Oklahoma City Thunder kroont zich tot NBA-kampioen na zege op Indiana Pacers

Toch voelde deze titel niet als het resultaat van een gelukstreffer maar als de logische voltooiing van een opmars die in 2020 voor OKC begon met nederlagen en geduld. Sam Presti verzamelde stap voor stap lengte, schutters en vooral veelzijdige karakters, en dit seizoen leverde dat een majestueuze 68-14 campagne op. Alleen de historische Bulls en Warriors kenden ooit betere jaargangen, maar de jonge selectie onder coach Mark Daigneault stape met het terechte zelfvertrouwen de play-offs in. In die serie van vier ronden lieten ze slechts drie nederlagen toe en uiteindelijk de Pacers, het verrassende oostelijke sprookjesteam, pas in de slotavond definitief van zich afschudde.

Het beslissende duel zelf bood een drama voor Indiana, Tyrese Haliburton, de creatieve motor van Indiana, ging al vroeg neer met een gescheurde achilles, zijn kreun overstemde zelfs het geschreeuw van 18.000 toeschouwers. De Pacers wisten toch een minimale voorsprong in de rust te koesteren, maar direct na de pauze ontketende Shai Gilgeous-Alexander. Met een orkaan van drives, punten en feilloze passes, tekende voor 29 punten en twaalf assists en nam met precisie alle zuurstof uit Indiana’s defensie weg. Jalen Williams voegde slimme cuts en twee belangrijke driepunters toe, Chet Holmgren versperde vijf keer de weg naar de ring en in een acht minuten durende derde kwart draaide Oklahoma City een 47-48 achterstand om in een 81-68 voorsprong. Een marge die, ondanks een late run van Andrew Nembhard, nooit meer serieus in gevaar kwam.

Voor de Pacers betekende de nederlaag opnieuw een pijnlijke leegte, exact vijfentwintig jaar na het afscheid van Rik Smits grijpt de franchise wederom naast de titel waarop de Nederlandse legende ooit zo dichtbij zat. Het team onder coach Rick Carlisle verbaasde de basketbalwereld met simpele overwinningen tegen Cleveland en Milwaukee, maar miste in de climax de scorende vonk die Haliburton tot nu toe in deze play-offs telkens wist te leveren. Pascal Siakam en Myles Turner gingen ook strijden tot de laatste secondes maar konden de historische roof niet verhinderen, zodat de gedenkwaardige run uiteindelijk eindigde in teleurstelling. Al klonk in de catacomben waardering voor het karakter en de toekomstkansen van dit nog steeds groeiende collectief uit Indiana.

Oklahoma City daarentegen kijkt al verder dan de champagne. Gilgeous-Alexander, Holmgren en Williams zijn allemaal jonger dan zevenentwintig, contractverlengingen liggen klaar, de ploeg is nu al de op één na jongste kampioen ooit en bezit bovendien een schatkist aan draftpicks om het korps nog jaren fris te houden. Presti sprak na afloop over een cultuur die belangrijker is dan individuele faam. De spelers herhaalden het mantra van onzelfzuchtigheid en nu al gonst de vraag of deze eenmalige bliksemflits kan uitgroeien tot een langdurige succesformule. Maar voor dit ene moment volstaat de roep om de tiel te vieren want eindelijk, na 46 seizoenen, kan Oklahoma City zeggen dat het niet alleen droomt van kampioenschappen, het bezit er nu weer een.