Adriatique over ADE, de beste clubs ter wereld en hun aanstaande album

Ha Adrian. Jullie vliegen jullie de hele wereld over. Wat staat er allemaal op het programma de komende tijd?
Adrian Shala: Op dit moment zit ik in het vliegtuig klaar voor de vlucht van Ibiza naar Zurich. We doen twee shows in Zwitserland waarna we weer terugkeren naar Ibiza voor de Solomun +1 Closing, waar we zijn laatste gast van de zomer zijn. Na de Pacha closing vertrekken we naar Amsterdam voor ADE en het laatste weekend van oktober doen we een album tour door Frankrijk.

Amsterdam Dance Event is bijna daar. Wat betekent het voor jullie?
Het betekent dat er een paar hele drukke en volle dagen en nachten voor ons liggen. We doen twee shows, een paar meetings en natuurlijk ontmoeten we een hoop vrienden uit de dance industrie.

Op vrijdag trappen we de legendarische party's in de Loft van Audio Obscura af. Het is een after hour sessie die om 05:00 uur begint. Op zaterdag staan we op de 24-uurs party van Afterlife in de Warehouse Elementenstraat. Het zijn twee compleet verschillende shows met allebei hun eigen charme. In de Loft draaien we op een afterparty zo'n 6 tot 8 uur achter elkaar met een spectaculair uitzicht over de stad, terwijl de gig bij Afterlife meer een festival achtige set is met te gekke lichtshow en visuals.

Muziek is zo’n groot en essentieel onderdeel van het leven waarbij je jezelf en anderen iedere mogelijk emotie kan laten voelen.

Hoe zou je jullie stijl omschrijven?
Adrian en ik hebben een heel verschillende achtergrond, dat maakt het wat lastig te omschrijven. Onze sound is melodisch en warm. De ene keer duiken we meer in de diepte van de house en de andere keer van de techno. Maar het zal altijd melodisch en warm blijven.

Kun je omschrijven hoe het voelt om een dansvloer te zien ontploffen op een van jouw tracks?
We zijn allebei hartstikke nerveus als we een nieuwe track gaan uitproberen tijdens een set. We kunnen er bijna niet van genieten, omdat we ons moeten concentreren hoe de plaat klinkt op het geluidssysteem. Dan is daar het punt als Adrian Schweizer iets hoort wat hem niet bevalt en we in een split second een beslissing maken. Het is allereerst een zenuwslopende ervaring, maar meestal zijn we er naderhand heel tevreden over.

Jullie komen al jaren op regelmatige basis in Nederland. Hoe zouden jullie de Nederlandse publiek omschrijven?
De Nederlandse scene is bijzonder geraffineerd, vooruitstrevend en een key player op het wereldtoneel van de elektronische muziekwereld. Altijd als we in Nederland draaien ben ik weer onder de indruk van het publiek. De verwachtingen zijn een enkele keer niet waargemaakt. Jullie zijn erg goed ontwikkeld, maar tegelijkertijd niet te kritisch. Natuurlijk zijn er zoveel festivals en clubs met een verschillende publiek, waardoor je meerdere gigs kunt doen zonder dat je een overkill hebt.

Die vraag is bijna niet te beantwoorden. We kunnen de ene niet boven de ander verkiezen. Onze nacht bij Block in Tel Aviv vonden we onovertrefbaar, maar hetzelfde gebeurde in Beirut. Allebei zijn prachtige steden, met fantastisch publiek en extreem toegewijde mensen achter de schermen.

Die waren inderdaad te gek. We zijn ook heel blij dat we tijdens ADE weer in De Loft kunnen draaien. Maar dit is eigenlijk een vraag die je ons over een jaar nog een keer moet stellen. We zijn nu bezig met een paar hele speciale locaties in de kunstwereld te regelen om op te treden, maar daar kunnen we nu nog niks over zeggen.

Wij bouwen onze set niet om losse tracks heen. Natuurlijk hebben we een paar tracks in ons repertoire zitten waarvan we weten dat die goed werken op de dansvloer. ‘Studies in dance theory’ van ons aankomende album is zo’n plaat die heel goed werkt in verschillende situaties.

Het is niet te doen om er eentje uit te pikken, omdat onze mood en voorkeur continu verandert. Maar dit jaar speelden we voor de eerste keer op Fusion. Dat was fantastisch, in het bijzonder omdat we de voorlaatste set van het hele festival op de Turmbühne stage mochten draaien.

Er zijn een paar clubs waar we een erg goede relatie mee hebben opgebouwd gedurende de jaren. Warung in Brazilië is zo’n club. Verder zijn The Block in Tel Aviv en The Gärten in Beirut ook bijzonder. Bij ons thuis in Zwitserland moet je naar Nordstern en Zukunft en in New York hebben we goede herinneringen aan feesen in de Cityfox. Man, er zijn er zoveel. En dan zijn er nog clubs waar we nog gaan draaien, zoals in november in de beroemde Panoramabar in Berlijn.

Welke festival staat bovenaan je bucketlist om nog te draaien?
In Nederland hebben we heel veel goede verhalen gehoord over Into the Woods. Maar legendarische festivals als Coachella of Glastonbury zou natuurlijk ook te gek zijn. Over de hele wereld zijn er zo ontzettend veel nieuwe en goede festivals. Het is onmogelijk om overal te staan.

Jullie album komt eind deze maand uit. Hoe verliep het proces om het album te produceren?
Het was onze derde poging, maar dit keer werkte het. Het duurde niet zozeer lang, maar het was natuurlijk wel tijdrovend en onderweg hadden we een paar tegenslagen, maar dat is normaal. Er zitten heel veel verschillende emoties in het album. De ene keer is het verdrietig, maar daarna is het weer hoopvol. Er zit een boos gedeelte in, maar ook een blij stuk. Het album is een achtbaan van emoties, zoals mensen doormaken. We laten een verborgen kant van ons zien die er altijd al zat, maar we voelen ons nu klaar om die te onthullen.

Jullie album komt uit op Afterlife, wat een van de meest toonaangevende elektronische muzieklabels ter wereld van dit moment.
Het is heel tof om te zien dat de gasten van Afterlife (het label van Tale of Us, red.) open staan voor een album als Nude. Een album dat ver afstaat van de gewoonlijke dansvloer georiënteerde EP’s. Het is bij Afterlife niet alleen de sound, maar de hele ervaring in het algemeen wat ze zo goed maakt. Het label, de feesten, de line-ups en de immense productie die daarachter zit. Het zorgt dat het label een bepaald gevoel en hoge herkenbaarheid geeft, wat in mijn ogen een belangrijke reden van het succes is.

Door welke artiesten zijn jullie geïnspireerd?
Je raakt altijd geïnspireerd door muziek, maar deze keer hebben we geprobeerd om onszelf niet met andere te vergelijken of te laten beïnvloeden. Volgens mij is dat heel goed gelukt. Voor mij is de enige reden om een album te maken als je gewoon jezelf kan zijn. Het is een verzameling van gevoelens en tracks die uniek zijn.

Wat is je favoriete track van het album?
Het hangt ook af van de mood waarin ik verkeer. Ray (Reincarnation) is elke keer schitterend als ik het hoor. Het feit dat het nummer is vernoemd naar de zoon van Adrian en dat er een viertal klassieke muzikanten op staan maken het voor ons een een tijdloos stuk muziek. Verder hou ik ervan om ‘Studies In Dance Theory’ te draaien. Tachykardia’, ‘Ultrashall’ or ‘Point Of No Return’ zijn heel filmisch en werken voor mij heel goed als ik in de auto zit of thuis op de bank zit. Ik hou van ze allemaal.