Q&A Alistair Overeem: "Ik doe nog één ‘title run’ en dan is het klaar"

40 jaar oud, meer dan 24 jaar actief en nog steeds vechten aan de top, hoe doe je dat?
Goed voor je lichaam zorgen, ik ben redelijk ijdel. Ik let goed op mijn voeding. Ben actief bezig met het bestrijden en preventie van blessures met fysio en misschien is het ook genetisch

Genetische aanleg zeg je? Zijn er meerdere atleten in je familie?
Mijn moeder Nederlands en mijn vader Jamaicaans. Mijn moeder is lichamelijk sterk en mijn vader atletisch gebouwd dus misschien is het die combinatie. Ik weet niet of er andere atleten zijn in de familie.

Bijna bij elke organisatie waar je hebt gevochten ben je kampioen geworden, wat is je favoriete titel tot nu?
In Pride ben ik derde geworden bij de Grand Prix. K1 vond ik heel bijzonder dat is de grootste kickboksorganisatie ooit. Was een heel spannend toernooi en denk dat">ik denk dat iedereen dat wel mist nu. Dat heeft een bijzonder plekje in mijn hart. Dream ook wel, dat was de opvolger van Pride, misschien met iets minder talent maar de show was hetzelfde. Strikeforce was ook wel vet. Ze zijn allemaal wel vet. Allen met een eigen verhaal en ben er allemaal heel trots op.

Je had het over de toernooivorm van K1, dat is iets wat minder vaak voorkomt tegenwoordig. Denk je dat dat ontbreekt in het hedendaagse kickboksen?
Ik denk dat het hedendaagse kickboksen meer problemen heeft. Glory heeft wel vaker toernooitjes gehad maar dat had niet dezelfde lading als een K1 van 10 jaar geleden. Ik denk dat die 8-mans toernooien heel vet zijn. Daar worden helden geboren en gebeurt van alles. Het drama eromheen enzo. Ik denk niet dat Glory het talent heeft om zo een toernooi te vullen.

Hoe ging het vroeger bij de K1?
Voorheen had je in Europa een 8-mans toernooi, in Zuid-Amerika en Noord-Amerika. Overal had je er een paar. De winnaars daarvan gingen naar de final 16 in Korea. Dat waren dan de 8-man toernooi winnaars plus de acht finalisten van het jaar daarvoor. Nu denk ik dat het al een probleem is om een 8 mans toernooi te vullen. Je hebt dat talent nu niet helaas.

Oude vechters hebben het heel lang volgehouden. Bijvoorbeeld Remy Bonjasky en Peter Aerts. Die hebben nog tot na hun 40ste gevochten. Op een gegeven moment houdt het een beetje op. Jamal ben Saddik is een van de nieuwste. Hij kwam in 2011/2012 op het toneel. Goede partijen neergezet maar dat is het wel. Nieuwe jongens zijn er haast niet in kickboksen. Dat is een van de problemen waar Glory nu mee te maken heeft.

Je bent recentelijk 40 geworden, is de UFC titel nog altijd je doel?
Ja dat is zeker mijn doel. Ik heb nog een paar wedstrijden en dan is het klaar. We zijn dichtbij. We hebben een paar weken terug een mooie prestatie neergezet. Voor mijn gevoel heb ik bij de partij ervoor Rozenstruik ook gesloopt dus heb ik 4 op een rij gewonnen. Je zou al kunnen denken aan een titelgevecht. Maar goed, ik denk dat ik er nog 1 of 2 moet. Ik ga nog 4 keer vechten dus is het bijna klaar voor mij. Misschien wel minder.

Nog 4 partijen. Besef je wel eens wat voor reis dit geweest is en nog steeds is?
Het is heel vet geweest. Ik heb alles uit mijn sport gehaald wat ik zou willen. Ik ben heel avontuurlijk ingesteld en het is ook echt 1 groot avontuur geweest. Wat dat betreft heb ik niets te klagen.

Je had het over Rozenstruik. Je domineerde de partij maar werd toch op het laatste moment goed geraakt. Is dat de partij die je graag over zou willen doen?
Voor mijn gevoel heb ik die wedstrijd gewonnen. De scheids heeft de partij aan hem gegeven. Iedereen heeft gezien dat ik die wedstrijd heb gewonnen. Het was een goed gevecht, technisch goed, ik heb hem overklast en als er dan eentje raakt, dat kan. Het was nog een teken van leven, hij was er nog.

De scheids kwam ertussen en het scheelde inderdaad niet veel of je had hem verslagen.
Ik denk dat de hele wereld dat weet en ik denk dat hij het ook weet. Maar goed, in deze sport gebeuren die dingen. Het is de ‘x-factor’. Soms is het in je voordeel en soms werkt het tegen je. Dit keer was het in mijn nadeel. Luister, als de UFC het nog een keer wil doen, dan doen we het. Ik beloof de hele wereld dat ik de partij ga afmaken in twee of drie rondes.

