Een voorpublicatie uit de biografie van F1-kampioen Lewis Hamilton
Hij is al jaren de onbetwiste kampioen in de Formule 1 en is hard op weg om de meest succesvolle coureur aller tijden te worden. Inmiddels heeft Lewis Hamilton al vijf wereldkampioenschappen achter z’n naam, alleen Michael Schumacher heeft hij nog voor zich, die er twee meer heeft. De 34-jarige Engelsman is een flamboyante verschijning die naadloos past in de glamour van het Formule 1 wereldje. Als er dan een biografie verschijnt over deze kleurrijke coureur, dan zijn onze oren gespitst.
Frank Worral heeft de biografie geschreven waarin je de coureur van Mercedes goed leert kennen. Speciaal voor de Nederlandse lezers is hij bij zijn voorwoord ingegaan op Max Verstappen. De journalist van The Sunday Times schreef eerder al de biografie van grote voetballers als Roy Keane en Wayne Rooney. Hieronder een fragment uit de biografie van Lewis Hamilton. Daarnaast mogen we drie exemplaren weggeven.
Fragment uit de biografie van Lewis Hamilton
De alarmbellen hadden misschien al moeten gaan rinkelen toen Mercedes duidelijk maakte dat geen van de coureurs nummer één zou zijn, dat Lewis en Rosberg hetzelfde zouden worden behandeld.
Ze mochten om het wereldkampioenschap tegen elkaar racen, geen van tweeën werd boven de ander geplaatst en het bedrijf zou beiden dezelfde financiële middelen, auto en personele ondersteuning bieden. Teambaas Ross Brawn benadrukte eigenlijk vanaf het moment dat Lewis voor Mercedes tekende dat beide coureurs voor hem gelijk waren. Brawn zei in de F1 Show van Sky Sports dat Lewis tijdens de contractonderhandelingen ook niet meer dan dezelfde positie als zijn Duitse teamgenoot in spe had gevraagd. ‘Natuurlijk wil Lewis racen,’ ging Brawn verder. ‘In de contractbesprekingen die we met hem voerden, is er van zijn kant nooit over een nummer één of nummer twee gesproken. Hij wil slechts gelijkheid, hij wil dezelfde kansen, en ik vind het geweldig dat hij dat zelfvertrouwen heeft, dat hij geen voorkeursbehandeling wil. Hij wil alleen maar dezelfde kansen.’
Ik ben ervan overtuigd dat Brawn, die het team na het seizoen van 2013 zou verlaten, de situatie waarheidsgetrouw kenschetste. Lewis wilde echt dat Nico een even prominente rol en dezelfde kansen kreeg als hij. Toch zal zelfs hij verbaasd zijn geweest over de vastberadenheid die zich in de loop van het seizoen van Nico meester maakte. In de eerste twee jaar van Lewis bij zijn nieuwe team bleek Rosberg niet alleen een strijdvaardige teamgenoot, maar ook zijn belangrijkste concurrent. Hun aloude vriendschap kwam flink onder druk te staan naarmate elke Grand Prix weer bleek dat ze veel strijd met elkaar moesten leveren en hun gevecht ook moesten bepalen wie de onbetwiste nummer één van hun sport was.
Ze waren allebei vastbesloten de ander te verslaan en beiden weigerden op de baan plaats voor de ander te maken, zelfs als de teamleiding daar opdracht voor gaf.
Lewis kende een slechte start bij Mercedes door zijn auto tijdens de eerste testsessie, in februari 2013, in de prak te rijden. Na vijftien rondjes op het circuit van Jerez, in het zuiden van Spanje, kwam er een vroegtijdig einde aan die sessie doordat zijn remmen blokkeerden en hij de macht over het stuur verloor. De enige troost voor Lewis was het feit dat Rosberg zijn sessie ook niet wist te voltooien. Diens auto hield er na elf rondjes met een technische storing mee op. Lewis, die nog aan zijn nieuwe team moest wennen, zei dat hij ondanks het trainingsfiasco ‘heel tevreden’ met zijn auto was. ‘Ik ben om te beginnen blij dat ik in orde ben en dat het nu is gebeurd, en niet tijdens een wedstrijd,’ zei hij tegen de bbc. ‘Hier draait het bij het testen allemaal om. Je moet een ontwikkelingsfase door, fouten maken, ontdekken waardoor ze worden veroorzaakt, de tekortkomingen opsporen en eraan werken, en dat zijn de jongens nu aan het doen.’
