Natuurwalhalla Costa Rica verdient een plek op jouw verre reizen-bucketlist

Als we tegen een paar vrienden vertellen dat we binnenkort naar Costa Rica gaan, wordt dat uiterst positief ontvangen. “Heel vet, echt mijn leukste bestemming waar ik ooit ben geweest,” zegt er één. “Te gek, groot fan van dat land. Het is een soort real life dierentuin,” zegt de ander. Het schept de nodige verwachtingen. Het is een land dat bekendstaat om z’n rijke flora & fauna, dat wisten we wel, maar daar houdt de kennis ook wel een beetje bij op.

Even later stappen we in ons nationale blauw-witte vliegtuig, die via een tussenstop op Panama City in een tijdsbestek van zo’n 14 uur naar San José vliegt, de hoofdstad van Costa Rica.

Bij aankomst worden we hartelijk welkom geheten door Marcos Pitti, de gids die ons de hele week zal vergezellen. “Ik voel me net een voetbalspeler van het nationale team, want ik ben ontzettend trots op het feit dat ik mijn land voor jullie mag vertegenwoordigen. Er zijn in elk geval twee woorden die je moet onthouden: pura vida. Het betekent zoiets als het ‘pure leven’. Je kan het zeggen als hallo of dankjewel, je kan eigenlijk overal pura vida op zeggen.”

In een week tijd zullen we langs een selectie hoogtepunten worden gebracht, maar we beginnen met een dagje in San José. Het is strakblauw en een graad of 30, maar tegelijkertijd is het regenseizoen, dus dat kan hier ook zo weer omslaan. “We zijn altijd voorbereid op regen. Always count on rain,”waarschuwt Marcos ons.

Gedurende de hele dag worden we door onze gids bestookt met interessante wetenswaardigheden. Zoals bijvoorbeeld waar de naam Costa Rica – wat ‘rijke kust’ betekent – vandaan komt. In 1502 landde Christoffel Columbus met zijn schip aan de kust, waar zijn bemanning gemeenschappen ontmoette die gouden sieraden droegen. Dit wekte de indruk dat dit een rijke streek moest zijn. Volgens de overlevering gaven Spaanse ontdekkingsreizigers het gebied daarom de naam Costa Rica. In werkelijkheid bleek het land niet rijk aan edelmetalen zoals goud, maar juist aan natuur en biodiversiteit, een historische misvatting die achteraf bijzonder toepasselijk bleek.

Na een dag rond stiefelen met onder meer een bezoekje aan een museum, een lange winkelstraat en een indoor marktje, komen we tot de conclusie dat San José niet de boeken ingaat als een van de meest indrukwekkende steden ter wereld. Otoya is een leuke wijk, maar het leukste gedeelte treffen we aan in de avond, waar we gaan eten in de wijk Barrio Escalante. In deze levendige wijk komt de stad tot bloei, waar het barst van de gezellige barretjes en hippe restaurants. Zo is Apotecario een absolute aanrader, zowel qua sfeer, cocktails als de kwaliteit van het eten.

Met een trip naar Parque Nacional Volcan Irazú gaat de reis echt van start. Met een ligging op 3.400 meter is het de hoogste vulkaan van Costa Rica. In totaal zijn er liefst 120 vulkanische formaties in het land, waarvan nog zeven actief zijn, waaronder Irazú. Het is een prachtige plek. Vanaf de top is het mogelijk om op een heldere dag zowel de Stille als de Caribische oceaan te zien. “Je moet hier vroeg naartoe komen als je door de wolken de krater wil zien,” vertelt gids Marcos. We zijn net op tijd, want als we weglopen over de gigantische vlakte, komt er een wolkendek rond de vulkaan liggen. Mocht je deze plek gaan bezoeken, zorg dan dat je op voorhand tickets voor dit park online bestelt. Een kaartje kost je zo’n 20 dollar.

Vanaf de vulkaan trekken we door naar de Orosi-vallei, wat wordt gezien als een van de mooiste regio’s van Costa Rica. De busreis ernaartoe is prachtig al genieten van de schitterende groene landschappen en uitzichten.

