7 mooie verhalen uit het grootste naslagwerk over Nederlandse DJ’s

Nederland behoort tot de meest toonaangevende landen als het aankomt op elektronische muziek. Om dat in kaart te brengen dan ben je lang bezig. Dutch DJ’s is dan ook het levenswerk van journalist en fotograaf Anthony Donner. De voormalige hoofdredacteur van DJ Mag NL portretteerde liefst 200 Nederlandse DJ/producers en 100 dance industry professionals over vier verschillende generaties uit 40 verschillende dancestromingen. In totaal levert dat een huge ass koffietafelboek op van 455 pagina’s en een gewicht van 3,1 kilo. In totaal is Anthony liefst drie jaar met dit boek bezig geweest. Het resultaat mag er zijn. Wij selecteren zeven artiesten uit het grootste naslagwerk op het gebied van Nederlandse dancemuziek. Als kers op de taart kun je nog een exemplaar winnen ook.

'Ik word echt gelukkig van knopjes, draaitafels en speakers. Van hele avonden, dagen, járen in de studio opgesloten zitten en muziek maken. Naast het introverte, word ik ook gelukkig van reizen, vreemde mensen ontmoeten, feestjes bouwen, helemaal losgaan en zorgen dat mensen aan het eind van mijn set helemaal voldaan zijn.' En over zijn muziekstijl: 'Dirty house is in essentie niks anders dan bij elkaar geraapte muziek, die geschikt is voor drie uur ’s nachts, wanneer de geestelijke ontbinding toeslaat. En dan losgaan. Dat gooi ik dan vaak in mixtapes: non-stop gáán, maar wel met steeds afwisselende geluiden en energie.'

2. Roog

'Ik deed het gewoon omdat ik het tof vond om muziek te delen met mensen. Je kreeg er ook helemaal niet voor betaald. Er was geen carrière in mogelijk. De eerste generatie DJ’s deed het uit pure passie. Het waren muzieknerds. Ik heb nog steeds als een klein jongetje het gevoel van magie bij muziek. Je kunt iets niet dag en nacht doen als je het niet echt voelt.' Een dooddoener is voor Rogier een DJ die zich niet aanpast aan de set- ting: jongens die keer op keer dezelfde set draaien, ongeacht het podium. Hij pleit dan ook voor een professioneel opleidingsinstituut voor DJ’s, waarbij ook de historie van de dancemuziek wordt aangehaald. Een systeem waarbij leerlingen leren van hun meester en vlieguren worden gemaakt. 'Het draaien op de grote feesten moet een beloning zijn voor de weg die je al hebt afgelegd. Dan waardeer je ook meer dat je op het allerhoogste niveau bent aangekomen.'

3. Nuno dos Santos

'De kwaliteit van beginnende producers is vergeleken met tien jaar geleden echt hoog. Nuno ondersteunt jong talent dan ook met veel plezier. 'Toen ik begon was het elle- bogenwerk, nieuw talent kreeg weinig kans. Ik probeer ze juist te omarmen. Ik voel met iedereen in de Nederlandse house- en technoscene een band. Geen ego-ding, maar een ontspannen sfeer en vibe.' Nuno heeft iets minder met EDM. 'Dat is voor mij gewoon popmuziek. Populaire muziek is popmuziek. Zoals het wordt aangekondigd en neerge- zet, dat is een hele andere wereld voor mij. Maar wat die EDM-DJ’s doen, is gewoon prima. Carl Cox noemde het heel mooi een soort ‘instapmodel’. Jonge mensen komen door Afrojack en Armin van Buuren voor het eerst in aanraking met die muziek en stro- men later misschien door naar andere stromingen. Toen ik net begon, luisterde ik ook naar gabber, jaren 90-trance en andere muziekstijlen.'

'We zijn echt bij elkaar gekomen door drum and bass. Als je jong bent bindt zoiets je samen, maar het isoleert je ook een beetje van de rest. Op school was er verder niemand die naar drum and bass luisterde. Überhaupt hadden we mazzel dat we die sound ontdekten, want we hadden toen nog geen internet. Het begon als lolletje, maar op den duur begonnen we te merken hoe drieën een track hebben Zelf vinden ze het lastig om hun grote succes met Noisia te verklaren. Maar één ding weten ze wel: concessies doen ze niet. 'We hebben altijd een gezonde dosis schijt gehad aan wat het publiek wil. We gaan geen vrolijkere muziek draaien omdat het toevallig overdag is en er vrouwen in het publiek staan. Flikker maar op als je het niet leuk vindt! Mensen waarderen het dat wij nooit echt hebben geprobeerd om die radiohit te maken. Veel mensen hebben dat wat ze zelf willen, weten te combineren met wat het grote publiek wil. Wij hebben dat nog niet gevonden, maar schamen ons daar ook niet voor. Onze kracht ligt hier, waarom zouden we dat weggooien? Kijk eens waar we zijn gekomen zonder concessies te doen. Dat mag er best zijn.'

