Gisteravond barstte in New York opnieuw het tennisvuurwerk los: in de US Open-finale stond de match van de zomer op het menu. Carlos Alcaraz kaapte de titel weg bij de regerend kampioen Jannik Sinner (6-2, 3-6, 6-1, 6-4) en kroonde zich daarmee opnieuw tot wereldnummer 1. Hun rivaliteit, die door fans en media inmiddels liefkozend “Sincaraz” genoemd wordt, krijgt steeds meer de feel van een moderne "gentleman's strijd’’ zoals we die ooit bij Federer, Nadal en Djokovic zagen.
Sinner en Alcaraz, jonge honden van hun generatie, staan intussen bovenaan op de Grand Slam ladder. Ze hebben elkaar drie jaar achter elkaar getroffen in een finale, wat nieuw en uniek is in de Open Era. De twee supertalenten domineren met z’n tweeën de majors. De laatste acht acht Grand Slams gingen allemaal naar de Italiaan of Spanjaard, dat lees je goed, acht Grand Slams. De laatste drie van die Grand Slam finales waren allemaal een Sincaraz battle. Alcaraz won Roland Garros en de US Open, Sinner versloeg zijn rivaal bij Wimbledon. Het hoofd-tegen-hoofd staat nu op 10–5 in het voordeel van Alcaraz, inclusief 4–2 in Grand Slam-finale gevechten.
Buiten de lijnen is de rivaliteit tussen Sinner en Alcaraz eerder een gentlemen’s duel dan een bikkelharde strijd. Geen grootspraak, geen gebakken lucht, maar respect en kameraadschap. Ze lachen samen bij persconferenties, maken grapjes tijdens trainingen en blijven opvallend vriendelijk. Het blijft zelfs amicaal als ze elkaar net een Grand Slam-titel hebben afgepakt.
Na de de gewonnen Wimbledon finale sprak Sinner over Alcaraz: "Ik bedank Carlos voor de speler die hij is. Het is zo moeilijk om tegen jou te spelen. We hebben ook naast de baan een goede relatie en op de baan proberen we alles zo goed mogelijk op te bouwen. Blijf doorgaan en dan hou je deze trofee nog vaak vast. Je hebt er al twee." Op zijn beurt zei Alcaraz afgelopen week nog dat ze ooit samen zouden dineren.
De Big Three kijken toe
Als je terugdenkt aan Federer, Nadal en Djokovic, de mannen die jarenlang bijna elke trofee tussen 2004 en 2023 verdeelden, dan voelt deze rivaliteit als hun spirituele opvolger. Sinner en Alcaraz nemen niet alleen de trofeeën over, maar ook die onmiskenbare show, flair en honger die de Big Three zo legendarisch maakten.
Sincaraz is geen gewone rivaliteit: het is tennisherhaling op high octane. Net wanneer we afscheid hebben moeten nemen van onze favorieten, komen er weer twee ultieme talenten voor terug. En we hopen dat er ook zulke schitterende momenten onstaan als hieronder