Bij Hacienda Orosi treffen we Adrian. Een Costa Ricaan die ons merkwaardig genoeg begroet in het Nederlands. Hij blijkt vijf jaar in Nederland te hebben gewoond, waar hij gitarist is geweest bij artiesten als Guus Meeuwis, Marco Borsato en Bløf. Inmiddels is hij terug in zijn thuisland, waar hij hier werkt en rondleidingen geeft over de koffieplantages. “Zoals Frankrijk tot de beste wijnlanden ter wereld behoort, daar is Costa Rica een van de beste koffielanden ter wereld. Als je Costa Ricaanse koffie koopt, dan is het sowieso goed,” zegt hij trots. Costa Rica staat dan ook bekend als een van de meest gerespecteerde koffielanden ter wereld. Het groeide in de 19e eeuw uit tot belangrijkste exportproduct van het land. Niet voor niets wordt koffie ook wel ‘el grano de oro’ genoemd, oftewel: het gouden graan. Anno 2025 is koffie overigens niet meer het grootste exportproduct, want dat stokje is vrij verrassend overgedragen aan medische apparatuur.

Na een korte cursus over koffie en een straf bakkie te hebben gedronken, plonsen we even later in een van de zeven thermale baden in Termales Hacienda Orosi. Het is immers ook belangrijk om te denken aan ontspanning, tijdens al dat harde werken op een persreis.

Onderweg naar ons hotel stoppen we op een weergaloos uitkijkpunt in de Orosi-vallei. Een rivier kronkelt door het dal, terwijl de groene bergen op de achtergrond als decor fungeren. Ondertussen kleurt de lucht oranje en roze door de naderende zonsondergang. Het is een toneelstuk van moeder natuur. Een plek zo mooi dat locals hun auto in de berm zetten en, vanuit een campingstoeltje of gewoon achter het stuur, toekijken alsof het een drive-inbioscoop is.

Het is al vroeg als we het geluid van stromend water, het gekraak van krekels en het gezang van exotische vogels horen. Het is warm en klam en het ruikt hier naar Artis. We lopen door Parque Nacional Tapantí - Macizo de la Muerte, een van de minder bekende parels van Costa Rica. Een gevaarlijke naam, want Macizo de la Muerte betekent letterlijk ‘Massief van de Dood’, een naam die het heeft gekregen omdat het gebied vroeger zo moeilijk begaanbaar en gevaarlijk was voor reizigers. Het park bestaat grotendeels uit cloud forest, die bijna het hele jaar in mist en vocht gehuld zijn.

Met meer dan 45 zoogdieren en ruim 400 vogelsoorten is hier een mega diversiteit aan dieren. Zo kun je onder andere tapirs, brulapen, toekans en kolibries spotten. Ga je dieper het woud in, dan kun je met de jaguar ook een van de mooiste dieren ter wereld aantreffen. “Je moet niks vastpakken hier en if I run, you run”, lacht onze gids.

“Look!”, zegt gids Marcos. “It’s a Jesus Christ Lizard!”, roept hij verrukt. Het is ons een raadsel dat hij dit zonder verrekijker überhaupt heeft kunnen zien, maar dat zit ‘m vast in zijn getrainde oog. Met de verrekijker zien we de groene hagedis zitten op een grote kei aan de oever. Een bijzondere naam voor een bijzonder diertje. “Dit beestje heeft als superpower dat hij over het water kan rennen, vandaar zijn naam. Dit vanwege zijn superlange vingers. Daarnaast kan deze hagedis ook uren onder water bivakkeren zonder boven te komen.”

Heel lang kunnen we niet blijven kijken, want ook vandaag moeten we weer een vol programma afleggen.

De laatste keer dat we op een paard zaten waren we een jaartje of 14, waarbij het beest na een tik op de bips in galop-modus terecht kwam en ons er op meedogenloze wijze vanaf wierp. Toch zetten we ons maar over ons trauma heen, want er staat een horseback riding tour op het programma in de Queveri Mountain Lodge. Een rit van zo’n twee uur. Het beest is zo relaxed als een Jamaicaan die zeven joints achter de kiezen heeft, dus het is goed toeven op zijn rug.

Onderweg naar boven krijg je weer eens schitterende uitzichten geserveerd, waarbij je kijkt op de vulkanische bergketen en het Tapanti National Park. Met 1 pk onder onze bips cruisen we op een chill tempootje terug naar de logde. We zijn net op tijd terug voordat er hoosbui van jewelste op de aarde neerdaalt. Hoewel het regenseizoen is, is het pas de eerste bui die we meemaken.

Onderweg klaart het weer op, maar we moeten een stop maken vanwege een kapotte achterband. Orosi is een klein plaatsje, maar wel de naamgever van de hele regio. Er zijn twee lange straten, een mooi kerkje, een paar cafetaria's en een groot voetbalveld in het midden waar de lokale jeugd tegen een bal aantrapt. Het is volkssport nummer 1. Elke voetballer die een bal ziet rollen die wil maar een ding: meedoen. Dus lopen we het veld en trappen we een balletje mee. In ons beste, maar hoogst beperkte Spaanse, maken we een praatje met de 14-jarige Esteban, getooid in een Real Madrid shirtje. Zijn favoriete Costa Ricaanse speler? Keylor Navas, drievoudig winnaar van de Champions League met Real Madrid. Het is tevens de meest bekende Costa Ricaan van het land.

