Afgelopen week was zonder twijfel de week van Joy Beune.
In het Noorse Hamar veroverde ze haar derde wereldtitel op rij. Op zondag was
ze de koningin van de 1500 meter, nadat ze eerder al goud pakte op de 3000
meter en de ploegenachtervolging. Conclusie: vorige week draaide volledig om
Joy. Maar haar succes kwam niet vanzelf. Joy Beune is het bewijs dat je keihard
moet werken om de top te bereiken. In 2018 tekende ze een contract bij Team
LottoNL-Jumbo en werd direct bestempeld als een groot talent. Toch kende ze ook
tegenslagen.
Het jaar 2023 was er eentje met hobbels op de weg. Twee keer
veroorzaakte
Beune een diskwalificatie van de Nederlandse schaatsploeg op de
ploegenachtervolging en niet zonder gevolgen. De eerste keer kostte het TeamNL
de wereldtitel, de tweede keer betekende het zelfs degradatie naar de B-groep.
Bij het WK Afstanden in 2023 reden Beune, Irene Schouten en
Marijke Groenewoud de snelste tijd, maar werden ze gediskwalificeerd omdat
Beune haar enkel niet goed had afgedekt. Een paar maanden later, in Tomaszów
Mazowiecki, ging het weer mis. Dit keer had Beune geen transponders om haar
schaatsen, waardoor de wedstrijdleiding de tijd niet kon registreren.
Resultaat: wederom diskwalificatie.
2024: de wederopstanding
Maar in 2024 sloeg Beune keihard terug. Na een paar moeizame
seizoenen wist ze haar vorm terug te vinden. Op 26 januari pakte ze haar eerste
individuele gouden wereldbeker op de 3000 meter in Salt Lake City, met een
persoonlijk record van 3.56,86. Bij het WK in Calgary zette ze die lijn door en
won ze goud op de 5000 meter én de ploegenachtervolging. Later volgde ook nog
een wereldtitel allround in Inzell, waar ze drie afstanden won, waarvan twee in
baanrecords.
2025: Joy Beune blijft domineren
En nu, in 2025, is Beune simpelweg niet te stoppen. In één
week tijd heeft ze drie wereldtitels binnengesleept. Op de ploegenachtervolging
vormde ze een ijzersterk team met Marijke Groenewoud en Antoinette Rijpma-de
Jong, en op de 1500 meter bewees ze opnieuw haar klasse.
Hoewel ze zondag een valse start had, herpakte ze zich in
haar tweede poging met een bizar sterke slotronde. Ze dook net onder de tijd
van Rijpma-De Jong en pakte goud. Het werd nog even spannend toen de Japanse
Miho Takagi haar dreigde te kloppen, maar in de laatste ronde stortte Takagi
volledig in. Beune kon opgelucht ademhalen: wéér een titel erbij.
2025 lijkt het jaar van Joy Beune te worden. Gaat ze nog
meer records verbreken? Wij denken van wel.