De kleinste voetbalcompetitie ter wereld: waar je wekelijks tegen je buurman speelt
Vergeet de Champions League, de Premier League of zelfs de Eredivisie. De kleinste officiële voetbalcompetitie ter wereld speelt zich af op de Scilly-eilanden, een piepkleine eilandengroep voor de kust van Cornwall, Engeland. Geen miljoenenpubliek, geen peperdure transfers en geen gesjoemel met olie en gokgeld. Hier draait voetbal om pure passie en een beetje burenruzies.
Welkom bij de Isles of Scilly Football League, een competitie met een wel héél minimalistische opzet: twee teams, 18 wedstrijden, één kampioen. De Garrison Gunners en de Woolpack Wanderers nemen het wekelijks tegen elkaar op, seizoen in, seizoen uit. En als je denkt dat de Eredivisie soms voorspelbaar is, probeer dan maar eens 18 keer per jaar tegen dezelfde gasten te spelen zonder knettergek te worden.
Hoe is dit ontstaan?
De Scilly League bestaat al meer dan 100 jaar en had ooit meer teams, maar een chronisch tekort aan voetballers door het dalende inwoneraantal (ongeveer 2.200 mensen) maakte het onmogelijk om een volwaardige competitie in stand te houden. In plaats van de stekker eruit te trekken, besloten de eilandbewoners: dan maken we er maar een onderonsje van.
Dat betekent dat je als speler elk weekend een déjà vu hebt: je kijkt je tegenstander in de ogen en denkt, shit, die gozer heeft me vorige week ook al onderuit gehaald. En volgende week weer. En de week daarna. En over vier maanden nog een keer.
Voetbal met een dorpsgevoel
Omdat de gemeenschap zo klein is, kent iedereen elkaar. De spits van de Garrison Gunners is misschien je postbode, de keeper van de Woolpack Wanderers tapt je biertje in de lokale pub, en de scheidsrechter? Die heeft je gister nog een parkeerboete gegeven. Overstappen naar de aartsrivaal? Kan gewoon, zolang je het aankan om bij de bakker in de rij te staan naast je voormalige ploegmaat die je vorige maand nog een gemene panna gaf.
En ja, er wordt gestreden om de titel, maar misschien nog wel belangrijker: de winnaar heeft een jaar lang onsterfelijke roem in de dorpskroeg. Verlies je? Dan moet je een heel seizoen horen hoe de lokale groenteboer je verdediging met een zak aardappelen vergelijkt.
Nog steeds spannend?
Je zou denken dat zo’n competitie een saaie bedoening is, maar niets is minder waar. Omdat de teams perfect op elkaar zijn ingespeeld, zijn de wedstrijden bloedfanatiek. Elk duel is een strijd om lokale eer en misschien nog belangrijker: bragging rights. En als er echt eens variatie nodig is, dan wordt er een bekercompetitie toegevoegd tussen dezelfde twee teams, uiteraard.
Internationaal respect
Zo bizar als deze competitie klinkt, zo veel respect krijgt ze ook. De Engelse FA heeft zelfs ooit een sponsorcontract aangeboden om het voetbal op de Scilly-eilanden levend te houden. Dat betekent dat de kleinste competitie ter wereld officieel onderdeel is van de Engelse voetbalpiramide. Moet je nagaan: theoretisch gezien zou de kampioen van de Scilly League via promoties ooit in de Premier League kunnen eindigen. Of dat ooit gebeurt? Laten we zeggen dat de kans groter is dat je buurman ineens in de spits staat van Manchester City.
Maar dat maakt deze competitie juist zo puur. Hier draait voetbal niet om geld, sterrengedrag of VAR-drama. Op de Scilly-eilanden is voetbal nog zoals het ooit bedoeld was: een sport van vrienden, rivalen en eindeloze herhalingen van dezelfde wedstrijd.
