,. Verder staat er op filmgebied niks op de planning, maar in de loop van 2018 kijken wat het gaat brengen.
We lazen dat jij soms in je eentje voor 50 euro bij McDonalds kan eten. Hoe dan?
Haha, ja dat is een beetje uit zijn verband getrokken. Het is niet een ding dat ik elke week doe. Maar voor mij is het een meetpunt om de mentale handrem eraf te halen op het moment dat de wedstrijd is geweest. Ik ben groot, ik hou van veel eten dus dan wil het wel eens voorkomen dat ik zes of zeven broodjes bestel, maar ik kan ook twee steaks bestellen in een restaurant. Ligt er een beetje aan hoe groot ze zijn.
Na het gevecht met Jamal heb je Badr uitgedaagd. Dat moet in 2018 gebeuren, toch?
Ja dat zou mooi zin. Het is overigens niet zo dat ik Badr heb uitgedaagd. Ik zei alleen: “Dit is de wedstrijd die de mensen willen zien. Dus waarom niet nog een keertje doen? Ga trainen en laten we de partij nog een keer zetten.” Dat is niet aan ons, maar aan de organisatie. Wij kunnen allebei aantonen dat we willen en dat we willen zetten, alleen waar is nog niet zeker. De Amsterdam ArenA zou natuurlijk te gek zijn. Laten we hopen dat het goed komt, maar ik heb er alle vertrouwen in.
Mooizo. Hoe ga je oud & nieuw vieren?
We gaan de sportschool lekker ombouwen tot feesttentje en dan gaan we lekker feestje vieren. Ik heb een DJ geregeld, beetje vuurwerk afsteken. Dat wordt hartstikke leuk.
Heb je nog goede voornemens voor het nieuwe jaar? 2018 nog beter doen dan 2017.
Auto:Lamborghini Aventador. Staat nog niet voor de deur, maar die gaat er sowieso komen. Film: The Equalizer met Denzel Washington.
Serie:Empire. Kickbokser: Peter Aerts.
Sporter:Usain Bolt. Eten: De Spaghetti Carbonara van mijn moeder.
Muziekalbum:Eminem – Recovery. Track: Eminem – Till I Collapse.
Reis:Hawaii. Stad: Los Angeles.
Persoon die je nog wilt ontmoeten in je leven:Dwayne The Rock Johnsen en Kevin Hart.
Het boek Rico van Leon Verdonkschot is nu overal verkrijgbaar in de winkels
Tekst: Chris Riemens Foto's: James Law