6 drankjes die bewijzen dat we altijd al onze ellende wegdronken

Arnold Zweig, een schrijver en soldaat in de Eerste Wereldoorlog, schreef: "Het is mogelijk om een oorlog te doorstaan zonder vrouwen, zonder ammunitie en zonder sterke punten, maar niet zonder tabak en al helemaal niet zonder alcohol." In eerste instantie kreeg het Franse leger alleen water in 1914, maar vanaf september kreeg elke soldaat een halve liter Pinard per dag. De goedkope wijn was niet bepaald te drinken, maar beter dan niks. Het werd soms gemengd met cognac of zelfs ether om 't wat te mixen.

Tja, de Duitsers konden er ook wat van. Otto Dix beschreef de loopgraven van de Duitsers als: "luizen, ratten,prikkeldraad, vlooien, granaten, bommen, grotten, lijken, bloed, Schnapps, muizen, katten, gas, artillerie, vuiligheid, kogels, mortieren, vuur, staal...." De schrijver van het bekende All Quiet on the Western Front zei zelfs liefkozend: "Het is makkelijker om over vrouwen te schrijven, da om Schnapps te begrijpen."

Bijna precies honderd jaar geleden vond één van de grootste pandemieën plaats van de afgelopen paar eeuwen. Catharine Arnold verzamelde in een boek ooggetuigenverslagen van hoe het er aan toe ging. Eén ding ontdekte ze al gauw. Je ziekte wegdrinken, dat is echt niet zo uniek. Een Canadees uit Nova Scotia raadde zelfs aan om 14 gin snel achter elkaar weg te gieten als remedie tegen de Spaanse Griep. Hoe vond je 't zelf gaan, pik?

De Pinard wordt niet echt meer geprezen, maar de slagen hebben ons ook cocktails gebracht die we nog steeds drinken. Uit de Tweede Wereldoorlog stampt de French 75, die nu juist tijdens feestjes genuttigd wordt. Het drankje komt uit Parijs en is vernoemd naar een speciaal wapen. Het is een mix van gin, gemixt met citroen en suiker en vervolgens een beetje champagne er bij. Een Amerikaanse schrijver zei er het volgende over: "Ik wist niet of een granaat of het drankje me geraakt had."

Tijdens de Spaans-Amerikaanse oorlog in 1898 vond de nodige onrust plaats in Havana. Toch was de Cubaanse hoofdstad ook de geboortegrond voor een cocktail die nog steeds gedronken is. Een soldaat vroeg om wat rum met Coca-Cola (ja, dat bestaat al sinds 1892) en wilde er een beetje limoen bij. Zo werd de Cuba libre geboren. Een ander populair drankje is de daiquiri, waar onder andere de schrijver Hemingway een groot fan van was. De precieze mix van geschudde citrus, Cubaanse rum en suiker is misschien wel één van de nog steeds populaire cocktails afkomstig uit de Caraïben.

Je zou verwachten dat deze drank te maken heeft met Mary I of England, of misschien wel ander spookachtige verhalen. In plaats daarvan moeten we teruggaan naar de Russische revolutie, waardoor Vladimir Smirnov al z'n geld kwijtraakte. Smirnov opende een wodka brouwerij en introduceerde voor 't eerst de sterke drank aan de westerlingen. Later, toen hij in Frankrijk voeten aan de aarde kreeg, veranderde hij zowel z'n eigen naam als dat van de wodka naar Smirnoff. Daar ontstond Bloody Mary, die door de Franse Ferdinand 'Pete' Petriot in leven werd gebracht. Enne, die naam? Die komt dus later pas in beeld, van een salon in 1972 waar een serveerster rondliep met de bijnaam 'Bloody Mary'.

Tja, wat betreft deze pandemie helpt het dat er al een biermerk zo heette. Mocht je dus tóch je ellende willen wegdrinken met een coronatintje, dan kun je dus gaan voor bijvoorbeeld een Coronarita. Je hebt er alleen een flesje corona voor nodig, ijsblokjes, tequila, limoen, zeezout en nog wat Cointreau.