Ngannou zou het misschien opnemen tegen licht zwaargewicht kampioen Jon Jones. Dit was best publiekelijk besproken maar ging uiteindelijk niet door. Had je dat graag willen zien?
Ik had het heel graag willen zien maar ik zag al dat het niet zou gebeuren. Ze hebben wel een ‘buzz’ gecreëerd maar dit is corona-tijd. Alle inkomsten zijn minder. De UFC honoreren hun contracten wel, maar in deze tijd kan je niet vragen om een loonstijging. Dat is niet realistisch in deze tijd. Kijk als de UFC komt met deze wedstrijd en je gaat dan onderhandelen, dat snap ik. Maar als de UFC je de partij niet aanbiedt dan zie ik van tevoren al dat de partij niet komt.

Jullie hebben samen getraind, denk je dat een partij tussen Jones en jou een goede match up zou zijn?
Ik heb daar nooit over nagedacht. Ik zie dat niet gebeuren of er moet echt wat geks gebeuren. Hij is een toffe gozer.

Online zijn er mensen vaak kritisch over je incasseringsvermogen, toch liet je tegen Harris zien dat je niet zomaar te finishen bent. Wat ging er in je om toen je geraakt werd?
Niet veel. Ik was helder en nog in de wedstrijd. Ik kon nog goed nadenken en was positief. In principe had ik nog 5 rondes door kunnen vechten. Als je na gaat denken word je langzaam en dat wil je niet. Je moet reageren en niet nadenken.

Hoe was het trouwens om te vechten in een lege arena?
Vond ik wel vet. Weer een nieuwe beleving. Dat is altijd wel iets wat mij intrigeert. Als er iets nieuws is dan prikkelt je dat. Je hoort de commentatoren en je hoek heel duidelijk. Normaliter is er veel reuring en afleiding. Dit was net een sparringspartijtje. Hadden ze ook in de gym kunnen doen.

Je postte ook foto’s van de reis naar de partij met lege luchthavens, hoe absurd was dat?
Ik was er al eerder heen gevlogen en toen was het rustiger. Maar toen corona overal was en ik weer naar Nederland vloog was het echt heel leeg overal. Heel bizar. Iedereen was iets meer afstandelijk en bang. Ikzelf niet. Ben niet zo heel bang aangelegd. Ik reisde gewoon. Je moet toch naar huis. Het was apart.

Waar houd jij jezelf nu mee bezig nu je geen partij in het verschiet hebt?
Ik train normaliter gewoon omdat ik dat echt leuk vind. Ook spendeer ik veel tijd met het gezin. Ik heb ze heel weinig gezien de afgelopen drie maanden. De tijd schiet voorbij. In principe waren dit twee vechtkampen achter elkaar dus voor mij is het heel fijn om weer thuis te zijn.

Wanneer verwacht je weer vechtsport evenementen in Nederland?
Ik denk dat wanneer corona voorbij is dus verwacht ik binnen 2 of 3 maanden weer evenementen. De UFC komt dit jaar niet meer. Misschien volgend jaar.

De UFC zou dit jaar naar Nederland komen, was er sprake van dat je ook op de kaart zou vechten?
Daar zou ik natuurlijk vechten, maar we hadden daar nog geen contact over.

Je gaf net aan dat je nog 4 partijen voor jezelf ziet in de toekomst, is dit je laatste run naar de titel?
Ja, het zit er nog in. Nog 1 ‘title run’ en dan is het klaar.

Wat is je plan na het vechten?
Ik heb genoeg centen gespaard dus in principe hoeven we niet meer te werken. Dat gaan we nog wel doen natuurlijk. Ik ga les geven op 2 plekken. Ik ga een team opzetten en werken met andere coaches en jongens die ik mag. Waarschijnlijk in Nederland, Thailand en een beetje Amerika denk ik. En genieten van het leven. Ik train nu 27 jaar dan zal het 29 jaar zijn. Het zou mooi zijn om mijn kennis over te dragen aan de nieuwe generatie.

Ga je die ‘adrenaline rush’ niet missen?
Weet ik niet, valt moeilijk te zeggen. Ik hoor het wel van andere topatleten. Ik train al zo lang dus valt het moeilijk te bepalen. Misschien ga ik het missen, misschien ben ik er ook echt klaar mee. Ik heb nog wat vuur in de tank dus zou ik nu nog niet willen stoppen. Dat zou niet goed zijn.

Weet je waar jij je laatste partij zou willen vechten?
Nog niet over nagedacht. Misschien wel Nederland. Even kijken hoe alles loopt.

Hoe zou je herinnerd willen worden?
Het heeft me nooit wat kunnen schelen wat mensen van mij vinden. Misschien is dat goed, misschien ook niet. Ik maak me daar niet zo druk om.

Giovanni Tjin is een vechtsportjournalist die zich al jarenlang inzet om vechtsport een groter podium te geven. Hij spreekt wekelijks interessante mensen in en rondom vechtsport met zijn EPIC MMA Podcast . Daarnaast is hij regelmatig te vinden bij de evenementen van de grootste vechtsport organisaties als UFC, Bellator en Glory als content creator.

Instagram van Giovanni Tjin – volg hem hier

Instagram EPIC MMA Podcast – volg hem hier

YouTube van podcast: check het hier