Iedereen die ook maar iets met Formule 1 heeft, kent de naam Ayrton Senna. Op 1 mei 1994 crashde de Braziliaan met zijn bolide in de muur tijdens de San Marino Grand Prix. Ook na zijn dood blijven velen hem zien als de beste F1-coureur ooit. Netflix gooit nu de docu Senna uit 2010 online, waar we vooral duiken in zijn racejaren.
''I am not designed to come second or third. I am designed to win.'' Dat zegt eigenlijk al genoeg over de passie, obsessie en kennis die hij had voor en over zijn vak. Hij was een genie op het circuit, maar daar buiten viel hij ook enorm op, vanaf het eerste moment dat hij in de Formule 1 kwam.
Het verhaal van Ayrton Senna in de Formule 1 is prachtig en droevig tegelijk, vooral door het abrupte einde natuurlijk. Hij was verre weg de beste en had zo'n passie voor de sport, dat het ook weer niet zo gek is dat hij zijn dood vond op het asfalt. De manier waarop is alleen onnodig.
Aan de hand van beelden van persconferenties, driver's briefings en beelden van races zien we de succesvolle carrière van Ayrton Senna. Ook de minder succesvolle momenten komen aan bod, bijvoorbeeld de Monte Carlo Grand Prix op 15 mei 1988. Hij lag aan kop en had regelmatig de snelste ronde en had een ruime voorsprong van 55 seconden op nummer 2 en teamgenoot Alain Prost. Hij weigerde mee te werken aan de call van teambaas Ron Dennis die vond dat hij het wel wat rustiger aan kon doen, omdat 'ie toch zo ver voor stond.
Uiteindelijk verloor hij een ronde later zijn concentratie en dus ook zijn bolide in de muur. Hij was zo teleurgesteld dat hij direct naar zijn huis in Monaco ging, zonder ook nog maar een woord te wisselen met wie dan ook. Het tekent zijn temperament en instelling. ''Racing, competing, it's in my blood. It's part of me, it's part of my life; I have been doing it all my life and it stands out above everything else.''
In de docu staat ook de rivaliteit tussen hem en zijn teamgenoot Alain Prost centraal. Grotere rivalen zijn er in de Formule 1 misschien wel niet geweest. Prost zei ooit over zijn teamgenoot: "Ayrton has a small problem. He thinks he can't kill himself, because he believes in God, and I think that's very dangerous."
Er zijn heel wat clashes geweest tussen de twee, maar tijdens de Japanse Grand Prix in 1989 maakte Senna het wel heel bont. Prost stond 21 punten voor in het kampioenschap, dus Senna moest winnen om nog kans te maken op de titel. Uiteindelijk raakten de twee elkaar en sprong Prost met een bloedneus uit de auto, terwijl Senna met een gebalde vuist zat te zwaaien. Alleen tot ieders verbazing reed Senna weer door en reed iedereen eruit met een kapotte wagen.
Prost zocht het hogerop en zorgde er met medewerking van president Jean-Marie Balastre voor dat Senna werd gediskwalificeerd. Iets dat de fans hem niet in dank afnamen. Het zorgde zelfs bijna voor een vertrek van Senna uit de Formule 1 met de woorden: "Ik ben een professional, maar ik ben ook een mens.''.
Ayrton Senna reed in een hele andere tijd dan nu, waarin hij veel grotere risico's nam. Dat is niet meer van deze tijd. Zo was de rivaliteit tussen Rosberg en Hamilton niks bij die tussen Senna en Prost. Het gaat nu vooral om de auto, waar het vroeger ging om de coureur. Sinds het ongeluk van Senna is de Formule 1 alleen maar veiliger geworden, waardoor dit soort ongelukken gelukkig steeds minder voorkomen.
Het racen is echter ook anders geworden, soms wat voorspelbaarder of saaier wordt door veel fans gezegd. "If you nog longer go for a gap that exists, you are no longer a racing driver." Deze uitspraak van Ayrton Senna mag wat ons betreft wel eens wat meer nageleefd worden op het circuit. De geweldige docu is vanaf 1 september te zien.
Foto: Wikipedia.