Alcatraz! Het stond niet echt bekend als een gezellig hotelletje. Logisch, want het was een van de meest afgelegen gevangenissen op deze aardkloot. Niemand zou ervan kunnen ontsnappen. Officieel gezien is er ook niemand echt ontsnapt... hoewel de FBI daar nu toch over begint te twijfelen. In januari kwam
er een briefje naar buiten waarin stond: “Mijn naam is John Anglin. Ik ben in juni 1962 uit Alcatraz ontsnapt met mijn broer Clarence en Frank Morris.” Ze winden er in ieder geval geen doekjes om. 54 jaar lang werd er niets van deze gasten vernomen, tot dus die ochtend in januari 2018.
Olijk gezelschap
Hoewel de politie de brief al vijf jaar in bezit had. Ze vertrouwden het nog niet helemaal. Ze besloten echter dit jaar toch nog eens extra er naar te gaan kijken. Tegenwoordig is Alcatraz een museum,
gevangenis">de gevangenis sloot namelijk in 1963 al. Ontsnappen van het eiland was niet echt een goed idee. 23 mensen werden betrapt, 6 werden neergeknald, 2 gasten zijn verdronken en 2 anderen werden opgegeven als ‘vermist’. Doordat de cellen van de mannen vlakbij elkaar lagen, konden ze makkelijk een plannetje smeden. Het olijke gezelschap bestond uit John en Clarence Anglin, Frank Lee Morris en Allen West.
Het brein
Een goede voorbereiding is het halve werk, dus gingen ze alles goed uitdenken. Frank Morris was het brein achter dit alles. Deze gast is sluw en facking slim. Hij zat al jaren in de bak voor meerdere vergrijpen. Van bankovervallen tot kleinere misdaden. John en Clarence zijn bff's en leerden als kinderen heel goed te zwemmen, dat kan nog weleens handig zijn. Anyway, de dudes verzamelden allerlei materialen die ze nodig hadden bij de
ontsnapping. Dat was niet zo heel moeilijk, Alcatraz is namelijk ook een fabriek. Ze hadden relatief gezien niet hele erge dingen gedaan,
dus de aandacht van de bewakers ging vaak uit naar andere criminelen.
Via het dak
Ze maakten poppen van zeepwas en toiletpapier om de boel af te leiden. Morris was een handige Harry en bouwde van een accordeon-achtig instrument een apparaat waarmee ze de boot en de reddingsvesten op zouden kunnen blazen. Daar bleef het natuurlijk niet bij, met beitels en sleutels gingen ze graven. Het moesten gaten worden waardoor ze zelf heen zouden kruipen. De weg
naar de vrijheid. Het graven maakt natuurlijk een bende herrie, dus er werd alleen gegraven tijdens het muzikale uurtje. Dat was het moment wanneer muzikale gevangenen instrumenten gingen bespelen. Ze klommen uiteindelijk naar
het dak, waar ze een schacht open maakten.
De ontsnapping
Het vlot hadden ze gemaakt van 50 regenjassen en allerlei zwemvesten. Op 11 juni 1962 ontsnapten de heren. Een teamlid moesten ze achterlaten, hij kwam zijn gegraven gat niet uit. Sad. West offerde zich dus op, want het gat groter maken zou teveel takkeherrie maken. Uiteindelijk bereikten ze de kust, waar ze hun bootje op gingen blazen. Er gebeurde niks... het was stil. Tot de volgende dag de sirenes begonnen te schreeuwen. Iedereen dacht dat het niet kon, niemand kon ontsnappen van Alcatraz. West ondernam nog een poging, maar ging toch terug naar zijn cel. Uiteindelijk verklikte hij de boel. Een onderzoek werd gestart, maar daar kwam vrijwel niets uit. Nadat er een lichaam werd gevonden met vermoedelijk kleding van de gevangenis werd het onderzoek afgesloten.
De brief
In 2013 kwam dus de brief boven water. “Ja, we hebben het allemaal gered die nacht, maar het scheelde niet veel. Ik ben 83 jaar en mijn gezondheid gaat achteruit. Ik heb kanker.” Na zijn ontsnapping woonde John Anglin volgens de brief in Seattle, nu woont hij in Zuid-Californië. “Als je op tv aankondigt en belooft dat ik niet meer dan een jaar naar de gevangenis hoef en dat ik medische verzorging kan krijgen, dan schrijf ik terug en vertel ik precies waar ik nu ben. Dit is geen grap'', schreef hij. De brief werd onderzocht, maar of het echt van hem is, is moeilijk vast te stellen. Interessant is het natuurlijk wel. Het is net een jongensboek.
Onderzoekers keken in 2014 via een computermodel naar de ontsnapping. Volgens hen zouden de heren het inderdaad overleefd moeten hebben... Zouden we ooit nog duidelijkheid krijgen?