Q&A met Faithless-icoon Sister Bliss: 'Ik mag op alle momenten sterven, maar niet vlak voor de drop'

Hoi! Dit is Bliss van Faithless.

Dat klinkt een stuk interessanter dan ‘wij zijn FHM uit Nederland’!
Haha, het is geen wedstrijd!

Laten we er gelijk maar induiken… In Synthesizer , de nieuwste single van Faithless, wordt er gelijk door een voice-over verteld dat de synthesizer de ziel van de muziek is. Is dat een beetje jullie geheime ingrediënt?
Goede vraag! Ik schrijf al onze muziek op keyboards en synthesizers, maar het is ook een klein knikje naar alle muziek die ons opwindt. Dingen zoals Kraftwerk en jaren-80 pop zijn doordrenkt door synths en dat was een inspiratie voor ons. Zonder die ontwikkeling in technologie waren wij niks, hoewel het ook wel iets van een dystopie heeft.

Een ander element is dat er altijd een dieper level in onze teksten zit. Zo gaat het bijvoorbeeld in de pijn van buitengesloten worden. De teksten van All Blessed kijken ook een beetje naar de wereld zoals het nu is, maar zijn ook een ode aan alles waar we van houden in elektronische muziek.

Ja, die elektronische muziek is flink verandert! Je noemde al de pioniers van Kraftwerk waardoor Faithless heeft kunnen ontstaan. Nu zijn we weer 25 jaar verder sinds jullie begin. Wat is de grootste verandering die jullie gemerkt hebben?
Het vanzelfsprekende antwoord is: het internet. The world wide web heeft letterlijk het hele speelveld veranderd. Hoe we kennis vergaren, hoe politiek beïnvloed wordt en voor ons belangrijk; het streamen van muziek. Dat heeft een paar goede effecten. Artiesten hebben niet meer een platenlabel nodig, maar kunnen nu hun eigen muziek aan de man brengen. Je zou de volgende dag geluk kunnen hebben dat iemand ’t oppikt. Kijk, platenlabels hebben alle expertise: je hebt goede marketing en mensen die je kunnen helpen met bijvoorbeeld video’s. Aan de andere kant, is het dus een ding van de artiest van nu om dat zelf te doen. Ik denk dat MySpace het begin was van deze revolutie, haha.

Hoe vet is het dat je muziek kunt horen uit letterlijk alle hoeken van de wereld, zonder daar eigenlijk ooit geweest te zijn? Je moest in onze tijd naar clubs om een nieuwe plaat te horen, of je ontdekte een band zoals Faithless op een festival. Het was toen een happy accident als je een leuke ontdekking maakte, nu is het allemaal gebaseerd op algoritmes.

Hé, over festivals gesproken… Je zei in een interview dat je fan was van een Nederlands festival: Dekmantel . Wat maakt voor jou een festival nou echt goed?
Sowieso een interessante line-up! Helemaal als jouw favoriete artiesten worden gemengd met de headliners van de toekomst. Ik heb op een festival in Barcelona bijvoorbeeld artiesten ontdekt waar ik anders nooit van gehoord had. Ohja, en een goed geluid en een leuke, behulpzame crew is belangrijk. We willen sowieso goed klinken, maar op een festival moet de muziek echt door je lichaam bewegen en een fysieke impact op je hebben. Dat gevoel van samenzijn, de geluiden en de lichten moeten je even op een andere plaats brengen. Ohja, en als het buiten is: goed weer!

Haha, daarmee streep je Glastonbury wel van de lijst!
Ok, ok… ergens is het ook wel van onschatbare waarde om in een rivier van modder te lopen. Ik weet nog een festival waar het echt góót. We bleven koppig doorspelen, en weet je wat: er was iets bijzonders. Alsof iedereen even op een andere manier samenkwam. Maar eh, zon is voor mij ook wel lekker. Ik zou anders bang zijn dat ik geëlektrocuteerd wordt, haha.