Een maand later liet Lewis zien uit welk hout hij gesneden was door zijn Mercedes tijdens de eerste Grand Prix van 2013, in Melbourne, naar de vijfde plek te sturen. Goed, een podiumplek was het niet en op het eerste gezicht leek het resultaat wel érg veel op die van de voorafgaande seizoenen bij McLaren: competent en degelijk, maar niet glorieus of waardeloos. Hij had de race in zijn nieuwe auto echter uitgereden en bij zijn debuut meteen tien wk-punten laten bijschrijven, waar Rosberg met lege handen bleef staan omdat hij na 26 ronden was uitgevallen.
Na het optimisme had Lewis echter een flinke dosis realiteitszin nodig, want hij kon zijn goede start bij Mercedes geen vervolg geven. Toen het hele veld eind mei in Monaco neerstreek, werd hij in de kwalificatie drie keer achter elkaar door Rosberg verslagen. Dat gegeven was voor Lewis voldoende om eerlijk toe te geven dat hij problemen met de auto had gehad, en dat die nog altijd niet waren opgelost. ‘Het is het hele jaar al ploeteren. Het is een nieuwe auto, dus in dat opzicht doe ik het zo slecht nog niet, maar naarmate het seizoen vordert, is het ploeteren niet minder geworden. De wintertests gingen heel behoorlijk en toen we de afstelling iets veranderden, voelde dat goed en haalde ik in China polepositie. Dat gaf me vertrouwen, maar dat is wel de enige wedstrijd geweest waarin ik dat vertrouwen had. Ik weet niet hoe het komt, het is, denk ik, de onzekerheid over hoe de remmen zich houden. Ik denk dat ik het in de loop van de kwalificatie wel onder controle had, dus laten we hopen dat het morgen een goede wedstrijd wordt.’
Zijn zorgen in aanmerking genomen was Lewis best tevreden dat hij in Monaco de vierde plaats wist te veroveren. Dat resultaat werd echter getemperd door het feit dat zijn teamgenoot Rosberg die wedstrijd won. Nico zou er even later nog een schepje bovenop doen door de thuiswedstrijd van Lewis op Silverstone ook te winnen. Lewis werd daar opnieuw vierde.
In de slipstream van zijn teamgenoot waren het voor Lewis ontnuchterende maanden geweest, maar de eigenschap waarmee hij zich van alle andere coureurs onderscheidde, zijn absolute wil om te winnen, zorgde uiteindelijk ook voor de ommekeer in het seizoen. Eind juli won hij in Hongarije zijn eerste wedstrijd voor Mercedes, met een voorsprong van liefst tien seconden op Kimi Räikkönen. Diezelfde race eindigde voor teamgenoot Rosberg in tranen toen zijn motor het zes ronden voor het einde begaf. Grijnzend van oor tot oor en met zijn vuist in de lucht reed Lewis zijn ererondje. De overwinning betekende dat hij het recordaantal van vier overwinningen in Hongarije van Michael Schumacher had geëvenaard. ‘Door mijn verhuizing naar een ander team is dit waarschijnlijk een van de belangrijkste overwinningen uit mijn carrière,’ zei hij na afloop tegen verslaggevers. ‘Ik ben in de wolken. Ik hoop dat dit het begin van nog veel meer moois is. Het is een heerlijk gevoel en ik wil alle fans hartelijk bedanken. Het team heeft ongelofelijk werk verricht, we hebben gisteren tot laat zitten analyseren en we hoopten dat de banden het zouden houden. We hadden geen idee dat het zo goed zou gaan.’
Lewis verkeerde in een uitstekend humeur, maar hij zou snel daarna al inzien hoe lastig het ging worden om wereldkampioen te worden, want Vettel won daarna alle negen nog resterende wedstrijden van 2013. Aan het eind van het seizoen had Vettel zijn wereldtitel zonder moeite geprolongeerd, was Lewis op de vierde plaats geëindigd en stond Rosberg zesde. Hoe kon Lewis ooit een verschil van ruim tweehonderd punten (Vettel 397, Lewis 189) goedmaken en de titel van Vettel afnemen? Het leek een onmogelijke taak, maar Lewis Hamilton was iemand die altijd graag met wind tegen op grote doelen joeg.
En wie zou durven beweren dat hij, met een heel seizoen ervaring bij Mercedes plus een betere auto, in 2014 geen gooi naar zijn tweede wereldtitel kon doen?
Win de biografie van Lewis Hamilton
Wil jij de biografie van Lewis Hamilton winnen? We geven drie exemplaren weg! Vertel ons in de comments onder het Facebookbericht waarom jij dit boek graag wil lezen. Wie weet win jij een exemplaar. Mocht je niet winnen maar wel willen lezen, dan kun je het boek vanaf nu ook online bestellen of halen in de book store. Succes!
