Spermacellen en wielrenners ze zijn bijna hetzelfde

Het is een verkeerd beeld dat spermacellen als een stel op hol geslagen paarden zo snel mogelijk naar de eileider proberen te zwemmen. Om daar vervolgens de ‘survival of the fittest’ met elkaar aan te gaan. Nee, nee en nog eens nee. Zoals een 3D-bril in de bioscoop een hele andere kijkervaring kan bieden, kan een 3D-model van racende spermacellen dat ook. Dit is gebleken uit onderzoek van Amerikaanse wetenschappers.

Dankzij het 3D-model ontdekte wetenschappers dat spermacellen pittig veel gelijkenissen vertonen met wielrenners. Hun barre tocht naar de eileider pakken ze namelijk heel tactisch aan. Is toch best slim van die ééncellige! De Amerikaanse bollebozen ontdekten dat de cellen vaak in groepjes van drie of vier met elkaar samen zwemmen. Eigenlijk als een soort wielrenners peloton. De cellen wisselden zo nu en dan van ‘tête de la course’. Ook verliet een celletje soms het peloton om zich aan te sluiten bij een ander groepje.

Waarom de celletjes dit doen? Nou, de onderzoekers ontdekten dat de spermacellen op deze manier veel gemakkelijker de barre tocht naar de eileider kunnen afleggen. Volgens onderzoeker Chih-Kuan Tung kan een celletje dit waarschijnlijk niet alleen. De cellen worden namelijk overrompeld met een sterke stroom aan baarmoedervocht. Samenwerken kan er daarom voor zorgen dat in ieder geval één van de zaadcellen in de eileider terechtkomt. Wanneer de cellen hier zijn aangekomen, begint de eindsprint. Voorbij de baarmoederhals en baarmoeder zijn de vloeistoffen namelijk wat dunner. Na dit cruciale punt is het dan dus echt de taak aan de snelste zwemmer. En is de vraag: wie wint de felbegeerde gele trui?