Zolang ze muziek kan zoeken, produceren en draaien, en er ook nog van kan leven, is ze gelukkig. Het verschil tussen het commerciële circuit en de ‘underground’, waartoe zij behoort, is groot. 'Het is niet mijn smaak muziek, maar die top-Dj’s doen wel iets goed, anders sta je daar niet elke keer voor zo’n groot publiek. Het is vet om zo’n gigantische show te zien, en die rush die je voelt als je zo’n mainstage op loopt – om kippenvel van te krijgen. Het leven van een DJ bestaat niet alleen uit optreden, lang leve de lol en champagne. En draaien is ook echt niet alleen een uurtje geld verdienen met je handen in de lucht, ook niet voor de groten der aarde. Integendeel. Het is 24/7 hard werken.’

6. Dimitri

'Het draait nog steeds om hetzelfde: het gaat erom dat we een feestje hebben en de tent rocken. In principe draai ik nog dezelfde muziek als ik destijds in de RoXY deed. Natuurlijk zijn er ook wel dingen veranderd. Zo kan er nu bijvoorbeeld veel meer met de techniek, is dance meer main- stream geworden en heb je zoveel meer verschillende sub-stromingen. De manier waarop ik heb leren draaien is ook anders dan hoe het nu gebeurt. Ik heb vroeger geleerd hoe ik de hele avond een tent vol moest houden. Ik stond zo zes tot acht uur te draaien. Nu moeten nieuwe DJ’s het leren in sets van twee uur; ze krijgen niet eens meer de kans om lange sets te draaien. Solo-avonden zoals destijds in Trouw zijn ideaal voor mij. Ik ben echt een verhalenverteller en een boodschapper. Ik kan heel goed aanvoelen wanneer een bepaald nummer in een set moet komen om het zo sterk mogelijk naar voren te laten komen. Hoe meer tijd ik heb tijdens een set, hoe mooier ik de diepte en de hoogte in kan gaan.'

7. Junkie XL

'Ik heb 25 jaar lang met bandjes opgetreden en als solo-artiest on stage gestaan. Ik denk met warme herinneringen terug aan zoveel fantastische shows in Nederland en overal ter wereld. Maar mijn uitdaging lag gewoon ergens anders. Als ik aan films werk, sta ik niet in de schijnwerpers op een podium omringd door klappende mensen. Ik werk vrijwel alleen maar achter de schermen en heb geen kerstvakantie, geen voorjaarsvakantie; helemaal niks. Het lijkt misschien een romantisch bestaan, maar het is gewoon buffelen, soms zelfs zestien uur per dag zijn talent werd ontdekt door onder anderen grootmeester Hans Zimmer, die graag en veelvuldig met hem wilde samenwerken. En inmiddels maakte Tom al volledige sound- tracks voor onder meer blockbuster films als Batman v Superman: Dawn of Justice, Deadpool, Divergent en Mad Max: Fury Road, maar ook voor grote computergames als Need for Speed: Pro Street. “Ik ben hier intussen al bijna veertien jaar en ik heb op cruciale momenten kunnen laten zien wat ik waard ben. Dat is gewoon heel belangrijk. Ik geloof heel erg in je eigen kansen creëren. Dat heeft bij mij altijd zo gewerkt. Natuurlijk komt er ook geluk bij kijken, maar uiteindelijk ben je zo goed als het laatste wat je hebt gedaan.” Het werk is ook zeker niet voor iedereen geschikt. “Je moet er talent voor hebben om de juiste muziek te kunnen uitkiezen bij de juiste emoties. Dat kwam bij mij van nature; dat heb je of dat heb je niet.” Maar dan nog: de wereld van de lmcomponisten bestaat uit een vrij elitair clubje, waar je niet zomaar tussenkomt. Talent alleen is dus niet genoeg. “Het zijn echt maar acht of negen mensen die de A-list films doen. Het is mijn droom die is uitgekomen. Nu is het moment daar en geniet ik van elke stap die ik neem.”

Foto's & tekst: Anthony Donner

Mooie verhalen van een zevental beroemde DJ's van ons land. Wil jij dit enorme boek winnen? Kan! Wij geven 1 exemplaar weg. Like dit artikel en geef aan waarom juist jij dit boek verdient.