Hoe Iris haar gejatte telefoon in Senegal belandde (en hoe ze 'm terugkreeg)

Het begon allemaal op Pride Night, 5 augustus, toen Iris haar telefoon gestolen werd voor Club Exit in de Regulier Dwarsstraat, het bruisende middelpunt van het Pride-feest die nacht. Temidden van het feestgedruis realiseerde Iris zich opeens dat haar telefoon uit haar tas verdwenen was. "Paniek en stress overvielen mij, ik trommelde gelijk al m'n vrienden op om te helpen zoeken. Ik besefte me dat het goed mis was, toen ik later die avond mijn telefoonhoesje op de grond zag liggen." De conclusie was zo helder als een vallende ster op een kristalheldere nacht: hier was een dief mee aan de haal gegaan. Wat betekende dat de dief inderdaad had toegeslagen.

Diezelfde nacht logde Iris in op iCloud en ontdekte ze dat haar telefoon zich verplaatste. Eerst werd hij gesignaleerd op een parkeerplaats naast de snelweg richting Parijs."Ik dacht bij mezelf: ik weet bij god niet waar die telefoon nu naar toegaat. Hij lag sowieso in een auto." Op maandag ging hij af in een banlieue van de Franse hoofdstad, en dinsdag gaf hij een signaal in de telefoonwinkel in Parijs.

Het kostte Iris heel wat moeite om haar telefoon op te sporen. "Ik was bijna zelf naar Parijs gegaan, via vriendinnen die Frans spreken heb ik uiteindelijk wel contact kunnen leggen met de lokale politie. Toen mijn telefoon weer opdook in een andere banlieue wilde het ene politiebureau er niet meer achteraan. Uiteindelijk kwam ik op het idee om een kennis, die tevens kickbokskampioen is en in Parijs woont, te benaderen. Hij is voor mij naar de telefoonwinkel gegaan en heeft toen gevraagd of ze gestolen telefoons verkochten. De eigenaar die vond dat natuurlijk niet heel relaxed dat er iemand zijn winkel binnen kwam lopen en hem beschuldigde van het verkopen van gestolen telefoons." Dit alles was zonder succes en de zoektocht naar haar telefoon werd steeds lastiger.

Totdat de telefoon weer werd geactiveerd. Verbazingwekkend genoeg gaf de telefoon dit keer een signaal af vanuit Rufisque, een stad ongeveer een uur rijden van Dakar. Inderdaad ja, vanuit het Afrikaanse land Senegal.

Iris begon als een ware detective alle straten van Rufisque af te zoeken. "Op een gegeven moment ben ik gewoon op Google Street View gaan kijken waar de telefoon ongeveer in het dorpje was. Toen kwam ik erachter dat de telefoon op of in de buurt van het politiebureau lag. In dat dorpje is het niet zo dat het bureau een website heeft met een telefoonnummer, dus ik moest op Street View rondjes rijden om te zoeken naar mogelijke contactpunten om dat bureau te benaderen". Uiteindelijk wist Iris hierdoor contact te leggen met de eigenaar van een lokaal kiprestaurant. Haar bericht naar hem was natuurlijk bizar: "Mijn telefoon is dit weekend gestolen in Amsterdam, en nu verschijnt hij in jouw dorp in Senegal. Kun je me helpen?"

Echt happig was de kippenboer niet om Iris te assisteren, maar na enig aandringen gaf de restauranteigenaar toe dat een vriend van hem bij het politiebureau werkte en misschien kon helpen. "Toen ben ik eigenlijk een beetje met hem op zoek gegaan naar de exacte locatie van de telefoon. Ze hebben zelfs een soort huiszoekingen gedaan in de de nabij gelegen straat, ze zijn de hele straat door gegaan en hebben toen aangebeld bij verschillende adressen."

Het net leek zich te gaan sluiten rondom de dief. "Tot het moment dat ik keek waar de telefoon was en zag ik dat hij een signaal gaf vanuit de Turkse metropool Istanbul. Ik was er bijna, maar ook dus weer helemaal niet. Ik gaf aan, aan de man in Senegal hoe kan het dat de telefoon nu afgaat in Turkije". Waarop de restauranteigenaar antwoordde dat ze recentelijk een telefoonhandelaar hadden gearresteerd die op het adres woonde waar de telefoon een signaal gaf. Deze handelaar had regelmatig zakengedaan in Turkije en onderdelen en apparatuur heen en weer gevlogen."

"Daarop heb ik voorgesteld om zijn laatste klanten te achterhalen, ik had namelijk ook het adres van de Turkse man, daar ging de telefoon immers af. Ze hebben de telefoonhandelaar een beetje onder druk gezet." De telefoon aldaar bleek verkocht aan een klant, maar gelukkig voor Iris kon hij er überhaupt niets mee doen omdat deze al op 'verloren modus' stond. De Turkse man had Iris' toestemming nodig om hem te ontgrendelen. De telefon is een dag in Istanbul geweest voordat hij weer werd teruggestuurd naar Senegal.

Iris moest zelfs een volmacht schrijven in het Frans om de eigenaar van het kiprestaurant de telefoon bij het politiebureau op te laten halen, om haar telefoon vervolgens naar Nederland te laten sturen. Een paar dagen plofte de telefoon op haar deurmat.

Ongelooflijk verhaal, toch? De meeste mensen zouden allang hebben opgegeven. Maar Iris toonde een ongekende wilskracht. "Voor mij werd het een soort spel, ik wilde bewijzen dat de aanhouder wint. Ook wilde ik laten zien dat je oplichters en dieven gewoon kan pakken, ook al zitten ze helemaal in Senegal."

Wil je tot slot nog iets kwijt, Iris? "Ik wil de eigenaar van het kiprestaurant enorm bedanken, want zonder zijn hulp had ik mijn telefoon 100% nooit meer teruggekregen. Dikke shout-out naar hem. Dus als je ooit in Senegal bent, ga naar het dorpje Rufisque en trakteer jezelf op een maaltijd bij zijn restaurant!"