Twee rivalen met dezelfde droom en een lastig pad naar de plek waar ze nu staan. Tyson Fury en Deontay Wilder kunnen elkaar niet luchten of zien, maar toch hebben de twee rivalen waarschijnlijk meer gemeen dan dat ze zelf zouden toegeven. Ze kunnen elkaars bloed wel drinken, en op 9 oktober staan ze voor de derde keer tegenover elkaar. Journalist Willem Leijgraf duikt voor FHM de geschiedenis in van bokskanonnen Tyson Fury en Deontay Wilder.
De ene werd in 1985 geboren. De andere drie jaar later. De Atlantische Oceaan zat jarenlang tussen de twee latere zwaargewicht kampioenen in, totdat zij elkaar in 2018 voor het eerst troffen in de boksring. Nu, nadat Deontay Wilder en Tyson Fury al twee keer tegenover elkaar stonden, maken ze zich op voor een derde partij. Wie gaat er met de winst en twee zwaargewicht titels vandoor?
In de zuidelijke, Amerikaanse staat Alabama groeide Deontay Leshun Wilder op. Hij komt uit een religieus gezin met drie zussen en een broertje. Wilder had de droom om uit te komen voor de Alabama Crimson Tide (een van de grootste sport universiteiten van Amerika), maar zijn vaderschap in combinatie met slechte schoolresultaten maakte dat al snel een lastig verhaal. Deontay’s oudste dochter werd geboren met een open ruggetje (ook wel spina bifida genoemd).
In latere interviews gaf Wilder toe geworsteld te hebben met depressies. Waarom was het zijn dochter die geboren werd met een open ruggetje? Waarom kon hij zijn familie en gezin niet onderhouden zoals hij zo graag zou willen? Het zijn allemaal vragen die door het hoofd van de pas negentienjarige Wilder spookten, terwijl hij een pistool vasthield. Gelukkig herpakte hij zich. “Op dat moment denk je niet na over de gevolgen voor je familie, je kinderen”, vertelde de bokser later. “Als je mentaal op die plek bent, word je egoïstisch. Je denkt alleen maar aan de pijn die je op dat moment voelt.”
Na het incident begon Wilder met boksen. Het werd dé uitweg voor hem en zijn familie. Twee jaar later verraste hij vriend en vijand door de nationale kampioenschappen te winnen. Zijn bijnaam ‘The Bronze Bomber’ verkreeg hij door zijn optreden op de Olympische Spelen van 2008 in Bejing. De bronzen plak in combinatie met zijn K.O.-power waren een voorbode voor zijn succes. Wilder’s eerste 32 tegenstanders gingen allemaal ten onder aan de kracht in zijn vuisten. Zijn 33 ste tegenstander haalde wel het einde van de bokspartij, maar Wilder wist op punten de overwinning veilig te stellen. En zo werd Deontay Wilder, drie jaar voor het grootste gevecht van zijn leven, wereldkampioen boksen onder de zwaargewichten.
Zijn roots liggen bij de Ierse travellers en met zijn voornaam was hij voorbestemd om de bokswereld te betreden. Tyson Fury werd in een dorpje vlakbij Manchester geboren, en moest direct vechten voor zijn plek. Letterlijk. De latere bokskampioen kwam te vroeg ter aarde en woog bij zijn geboorte maar 450 gram. “De doktoren vertelde me dat de kans dat hij het zou overleven klein was, maar zijn vechtlust hield hem in leven. Daarom is hij vernoemd naar Mike Tyson”, vertelde vader John Fury later.
Als tienjarig jochie begon Tyson Fury met boksen. Als elfjarige zei hij het onderwijs vaarwel en begon hij met het asfalteren van wegen, samen met zijn vader. Als amateurbokser won Fury brons voor Ierland bij de junioren, en kroonde hij zich op 20-jarige leeftijd tot Engels nationaal amateurkampioen. In tegenstelling tot veel grootheden schopte Fury het niet tot de Olympische spelen, maar dit maakte hij dikwijls goed bij de profs. Hij won de bokstitels van Groot Brittannië en het Gemenebest van Naties in 2011 tegen Dereck Chisora. Vervolgens werkte hij zich naar bokslegende Wladimir Klitschko. In een ware boksclinic liet Tyson Fury zien wat hij in huis had. In Klitschko’s achtertuin won de pas 27-jarige Fury via unaniem besluit van de jury. Hiermee veroverde hij maar liefst vijf bokstitels.
