Ron Simpson: ‘Lowlands is alsof ik op vakantie ga naar mijn vrienden’  

Terwijl de 65.000 bezoekers vanaf hun roze wolk af en toe nog te kampen hebben met een wegtrekker, beginnen de kruitdampen van Lowlands langzaam maar zeker op te trekken. We vroegen al aan de bezoekers wat zij van LL22 vonden. Maar hoe heeft creatief meesterbrein, festivalexpert en BACARDÍ ambassador Ron Simpson het festival ervaren?

“Holy shit, wat een topweekend was dit. Deze editie was voor mij denk ik de 10^e of 11^e keer. Lowlands is voor mij alsof je op vakantie naar je vrienden gaat. Je gaat weliswaar het land niet uit, maar je bivakkeert wel een paar dagen in een andere wereld. Het is een plek waar iedereen gelijkgestemd is. Dat vind ik tof.”

Wat zijn voor jou de essentials om mee te nemen op zo’n festivalweekend?
Het is altijd de ultieme balans tussen zo min mogelijk meenemen en zo goed mogelijk voorbereid zijn. Voor mij is het geen zien en gezien worden. Het is beleven. Wel is het zaak om een zo goed mogelijk survival outfitpakket in elkaar te draaien, want je weet het nooit. Het kan 30 graden zijn, het kan regenen en het kan zomaar zijn dat je van 2 uur ’s middags tot 05:00 uur ’s nachts over het terrein loopt. Je moet op alles voorbereid zijn. Het is een beetje alsof ik op safari ga, waarbij ik altijd functie over vorm verkies.

Wat neem je sowieso mee naar Lowlands?
Deo is sowieso nummer 1, haha. Verder zijn zonnebrand, een opgeladen telefoon en een zonnebril belangrijk om bij je te hebben. En schoenen waar je de hele dag op kan lopen, springen en dansen die er goed uitzien, maar ook nog naar de getver mogen. Dat is mijn starterspack. Voor de rest is de dresscode een beetje nouveau camping. Alles mag en kan, dat vind ik wel chill.

BACARDÍ speelt natuurlijk een grote rol om klaar te zijn voor party. Wat zijn jouw go to drinks en waarom?
Ik vind de verfrissing van een mojito toch wel het perfecte festivaldrankje. Je hebt wel het gevoel dat je hydrateert, want door de limoen, munt en ijs is het lekker fris. Je drinkt een beetje water en een beetje alcohol, dat is perfect. Het is ook mooi dat je pitchers kan halen die je met je vrienden kan delen. De pitcher is toch de vader aller rondjes halen. Ik vind het fijn aan BACARDÍ dat je kan switchen. Vol in de zon drink ik liever een lemonade. Als het dan wat later op de avond is, dan stap ik over op de baco’s. Het is lekker dat je BACARDÍ zo’n breed spectrum heeft.

BACARDÍ host ook z’n eigen stage. Hoe heb jij de Haciënda ervaren?
Wat ik zo tof vind aan de Haciënda – en ik bedoel dat respectvol – is dat het de ideale plek is voor alle momenten dat je niet een superster hoeft te zien. Op Lowlands cherry pickt iedereen zijn of haar favorieten en als je het even niet meer weet, dan ga je naar de Haciënda. Dat is voor mij de thuisbasis die ik af en toe verlaat om een act te zien. Mijn beste Haciënda moment? Elke keer als Jarreau Vandal draait is het aan. CINCITY draaide ook heel erg nice.

Welke andere acts waren voor jou de hoogtepunten?
Fred Again…! De meeste van mijn vrienden wilden naar Jack Harlow, dus ik ben daar begonnen waardoor we te laat kwamen om een goede plek te vinden bij Fred. Maar we hebben ons de massa in gewurmd om midden in de gekkigheid te belanden. Verder vond ik The Opposites natuurlijk vet om te zien. Goldband vond ik ook lachen om te zien wat erop afkwam. Je voelde op het terrein gewoon dat er iets aan de hand was, dat was vet. De dj-set van Abstract was heel nice. Maar de koning was voor mij toch wel Stromae. Die show was niet normaal. Je hebt optredens en je hebt shows. Dit is een show. Licht, geluid, beeld, set-up met de band, de hits, zang, hoe hij speelt met het publiek, zijn acteerskills tijdens het performen, alles klopt. Hij is geen zanger, geen artiest, maar een performer. Echt een 10.

Het Lowlands weekend van Ron Simpson in foto’s

Foto 1: Dit was samen met mijn vriendin backstage bij de Haciënda. We kwamen aan op vrijdag, dus dit was aan het begin van het weekend. We werden op een bizarre manier dwars door de Haciënda geleid en kwamen ineens in een soort speeltuin backstage achter het podium. Ik zag 100 vrienden en een open bar. Wat kan er misgaan?

Foto 2: Haha, dit is Stuntkabouter. Met zo’n naam weet je in principe genoeg. Dat is ook het leuke Lowlands. Je komt daar zo veel vrienden tegen, mensen die je al zo lang niet hebt gezien. Dan is het alsof de tijd even stilstaat. We hebben elkaar als twee idioten staan knuffelen. Het zijn de extra piekmomentjes buiten de muziek. Dit is er daar zeker weten één van.

Foto 3: Samen met Guillaume van FP, tijdens de set van Jarreau Vandal. Hij is een van m’n beste vrienden en ik wist niet eens dat hij kwam, haha. Het mooie is: je kan linksvoor knallen, maar soms sta je met je vrienden in een hoekje te genieten van wat er gaande is. Het was ramvol in de Haciënda, iedereen stonden lekker op elkaar gedrukt en wij stonden te genieten van alles om ons heen.

Foto 4: Zaterdagochtend in de Haciënda. Hier was de BACARDÍ Boozy Brunch georganiseerd. Hier waren we onder andere met Monica Geuze en Talisa Misiedjan. Gewoon een beetje lullen over wat we gezien en gedaan hadden. Die krant? Op de cover staat Tom Caron. Tuurlijk staat hij weer op de cover!

Foto 5: Typisch Lowlands. Ik liep de Hacienda uit en was in het gebied bij de Armadillow daar. Ik zie zo’n gast in een T-Rex pak en ik dacht: “‘I love you, dit is fantastisch. Dankjewel dat je dit doet.” Ik zei: “volgens mij moeten we knuffelen” en toen gebeurde dat. Ik heb geen idee wie het is, dat maakt ook niet uit, wij hebben dat moment gehad en dat dat is mooi.

Foto 6: Dit was zondagavond. Ik dacht: ‘laat ik nou verstandig doen en zaterdagnacht naar huis gaan.’ Maar toen werd ik zondagochtend thuis wakker en dacht: nee man, ik moet terug. Toen zijn we teruggereden en hebben we de show van Stromae gezien. Dus dit was onderweg naar de laatste act die ik heb gezien.