NASA deelt simulatie hoe vallen voelt in een zwart gat

Iedereen heeft wel die fase gehad in de middelbare school waarin je dacht dat een zwart gat je op elk moment kon opzuigen. De gedachte dat we allemaal in 2012 zouden verdwijnen door de Mayakalender speelde misschien een rol, maar de grootste angst kwam toch wel van het idee dat er ergens in het universum een gigantisch zwart gat rondhing, klaar om je op te slokken. En helaas, NASA heeft nu bewezen dat het niet zo leuk zou zijn als we denken.

NASA’s simulatie laat je niet alleen zien hoe het eruit ziet, maar ook hoe het voelt. De video toont hoe je door de ruimte valt richting het zwarte gat, en hoe alles langzaam begint te vertragen. Volgens de simulatie, wat voor jou maar een paar seconden duurt, wordt voor de rest van de wereld een paar uur voordat ze je eindelijk uit het zicht zien verdwijnen. Die tijdsvertraging zorgt ervoor dat je je als een soort supersnelle superheld voelt, maar dan in slow motion. Best een vreemde ervaring.

Het spannendste (en eigenlijk ook het engste) komt wanneer je de event horizon bereikt. Dit is het punt van geen terugkeer, waar de snelheid van ontsnapping gelijk is aan de lichtsnelheid. En als je er eenmaal overheen bent, is er geen weg terug. Je wordt één met het zwarte gat, en je licht verdwijnt in een flits. Je ziet de rest van het universum verdwijnen zonder de kans om te ontsnappen.

NASA’s supercomputers hebben vijf dagen gewerkt en meer dan 10 terabyte aan data gecreëerd om deze simulatie te maken. De hoeveelheid informatie die je laptop in tien jaar niet zou kunnen verwerken, is in één keer weggecooked door NASA. Denk daar maar eens over na terwijl je probeert te slapen…