Er komt altijd zo’n moment in een relatie waarop je voelt: "Hé, dit is niet meer wat het was." Of het nou de kleine irritaties zijn die ineens groter lijken dan ze echt zijn, of dat ene moment waarop je denkt: "Dit is niet goed." Meestal zijn het niet de grote dramas, maar juist de subtiele tekens die aangeven dat je relatie op de rand van de afgrond balanceert. Louanne Ward, een datingexpert uit Australië, heeft de subtiele signalen voor je op een rijtje gezet, zodat je niet pas wakker wordt als de relatie schipbreuk heeft gemaakt en je het alleen moet regelen via een goede advocaat.
Een van de eerste tekenen dat er iets mis is, is als kritiek niet meer zo’n incidentele opmerking is, maar je nieuwe dagelijkse realiteit wordt. Natuurlijk, een kleine opmerking over je schoenen op de bank of hoe je weer eens een kopje koffie hebt laten staan, is geen dealbreaker. Maar als alles wat je doet, van hoe je de afstandsbediening neerlegt tot de manier waarop je haar bericht beantwoordt meteen wordt afgekraakt, dan moet je echt even stilstaan. Constant kritiek krijgen doet niet alleen pijn, het ondermijnt ook je zelfvertrouwen. En geloof me, als je partner je constant van je sokken trekt, is de kans groot dat je langzaam gaat denken: “Is dit het nog wel?”
Als je partner steeds vaker met sarcasme of cynisme komt, zelfs wanneer je écht probeert een serieus gesprek te voeren, dan kun je maar beter je alarmbellen horen. Minachting is als een kanker in een relatie: het vreet langzaam aan alles wat ooit goed was. Het is niet meer “Haha, heel grappig”, maar "Wat de hell doe je nou?" Wanneer je partner je niet meer als gelijke ziet en constant met dat stiekeme onderkoelde commentaar komt, kan je het bijna wel vergeten. Respect is de basis van elke relatie, en zodra dat weg is, is het vaak game over.
Communicatie is de sleutel, zeggen ze altijd. Maar als jij of je partner je steeds meer afsluit, wordt die sleutel langzaam maar zeker omgedraaid. Als gesprekken meer lijken op een monoloog van jou, waarbij de ander alleen nog maar “ja” en “nee” mompelt, weet je dat je niet lekker zit. Het trekken van een muur, emotioneel of letterlijk, zorgt ervoor dat je uiteindelijk meer het gevoel krijgt dat je met een huisgenoot leeft dan met je partner. Je merkt het misschien niet meteen, maar als jullie samen niet meer praten zoals voorheen, dan ben je eerder ‘friends with benefits’ dan een stel.
Vertrouwen is het cement van een relatie, en als dat begint te wankelen, kun je wel beginnen met het zoeken van je verhuisdozen. Als je constant twijfelt over de anders eerlijkheid, of je je elke keer afvraagt waar diegene uithangt (of erger, met wie), dan moet je echt gaan nadenken. Want als vertrouwen niet meer vanzelfsprekend is, is er niet veel meer te redden. Vertrouwen kan niet worden gekocht met mooie woorden. Het moet er gewoon zijn. Zonder vertrouwen kun je het wel vergeten, je zit dan echt met een huis vol luchtkastelen.
En dan zijn er nog de grote dromen. Als jullie levensdoelen te ver uiteen gaan, dan kun je net zo goed op zoek gaan naar een andere route. Jij wil graag settelen, terwijl zij haar vrijheid nog niet op wil geven. Of jij ziet de toekomst al met kinderen en huisdieren, terwijl zij haar bucketlist nog lang niet afgevinkt heeft. Als jullie dromen niet meer op één lijn zitten, wordt het alleen maar moeilijker om de relatie te redden. Het voelt dan meer als twee verschillende teams die met de verkeerde doelen aan het spelen zijn.
Als je al deze signalen opmerkt, dan is het tijd om je af te vragen: wil ik dit nog wel? Relaties hebben altijd ups en downs, maar als de downs je beginnen te overweldigen en de liefde zich meer aanvoelt als een verplichting dan als iets wat vanzelf komt, dan moet je misschien de knoop doorhakken. Iedereen verdient een relatie die wederzijds werkt waar respect, vertrouwen en een beetje lol de basis zijn. Zonder dat is het misschien tijd om elkaar de hand te schudden en ervandoor te gaan.