Q&A met ‘The Dutch Giant’ over The King’s Man, de rollende sneeuwbal en zijn grote voorbeelden

Je gaat maar door, want je hebt een rol te pakken in The King’s Man. Hoe heb je deze rol ervaren?
Als een gigantisch avontuur. Het is als een gekke droom. De wens was om een keer op het witte doek te verschijnen en mijn lengte ergens voor te gebruiken. Twee tot drie jaar lang heb ik gezocht naar een agent die bij die rol [in The King’s Man, red.] kon en eindelijk vond ik iemand die in mij geloofde en ook castings ontving van Disney en andere spelers.

“Toen mocht ik ineens een casting doen voor The King’s Man.”

En toen?
Ik ging naar Engeland, moest daar vier uur lang een casting doen en vier weken later hoor je gewoon dat je het bent geworden. Ik heb toen echt een traan gelaten. Ik heb tien jaar lang gebodybuild om me zekerder te voelen in m’n eigen lichaam. Het is zo’n lange reis geweest om mensen te proberen te overtuigen om een keer een auditie te mogen doen. Dat The King’s Man me dan die kans gaf, dat is zo’n reis geweest.

Logisch ja! Hoe was het op de set? Er loopt natuurlijk menig wereldbekend acteur om je heen.
Je gaat daar als een gespleten persoonlijkheid heen. Aan de ene kant als fan en aan de andere kant moet je daar wel performen want je bent daar als acteur. En dan te kijken naar Ralph Fiennes, dat is een van mijn tegenspelers. Je wilt aan de ene kant een handtekening vragen en aan de andere kant bedenk je je dat je zijn collega bent. Dat was dus een hele bijzondere ervaring.

“Het was vooral bijzonder dat ik gelijk bovenaan begon. Ik heb geen acteerachtergrond, ik ben geen stuntman. Ik ben daar in drie weken tijd opgeleid om die scènes te kunnen filmen.”

En dan sta je daar dus met Ralph Fiennes…
Je gaat op een gegeven moment afkijken en leren van hun. Wat je daar leert is toch een opleiding geweest voor de andere films. Zo’n Ralph Fiennes die dan op zo’n hoog niveau zoiets neerzet op de set en dan zichzelf nog weet af te kraken en dat ‘ie het opnieuw en opnieuw en opnieuw wil doen. Dat zegt ‘ie zelf hè, niet eens de regisseurs. Het is mooi om te zien dat mensen die al veel films hebben gemaakt zo de top van de top willen neerzetten voor het publiek. Het was waarschijnlijk gewoon goed genoeg voor de bios maar hij wil echt hoogste niveau neerzetten. Ook tof om te zien hoe hij die scènes steeds beter opbouwt, dat is voor mij zo’n voorbeeld geweest. Je moet je voorstellen: ik zie natuurlijk ook die films en hoe ze dat doen, maar het is zo anders als je daar live staat en als je ziet hoe ze acteren naar de camera toe. Niemand had me dat vooraf kunnen bijbrengen.

Je bent ook te zien in de trailer, hoe vet is dat?
Dat vind ik zo’n eer. Dat is toch de manier om mensen ervan te overtuigen om de film te gaan zien, dus ik neem aan dat het een goed iets is. Ik sprak uiteindelijk met de regisseur en die zei ook dat ik hier mee door moest gaan. The King’s Man is voor mij het begin geweest, waar ik nu zes films later een hele carrière uit heb gehaald.

Hoe was het om te werken met regisseur Matthew Vaughn?
Ik had hem al op de casting in Engeland ontmoet. Ik had m’n casting gedaan en zat op een stoel uit te rusten. Hij kwam binnen, ik stond op en hij schrok. Toen zei hij dat hij wel begreep waarom ik was uitgenodigd haha. Het is een hele toffe man, hij was al gelijk erg enthousiast. Drie maanden later ontmoette ik hem op set en vertelde hij me wat hij allemaal met me van plan was. 

“Alle latten lagen hoog daar. Degene die mij opleidde was ook van de film 300, ook zo’n film van holy crap…”

 Ja, dat is toch best een dingetje…
Je moet je daar enorm bewijzen. Je wacht ook echt de reacties af, want wat vinden ze ervan? Ik had scènes die in drie takes goed gingen en scènes die ik wel echt 20 tot 25 keer opnieuw moest doen. Waar ik wel echt effe een pauze voor nodig had. Je ziet dat ze kritisch zijn en blijven en dat ik nog veel te leren heb. Ik denk dat we iets heel moois hebben neergezet. Zelf heb ik de film ook nog niet gezien. Disney heeft me die kans wel gegeven, maar ik zei nee, ik wil mezelf namelijk ook in de bios zien. Ik wil m’n eerste film juíst in de bios zien, op het witte doek haha.

En als je mocht kiezen uit alle acteurs, wie is dan je favoriet?
Dat zijn een aantal acteurs die fysiek hetzelfde zijn als ik, dus klassieke namen zoals Arnold Schwarzenegger en Dwayne ‘The Rock’ Johnson. Dat is mijn genre acteurs waar ik naar op kijk. Maar ook Benedict Cumberbatch, een acteur die totaal niet op mij lijkt, is een voorbeeld van me. Eigenlijk hebben alle acteurs iets bijzonders waar je naar opkijkt als beginnend acteur. Maar als ik echt moest kiezen zijn het wel die eerste twee namen, ook omdat ze net als ik met hun lichaam begonnen zijn en zo de filmwereld ingerold zijn. Daarnaast hebben ze zich echt bewezen als acteur zijnde.

