Stoute Jongens en Meisjes: “Hoe ik mijn eerste lesbische ervaring had met mijn manager, tíjdens werktijd”

Zomers in Nederland zijn nooit echt mijn ding geweest en daarom besloot ik afgelopen zomer voor drie maanden fulltime te gaan werken op het Griekse eiland Zakynthos. Ik werd aangenomen in de bediening van een heel luxe restaurant, wat wel even wennen was. Er was namelijk niet veel ruimte om te ouwehoeren op de werkvloer. Gelukkig compenseerden we dit stijve gedoe door na het werken nog wekelijks met het personeel te gaan stappen. Ook met mijn manager, Julia.

Julia was een bloedmooie Griekse met fel groene ogen en lang krullend haar. Ik had enorm veel ontzag voor haar en het hele personeel liep met haar weg. Tijdens de eerste keer stappen bleek al gauw dat werk en privé voor Julia twee compleet gescheiden werelden waren en ik zag haar regelmatig pontificaal op de dansvloer met een meisje zoenen. Toen ik aan een andere collega vroeg: “Holy shit, wat is zij aan het doen dan?”, werd daar heel laconiek op gereageerd “Julia is lesbisch, wist je dat niet?”. Nee, dat wist ik niet en ik betrapte mezelf erop dat ik deze nieuwe kennis wel erg spannend vond.

De dagen erna moest ik weer met Julia werken en liet ik voor de gein de opmerking vallen “Zeg, ben ik eigenlijk jouw type?”. Dit was het startschot, hierna volgden nog ruim twee maanden met semi-onschuldig flirten en geinen. Tot aan mijn allerlaatste werkdag.

Ik had dagdienst en zou om zes uur klaar zijn, de volgende dag vloog ik terug naar Nederland. Ik was aan het werk met Julia. “Nou hebben we drie maanden samengewerkt en niet één keer getongd” blufte ik. Julia lachte dit een beetje weg, tot ik om half zes ineens door mijn portofoon hoorde “Jongens, als jullie mij zoeken, ben even een kwartier met Anne naar kantoor. Vanwege haar laatste werkdag moeten we nog wat dingen met haar contract afhandelen”. M’n hart bonkte in mijn keel, ik had helemaal geen contract en werkte er hartstikke zwart. Julia wenkte me richting de kantoorruimte die boven het restaurant zat. Ze liep voor me uit en hield de deur voor me open.

Ze had de deur nog niet dicht gedaan of ze duwde me keihard tegen de muur aan. Ze zoende me en ik wist niet wat me overkwam. Haar handen gingen over mijn hele lijf heen en het bleef niet bij alleen zoenen. Iedereen kon zomaar binnenlopen en dat maakte het extra spannend. Na tien minuten, in the heat of the moment, stopte ze ineens, veegde heel nonchalant haar mond af en zei “Zo, nu gaan we weer aan het werk”, en liet mij staan, met mijn kokerrok hoog opgetrokken, mijn string op mijn knieën en de knopen van mijn blouse open. Volledig flabbergasted liep ik weer naar beneden en begon ik met rode koontjes aan mijn laatste kwartiertje werken.

Om zes uur bedankte Julia mij met stalen gezicht voor al mijn diensten, in het bijzijn van het overige personeel. Ik had drie heerlijke zomermaanden gehad, maar die allerlaatste dagdienst, die zou ik nooit meer vergeten.