''Ik gaf niets om het leven. Ik wilde gewoon dood en de dood tegemoet gaan terwijl ik lol trapte''
Hierna ging het helaas bergafwaarts. Fury had geen motivatie meer om te boksen. Een rematch tegen Klitschko werd afgeblazen en tot overmaat van ramp werd Fury positief getest op cocaïne. De Britse bokskampioen kwam in een depressie terecht en tikte zelfs de 170 kilo aan. “Ik vroeg mezelf af: ‘waarvoor sta ik nog op?’ en dat terwijl ik alles had: geld, roem, titels, een vrouw, kinderen en een familie”, vertelde Fury in de podcast van Joe Rogan. Hij stortte zich op feesten, drank en drugs. “Ik maakte me niet druk om boksen. Ik gaf niets om het leven. Ik wilde gewoon dood en de dood tegemoet gaan terwijl ik lol trapte”, gaf de Brit toe. Terwijl hij in een splinternieuwe Ferrari van plan was om een einde aan zijn leven te maken, dacht Fury aan zijn kinderen en koos hij ervoor om te leven. Hij wendde zich tot God, smeekte om hulp en kwam tot inkeer.
Terwijl Fury worstelde met zijn depressie, was Deontay Wilder druk bezig zijn titelwinst te verdedigen. En met succes, want Wilder wist van 2015 tot 2018 zijn titel maar liefst zeven keer succesvol te verdedigen. Toen Fury zijn depressie overwon, wilde iedereen dan ook een clash zien tussen de twee zwaargewichten. Fury en Wilder daagden elkaar uit, maar The Gypsy King wilde niet koud de ring in stappen. In het jaar 2018, het jaar dat hij The Bronze Bomber zou treffen, vocht hij twee maal om er weer in te komen.
In december 2018 stonden de twee rivalen na een hoop thrash talk voor het eerst tegenover elkaar in Los Angeles, California. “Er is een ding wat Tyson Fury nooit heeft gehad en dat is de WBC-titel. Daar hoeft hij ook niet aan te denken”, vertelde Wilder tegen de pers. Oog in oog met zijn tegenstander was Fury zelfverzekerd als altijd. “Het enige wat ik te zeggen heb is: je bent niet klaar voor een vechter zoals ik. Dat zul je nooit zijn. Jouw kracht en knock-out power is niet genoeg om mij te verslaan”, beet hij Wilder toe.
Toen het eindelijk zo ver was, bleek Fury inderdaad bestand tegen de kracht van Wilder. The Gypsy King stond geen moment stil en ontweek zo het zware geschut van The Bronze Bomber. Toch was Wilder twee keer succesvol. Hij werkte Fury in ronde negen naar de grond via een goede linkerhoek in combinatie met een rechtse overhand. Fury wist echter weer op te krabbelen. Tot ieders verbazing herpakte de Brit zich ijzersterk en wist hij zelfs de twee rondes die volgden te winnen. Toch bleef Wilder gevaarlijk. Dat bleek in de laatste ronde wel, toen Wilder Fury genadeloos naar de grond sloeg. Dit keer leek het toch echt gedaan met The Gypsy King. Wilder vierde zijn ‘overwinning’ al, maar wonder boven wonder kwam Fury weer tot leven na een seconde of zes op de grond te hebben gelegen. Het leek oprecht alsof de Brit opstond uit de dood. Het gevecht eindigde uiteindelijk met de bel, maar de juryleden konden het niet eens worden over de winnaar van het gevecht. Het werd een gelijkspel. Wilder mocht zijn titel houden en schreef $4 miljoen op zijn rekening bij, plus 50% van de pay-per-view inkomsten. Fury behield zijn ongeslagen status en mocht $3 miljoen bijschrijven, uiteraard ook plus 50% van de pay-per-view inkomsten.
Na afloop van het gevecht ging het vooral over de uitslag én over het wonder van de twaalfde ronde. Beide heren waren niet blij met het gelijke spel. Wilder dacht dat hij het gevecht naar zich toe had getrokken nadat hij zijn tegenstander tot twee keer toe naar de grond had gewerkt. Fury dacht op zijn beurt dat hij op punten had gewonnen. De twee kemphanen waren het over één ding wel eens: de twee beste zwaargewicht boksers hadden die decemberavond tegenover elkaar gestaan in LA.
