Voormalig Arsenal voetballer denk dat hij 2 jaar de toekomst in is gereisd tijdens bizarre prank

Limpar wordt op de luchthaven vergezeld door zijn vriend Dan en diens partner met een jonge puppy. Dat puppy-verhaal is belangrijk, hou dat vast. In de lucht verschijnen ‘wetenschappers’ die beweren dat ze tijdreizen hebben ontwikkeld, met bijbehorende apparatuur, conferentieartikelen, noem maar op.

Het vliegtuig maakt rare bewegingen, alsof er daadwerkelijk iets aan de hand is. Turbulentie, knikken in de vlucht, alles. De Zweedse voetballer raakt in de war, wil praten met de piloot en wil natuurlijk weten wat er mis is. Ondertussen spelen de acteurs, de setting, de krantkoppen én de aankomst in Stockholm mee in het scenario: twee jaar later, beelden van wat zogenaamd “nieuwe” gebeurtenissen, zijn puppy die ineens volwassen is, etc.

Bij het landen wordt hij verwelkomd alsof hij een beroemdheid is: media, militairen, een imposant ontvangst, zelfs standbeelden zijn zogenaamd geplaatst. Hij krijgt te horen dat Noorwegen het WK gewonnen heeft in 1998 en dat er standbeelden ter ere van hem zijn opgericht. De volwassen hond wordt getoond, “die hond is verdorie enorm”, roept Limpar geschokt. Anders Limpar lijkt perfect in de maling genomen. De voetballer wordt 2 dagen lang in de illusie gehouden een tijdreiziger te zijn.

En dan komt degene die het allemaal orkestreerde: de presentator (Lennart Swahn) binnen met de mededeling dat Limpar te gast is bij de beste prank ooit. Einde show, einde illusie. Dit hele spektakel heeft bij elkaar €230.000 gekost om op te zetten.

Limpar kon lachen later, vond het knap gedaan en hij vond vooral de aandacht voor detail indrukwekkend. Maar ja, het was ook confronterend. Hij voelde zich voor gek staan, verward, een beetje vernederd misschien. Hij zei dat hij het niet leuk vond hoe iedereen erover sprak in Zweden en hoe hij gezien werd nadat de grap bekend was.

Nu lijkt Limpar meer bekend als de man van de grap dan de voetballer, maar we zullen hem hoe dan ook nooit vergeten.