Ja, regen is wel een nachtmerrie voor een DJ.
Precies! Ik heb alles wel meegemaakt met Faithless als het gaat om technische problemen. Soms maak ik me zorgen dat ik geëlektrocuteerd wordt voor the big moment . Ik mag op alle momenten sterven, maar niet vlak voor de drop. Dat noem je dus: ‘suffering for your art!’

Ok, even terug naar All Blessed , want uiteindelijk gaat het over jullie nieuwe plaat! In zekere zin is de kern van jullie album de huidige, vreemde staat van de wereld. Toch wilden jullie vooral wat hoop geven aan jullie luisteraars, ondanks het zware thema.
Ja, precies. Het is een heel relevant album. Faithless ging altijd over tolerantie en diversiteit en een realisatie van hoe we ons gedragen. Eén van onze oudere tracks ging bijvoorbeeld over de oorlog in Irak. Toch proberen we niet alleen maar boos te zijn over wat er gebeurd, maar vooral vragen te stellen. Dit nieuwe album denkt vooral veel na en heeft enkele prachtige momenten. Onze kern is toch wel een beetje, dat er zelfs in deze rare tijden nog hoop en positiviteit is.

Het was jullie eerste album in meer dan 10 jaar. Was het de wereld die jullie overtuigde om toch een nieuwe plaat te maken, of is het een toetje voor jullie 25-jarig bestaan?
Geen van beide, eigenlijk. In 2015 brachten we een remix album uit om ons 20-jarige bestaan te vieren. We gingen veel op tour, deden veel festivals en dat deed ons realiseren dat we eigenlijk een heel groot publiek hebben. Ik schreef enorm veel muziek vanwege die tour. Daarnaast wilden we stiekem altijd al een album maken waarin we veel samenwerkingen deden met iedereen. Toen we werkten met meerdere artiesten, kwam het thema van het album eigenlijk vanzelf. Ik hou er van! Het is heel intiem en gaat over het dagelijkse leven, maar tegelijkertijd kijken we ook naar het grotere geheel.

De fans hebben dus eigenlijk Faithless nieuw leven ingeblazen.
Ja! We hoorden verhalen over mensen die trouwden op onze muziek, die we op een bepaalde manier hebben ‘gered’ of die gewoon een fantastische tijd hebben gehad op de dansvloer met Insomnia . Dat heeft wel bewezen dat onze muziek mensen toch op een bepaalde manier heeft geraakt. Zelfs al verkoop ik nooit meer een plaat, en ik hoop van wel, dan is dat al onbetaalbaar.

Ja, wij zijn eigenlijk opgegroeid met Faithless. Zelfs nu hoor je Insomnia en God Is A DJ nog vaak wel voorbijkomen op de radio.
Wauw! Maarre… ze mogen ons nieuwe werk ook wel draaien. Wij zijn helemaal voor de toekomst.

Ja, die toekomst ziet er op een ander vlak ook wel goed uit: er komen namelijk steeds meer vrouwen voorbij in het wereldje.
Ja, dat is een ander punt waarop de wereld echt veranderd heeft! Hoe meer vrouwen hier rondlopen, hoe meer jonge meisjes misschien achter de draaitafel willen eindigen. Toen ik begon werd er nog wel eens gezegd dat meiden er vooral stonden om als decoratie te staan. Ik zei gelijk: “Nee, nee, ik ken deze muziek. Ik ben dol op deze muziek. Dit is mijn hart en ziel.” Ook zijn er bepaalde punten waar je later pas achter komt. Ik had veel grotere platen uit dan sommige andere namen, maar je ontdekt pas later dat je er minder voor gekregen hebt. Het gaat nu wel heel goed, trouwens. Je hebt artiesten zoals The Blessed Madonna die het lekker doen.

Jij hebt natuurlijk ook een flinke stempel achtergelaten, van soundtracks tot aan de immense carrière met Faithless. Waar ben je het meest trots op?
Ik denk Faithless. Het is nooit makkelijk geweest om zo geaccepteerd te worden en op de mainstage terecht te komen, maar om in een band te zitten die nog steeds zo goed gaat na 25 jaar? Daar ben ik heel trots op en onwijs dankbaar voor.

Tekst: Gilles Tijmes