Het gelijke spel zorgde er voor dat de rivaliteit onbeslist was en nog steeds borrelde. Terwijl beide boksers hun verlangen naar een rematch uitspraken, stond zowel Fury als Wilder twee partijen tegenover een andere uitdager. Fury stond tegenover de Duitser Tom Schwarz. Deze partij won de Brit in de tweede ronde. Hierna stond hij tegenover de Zweed Otto Wallin. Die partij won hij via een unaniem besluit van de jury. Wilder verdedigde zijn WBC-zwaargewicht titel twee maal. Hij had aan één ronde genoeg om landgenoot Dominic Breazeale knock-out te slaan. Hierna deed hij hetzelfde met Cubaan Luis Ortiz, alleen dan in de zevende ronde. The Gypsy King was dus gewaarschuwd, want The Bronze Bomber was de kracht in zijn vuisten niet kwijtgeraakt.
Een jaar na de eerste ontmoeting werd bekend gemaakt dat de twee rivalen in februari 2020 in Las Vegas elkaar opnieuw zouden treffen. Weer stonden de twee zwaargewicht titels op het spel. Beide vechters zouden voor dit gevecht gegarandeerd $25 miljoen incasseren. Niet mis voor twaalf rondes boksen. Voorafgaand aan de bokspartij ging het vooral over de kracht van Wilder en de vraag of Fury opnieuw zou opstaan als hij geraakt zou worden. Van dat laatste bleek tijdens het gevecht geen sprake. The Gypsy King overklaste de Amerikaan en werkte hem meerdere keren naar de grond. Wilder stond op, maar bloedde hevig uit zijn oor. In ronde zeven ging de Britse bokser flink los. Dit zorgde ervoor dat Wilder’s team de handdoek in de ring gooide, om hem zo verder letsel te besparen. Fury kroonde zich opnieuw tot bokskampioen bij de zwaargewichten. Hij nam de twee titels in ontvangst en zong in een volle arena American Pie van Don McLean.
Na de tweede ontmoeting van Wilder en Fury toonde de Amerikaan zich een slechte verliezer. The Bronze Bomber zocht naar een verklaring voor zijn verlies. Hij was niet te spreken over het besluit van zijn team om de handdoek in de ring te gooien. “Ik ga nooit een gevecht uit de weg. Hoe slecht ik er ook aan toe ben. Ik wil niet dat de handdoek wordt gegooid. Daar ben ik te trots voor”, klaagde Wilder. Ook had volgens hem zijn walk-out kostuum (een pak plus helm van ruim 18 kilo) een aandeel in zijn verlies. Analisten verwezen deze verklaring al snel naar het rijk der fabelen. Wilder had in eerdere interviews aangegeven dat hij trainde met een vest van 20 kilo. Als laatste wees de Amerikaan ook nog naar zijn tegenstander. Zo zou Fury’s water zijn gemixt met doping, had Fury kleine gewichtjes in zijn handschoenen verstopt en beweerde Wilder zelfs dat The Gypsy King een vloek had uitgesproken over de Amerikaan.
Terwijl Wilder duidelijk niet om kon gaan met zijn eerste verlies, focuste Fury zich op het verzamelen van alle titels. De Brit en zijn manager gingen in gesprek met die andere zwaargewicht kampioen, en tevens landgenoot, Anthony Joshua. Alles leek in kannen en kruiken, maar Team Wilder gooide roet in het eten met een clausule in een contract. Een rechtszaak gaf uitsluitsel: Fury en Wilder moesten voor 15 september vechten. Het oorspronkelijke gevecht stond gepland op 24 juli, maar werd uitgesteld nadat Tyson Fury positief testte op Covid-19.
Nu is het dan toch eindelijk zo ver. In de nacht van zaterdag 9 op zondag 10 oktober kruisen Tyson “The Gypsy King” Fury en Deontay “The Bronze Bomber” Wilder voor de derde keer de degens. Fury krijgt voor zijn aandeel gegarandeerd $30 miljoen plus zijn aandeel in pay-per-view verkopen. Wilder moet het doen met $20 miljoen bovenop zijn aandeel in pay-per-view verkopen.
Weet Tyson Fury opnieuw Wilder te overklassen? Of is Wilder dit keer beter voorbereid en weet hij de Brit knock-out te slaan? Met twee wereldtitels, een ongeslagen status en de eer van beide heren op het spel, is er in ieder geval een hoop te winnen en te verliezen.
Tekst: Willem Leijgraf