FHM's Oldtimer van de week: 1962 Ferrari 250 GTO
We posten geregeld de vetste bakken en meest luxueuze en exclusieve super- en hypercars op onze site, die voorzien zijn van allerlei hightech snufjes en de laatste technologieën. Heel vet natuurlijk, maar ook de oude klassiekers verdienen het om weer eventjes in de spotlight te staan. Precies om die reden lichten wij elke week een van onze favoriete oldtimers uit. Deze keer zetten we de legendarische Ferrari 250 GTO uit 1962 in het zonnetje.
Ferrari 250 GTO
De Ferrari 250 GTO wordt door sommige beschouwd als de heilige graal onder de auto's. Of dat echt zo is weten we niet, maar in de buurt komt 'ie zeker. De sportwagen werd in 1962 ontworpen door de beroemde Italiaanse renstal en was bedoeld om deel te nemen aan verschillende races. In totaal werden er slechts 36 exemplaren van het rode monster gemaakt tussen 1962 en 1963. Dits is opmerkelijk, want om te mogen racen van de FIA moesten er minstens 100 exemplaren gebouwd worden. Toch mocht de Ferrari 250 GTO aan de startstreep verschijnen, waarschijnlijk omdat Enzo Ferrari hem bij de raceleiding registreerde als doorontwikkelde 250 GT SWB waar wel meer dan 100 auto's van waren gebouwd. In 1964 werden er nog eens 3 aan het uiterlijk aangepaste modellen gebouwd en er werden ook 4 oude modellen omgebouwd tot het nieuwe exemplaar. Toen de wagen in '62 op de Amerikaanse markt verscheen kostte die rond de 15.000 euro. Er was bovendien persoonlijke toestemming van Enzo Ferrari, oprichter en directeur, nodig voordat er een auto gekocht kon worden. Over een exclusief bakkie gesproken.
De auto werd grotendeels gebaseerd op de 250 GT SWB, waarbij onder de motorkap een 3 liter V12 motor ligt die afkomstig is uit de 250 Testa Rossa en waarvan het chassis werd ontwikkeld met ontwerper Sergio Scaglietti. De rest van de 250 GTO komt overeen met het 'standaard'-design van Ferrari; een handgelast buizenframe, a-vormige voorophanging, actieve achteras, schijfremmen en Borrani spaakwielen. De versnellingsbak met vijf versnellingen was nieuw voor Ferrari raceauto's; de metalen plaat die het schakelpatroon in de auto liet zien wordt tot op de dag van vandaag in productiemodellen gebruikt. Het interieur was zeer beperkt, zelfs een snelheidsmeter ontbrak. Toch maakt dat voor de waarde van de racewagen absoluut geen verschil. Het was namelijk het laatste model in de GT-klasse waarbij de motor nog voorin lag, nu komt dat alleen nog voor bij historische autoraces. Daarnaast boekte 'ie ook vele, grote successen met bekende coureurs in de autoracerij, waarvan de 24 uur van Le Mans in 1962 de laatste race was waarin het brute renpaard in actie kwam en waar 'ie ook op het podium belandde. Niet zo gek dus dat de prijs enorm opliep, want historie en schaarste zijn waardevol. In 2018 werd er een model verkocht voor een recordprijs van bijna 60 miljoen euro. Het is daarmee de allerduurste auto ooit. Heeft zijn plekkie in deze rubriek dus meer dan verdiend.
Meer Oldtimers