Nadat ons busje is gemaakt komen we na een paar uur rijden we aan in een prachtig resort. Op meer dan 2.500 meter hoogte bevindt zich de Trogon Lodge. Een dunbevolkt gebied, gezien het feit dat er maar 230 mensen wonen in de hele regio. Pal tussen de groene bergen is de ligging van dit resort ronduit schitterend. Een geliefde plek voor vogelspotters bovendien, want hier kun je de quetzal bewonderen. De nationale vogel van… Precies ja, Guatemala.

Om die vogel te bekijken gaan we om 5 uur uit de veren. Greivin Gonzalez is de naam van de host. Een geweldige verhalenverteller met een fantastisch accent. Elke ochtend staat hij om 4 uur op voor een quetzal tour. Het zijn lichtelijk verwende vogeltjes. Ze eten voornamelijk avocado’s, maar spugen wel de pitten uit. En als het koud is of het regent, dan kun je het wel vergeten om ze te zien.

In de veronderstelling dat het nog wel even gaat duren voordat we dit zeldzame vogeltje gaan spotten, hebben we binnen de minuut na het verlaten van de ontbijtzaal al geluk. “There is one!”, zegt hij met een Freek Vonk achtig enthousiasme. Besef even dat hij dit soort tours al jaren, dag in, dag uit organiseert en steeds zo blij wordt als hij een gevleugeld exemplaar ziet. Dan ben je een echte liefhebber. Hij installeert zijn verrekijker zodat iedereen van de groep de quetzal in volle glorie kan aanschouwen. Het is inderdaad een prachtig, kleurrijk beestje. Quetzal betekent dan ook beautiful feathers. Met name het mannetje schijnt pralig te zijn, maar die houdt zich deze ochtend verborgen.

We zetten koers richting de kust. We rijden dwars door de wolken door de bergen. Op een helder momentje treffen we telkens weer zo’n schitterend vergezicht. De busreizen zijn het fijne smeermiddel tijdens zo’n reis.

Het is de lijm tussen de verschillende locaties, waarbij je met je koptelefoon luisterend naar je muziek tijd krijgt te reflecteren op wat je hebt gezien en meegemaakt en te filosoferen over de toekomst van je leven. De plek waarin je gedachten op een rij zet en inspiratie opdoet om dingen anders aan te pakken op diverse secties van jouw leven. Het is een van de facetten dat reizen zo waardevol maakt. Je tankt mentale brandstof waar je bij terugkomst in het dagelijkse leven op kan teren.

Voordat we bij de kust aankomen, maken we nog een stop bij Nauyaca Waterfall Nature Park. Een absolute must als je een reis maakt door Costa Rica. Na een mooie hike van zo’n vier kilometer door de jungle doemen de indrukwekkende watervallen op: de ene stort 45 meter naar beneden, de andere 20 meter, met daaronder een natuurlijk zwembad waar je kunt zwemmen. Omringd door het regenwoud vormt dit een fantastische ambiance van puur natuurschoon. Een plek als dit is een van de redenen waarom je verre reizen maakt, wat een unieke plek.

Costa Rica heeft een enorme reputatie op het gebied van flora & fauna, maar zo heel veel fauna hebben we deze trip nog niet gespot. Daar gaan we verandering inbrengen als we koers zetten richting de kust bij Ojochal. Dit is een bekende locatie als het aankomt op het spotten van walvissen, want ook de oceaangiganten kun je spotten in dit veelzijdige land. Als je geluk hebt.

Dus stappen we de volgende ochtend aan boord van de Dolphin Watching Tour. We zijn nog geen tien minuten onderweg, of er wordt in de verte gewezen. Vanaf het wateroppervlak zien we water omhoog spuiten, als een fles spa rood waar na een valpartij de dop vanaf wordt geschroefd. Onze whale watching gids voorziet ons van informatie: “Daar zwemmen een moeder en een kleintje. Die hebben een trektocht van zo’n 8.000 kilometer gemaakt vanaf Patagonië om hier te komen. In dit warme water leert de moeder hier aan haar baby de fijne kneepjes van het walvis-vak, zoals springen. Dit is hun safe zone, waar ze veilig zijn voor hun predator: de orka.”