Die link snappen we wel ja. Wat is nou echt het tofste wat je tot nu toe hebt meegemaakt tijdens je carrière?
Het tofste is dat je een film doet, dan vervolgens even geen nieuw project hebt, dan weer een casting doet, er nee wordt gezegd, je doorgaat en daarna ineens weer een ja krijgt. Wat ik nu merk is dat ik van de ene film naar de andere film ga. Ik cast al nieuwe films tijdens andere filmopnames.

“Ik merk dat die sneeuwbal aan het rollen is en dat mijn naam steeds bekender wordt. Dat is voor mij heel bijzonder geweest, dat die sneeuwbal is gaan rollen.”

En toch blijf je zo relaxed. Zo sta je overigens ook op IMdB omschreven: nuchter, down to earth en uniek.
Het is een Nederlandse eigenschap. Dat is wat ik ook erg heb meegekregen. Bij The King’s Man denk je ook terug aan waar het begonnen is en waar je vandaan komt en hoe hard je hebt gewerkt voor de eerste auditie. Ik vind het een vervelende eigenschap als je iets normaler gaat vinden naarmate je het vaker doet. Ik wil niet dat gevoel verliezen van ‘oh weer een speelfilm, ik doe wel mee’. Voor mij moet het bijzondere gevoel blijven en dat wil ik altijd houden. Daarom hoop ik ook dat ik nooit een arrogante wereldster word. Ik ben gewoon mezelf op de filmset en als het action is dan verander ik. En ik hoorde tijdens The King’s Man dat andere films hun gingen bellen met de vraag: ‘Hoe was hij op de filmset?’. Daar moet je toch rekening mee houden.

We spraken je ook begin 2020, wat is er sindsdien veranderd qua bekendheid?
Waar ik ook loop, zeker als het een beetje druk is, er zijn altijd mensen die me aanstaren en naar me toe komen. Ik maak sowieso tien foto’s op een dag en dan hebben we het over een normale winkeldag. Dat was vroeger altijd vanwege mijn lengte, maar nu is het meer ‘Hey! Dat is The Dutch Giant’, dat verandert en dat is heel leuk. Ook straks met The King’s Man: ‘Hey! Dat is die van The King’s Man‘, haha. Dat is wel een hele leuke switch geweest, waar mensen je dus van herkennen.

Er was ooit een producer en die zei een beetje gemeen van: ‘Waarom wil je acteur worden? Wil je bekend worden ofzo?’. Toen gaf ik hem een arrogant antwoord terug van: ‘Maar ik ben al bekend’, haha. Als ik op straat loop dan vragen mensen sowieso al foto’s dus daar hoef ik het niet voor te doen. Ik ga gewoon m’n droom achterna.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Olivier Richters (@thedutchgiant)

Heerlijk! Nu nog de allerlaatste prangende vraag: hoe ben je aan de naam The Dutch Giant gekomen?
Haha, ik was m’n Instagram een beetje aan het bouwen en als ik dan ergens stond en mensen vroegen om m’n Instagram, dan zei ik natuurlijk Olivier Richters. Maar de ‘g’ is al verschrikkelijk voor buitenlanders en Olivier wordt ook al snel Olivié, dus niemand kon me vinden. Ik weet eigenlijk niet waardoor het is gekomen. Ik weet niet of ik er zelf op gekomen ben, maar iedereen kon me zo veel beter vinden. Sommige regisseurs roepen nu naar me ‘Hey Dutch Giant’ en dat is allemaal prima haha.

Favorieten van The Dutch Giant

Droomauto: Haha, dat zijn de auto’s waar ik niet in pas. De Corvette C8 Z06 en de Cadillac CTS-V, die ik ook wil kopen. Daar pas ik namelijk wel in, dat weet ik.
Maaltijd: Zalmfilets van Muscle Meat, die gaan er altijd wel in.
Stad: Door de films heb ik zoveel hoofdsteden bezocht, de ene stad is nog meer bijzonder dan de andere. De meest bijzondere stad was toch wel Las Vegas.
Film: Dit klinkt heel cliché, maar het is toch wel Kingsman. Ik ben echt heel erg fan van de Kingsman en dat zeg ik niet omdat ik de film promoot. Het is echt zo!
Serie: De serie Dexter. Is ook net een nieuw seizoen van uit, dus zeker Dexter.
Artiest: Alle Nederlandse dj’s, laten we zeggen dj Tiësto, Armin van Buuren, ook omdat ik het tijdens m’n gymtrainingen luister.
Mooiste vrouw ter wereld: Haha, als ik niet m’n vrouw mag kiezen dan die dame uit Red Notice: Gal Gadot.

Aantallen

Aantal calorieën op een dag: 6.000 tot 7.000 kcal
Aantal films tot nu toe: 6 volgens IMdB
Aantal trainingen per dag: 4 keer per week
Aantal keer op de foto op een dag: 10 keer op een normale winkeldag

Nog heel effe geduld want de release van The King’s Man staat gepland op 27 januari. Als opwarmertje hebben we wel de trailer inclusief The Dutch Giant voor je! Je check ‘m hieronder.

Tekst: Celine Mieldijk