Het is een adembenemend gewaarwording. Het zijn gigantische zwemmende duikboten, die af en toe naar boven komen om te ademen, wat je ook duidelijk hoort. Een prachtig geluid. De kalmte die deze dieren uitstralen is een schitterende ervaring. Het is extra bijzonder in deze fenomenale setting. Terwijl de walvissen voor je in het water dobberen, zie je op de achtergrond de uitgestrekte stranden, wat direct overloopt in dichtbegroeide jungle, waar weer fenomenale groene bergen achter opdoemen, waar wolken rond de toppen sluimeren. Het is weer eens wat anders dan de hoogovens van IJmuiden. Dit is een van de mooiste kustlijnen die we ooit hebben gezien. Terwijl we naar wat eilanden blazen, zweven er opeens een paar pelikanen voor de boot. In de verte zien we een walvis een bommetje maken in het water. In ons hoofd galmt de stem van Sir David Attenborough. “This species…”. Alsof we in de liveshow van Planet Earth zijn gestapt. Wauw!

Het is ook heel mooi om te zien hoe respectvol de organisatie met de dieren omgaat. Ze geven de walvissen de ruimte en bivakkeren maximaal 30 minuten bij de walvis. Daarnaast bekijken we de walvissen op gepaste afstand en zorgen dat we met de boot altijd aan de zijkant van de walvissen dobberen, om hen geen stress te bezorgen. Het walvisseizoen loopt van december tot april en van juli tot november. De pakweg 90 dollar die deze tour kost is elke euro waard.

Als we de volgende dag de terugreis naar het vliegveld naar het vliegveld resteren de indrukken die we deze week in sneltreinvaart hebben opgedaan. Terwijl we vanuit de bus nog een paar krokodillen spotten, beseffen we dat een week in dit land natuurlijk veel te kort is.. Maar wel lang genoeg om een onuitwisbare indruk achter te laten.

Magische uitzichten, vulkanen, bergen, watervallen, jungle, dieren, stranden. Dit land is de showcase van wat de wereld te bieden heeft aan pracht & praal. Dit is natuurschoon op z’n allerbest. Een natuur, die we moeten koesteren en bewaken, zo vertelt Marcos in zijn afsluitende speech. “We moeten ervoor zorgen dat meer mensen verliefd worden op de natuur, zodat mensen meer gaan geven om het welzijn van onze planeet. We have to take care of this planet. We just have one.” Als er één land is waar je weer hoteldebotel wordt op onze aarde, dan is Costa Rica een van de beste visitekaartjes die onze planeet te bieden heeft.

Tijdsverschil: In Costa Rica is het 8 uur vroeger dan in Nederland (7 uur in onze zomertijd).
Munteenheid: 1 euro staat gelijk aan ca. 560 Costa Ricaanse Colones (CRC).
Prijs van een vliegticket: 600 a 700 euro
Aantal inwoners: ca. 5,2 miljoen.
Aantal inwoners hoofdstad San José: ca. 2,2 miljoen.
Aantal provincies: 7 provincies.
Kilometers afstand (San José – Amsterdam): ca. 9.000 kilometer.
Aantal eilanden: ca. 1.290 eilanden (meeste heel klein; bekendste zijn Isla del Coco en Isla Tortuga).
Hoogste punt: Cerro Chirripó met 3.821 meter.
Aantal vulkanen: ca. 120 vulkanische formaties, waarvan 7 nog actief.

Costa Rica heeft sinds 1949 geen leger meer. Het geld gaat in plaats daarvan naar onderwijs, gezondheidszorg en natuurbehoud.

Er zijn gemiddeld 3 tot 5 aardbevingen per dag. De meeste zijn zo licht dat mensen ze niet merken.

De uitdrukking “Pura Vida” betekent letterlijk puur leven en wordt overal voor gebruikt: hallo, dankjewel, hoe gaat het, of gewoon als levenshouding.

Hoewel Costa Rica maar 0,03% van het aardoppervlak beslaat, leeft er bijna 6% van alle soorten ter wereld.

Ongeveer 25% van het land is beschermd als nationaal park of reservaat – een van de hoogste percentages ter wereld.

Costa Rica telt zo’n 120 vulkanische formaties, waarvan 7 nog actief. Vulkaan Irazú is met 3.432 meter de hoogste.

Het schiereiland Nicoya is een van de vijf “Blue Zones” ter wereld, waar opvallend veel mensen gezond ouder dan 100 jaar worden.

1. San José – Hotel Grano de Oro - bezoek website

2. Cachí – Hotel Quelitales - bezoek website

3. San Gerardo de Dota - Trogon Lodge - bezoek website

4. Ojochal - Ojochal Gardens - bezoek website