Maximaal vlammen met de imponerende nieuwe Suzuki Hayabusa

Terwijl we klaar staan om weg te rijden uit de garage van Suzuki’s HQ, komt de regen met bakken uit de lucht. “Ik zou met dit weer standje C aanzetten”, zegt PR-manager Wouter. Een stand waarin het vermogen flink gereduceerd wordt. Lijkt ons ook verstandig, want de nieuwe Suzuki Hayabusa is een van de meest imponerende voertuigen op aarde. Zo kunnen we een beetje wennen aan het intense spektakel dat ons over het asfalt begeleid.

We moeten even de historie induiken, want de Suzuki Hayabusa is een van de meest legendarische tweewielers aller tijden. In 1999 werd de eerste editie van de GSX1300R (zoals z’n officiële titel luidt) onthuld. De motor is vernoemd naar de slechtvalk, het snelste dier op aarde. Dat schept verwachtingen, maar de tweewieler wist deze ruimschoots waar te maken. Lange tijd was de Suzuki Hayabusa snelste productiemotor ter wereld. Waar de slechtvalk snelheden van over de 300 km/u tijdens de jacht op zijn prooi, daar was z’n gelijknamige tweewieler de eerste motor die de 300 km/u grens doorbrak. Daarmee nam het ’t stokje over van de Honda CBR 1100 XX Super Blackbird, die daarvoor die titel in handen had. Niet geheel toevallig is de slechtvalk een dier dat de blackbird (ofwel de merel) als vijand heeft. Behoorlijk geniaal bedacht, als je het ons vraagt.

Zoals gezegd was de Hayabusa de eerste motor die door de 300 km/u grens denderde. Daarmee is het gelijk medeverantwoordelijk voor het feit dat alle motoren tegenwoordig begrensd zijn op 299 km/u. In ’99 was er zelfs even sprake van dat de verkoop van de motor verboden zou worden in Nederland. Zover kwam het niet, maar vanaf 2001 is wel internationaal vastgelegd dat alle motoren niet harder mogen dan 299 km/u. De Busa modellen van 1999 en 2000 zijn officieel nog de enige productiemotoren die de 300 km/u grens kunnen slechten. Daardoor staan deze types bekend als de oerbusa’s. In 2008 volgde een tweede versie van de Hayabusa. Pas in 2019 werd de motor uit productie gehaald, iets dat uiteraard te maken had met de aanstaande introductie van de derde generatie.

Precies de motor waar wij nu op zitten, terwijl de regen met bakken uit de lucht komt. Niet per se het weertype waarin je de 3.0 versie van een van de meest beruchte machines ooit wil testen. Maar zelfs in z’n regen-stand sijpelt de extreme power van de Busa al door. Wijselijk bewaren we de contra-expertise van het vermogen voor degelijker weer. Wel kunnen we op een overdekte plekje de looks al even bestuderen. Hij is vrij groot, lang en lomp, maar bovenal ontzettend bruut. Ook tof hoe ze de looks van voorheen op een moderne manier hebben weten te interpreteren. Kijk eens naar die dikke kont joh. Hoe langer we er naar kijken, hoe vetter we ‘m vinden. Daarin speelt het stukje geschiedenis dat de Suzuki Hayabusa met zich meedraagt ook een rol. People who know, know. Een zinsnede die wordt onderstreept door alle reacties die we ontvangen. Van een gast in een M6 die z’n enthousiasme niet onder stoelen of banken steekt tot de buurman en van een groepje vrouwen van een vrijgezellenfeest tot een thuisbezorger die herkent dat dit de rentree van een legende uit het verleden is. Mensen gaan lekker op de nieuwe Suzuki Hayabusa.

De volgende dag is de lucht grijzig, maar het wegdek droog. Als we startknop van de Hayabusa activeren schieten de metertjes razendsnel op en neer, waarschijnlijk een subtiele hint op wat ons te wachten staat. We rijden een ronde die ons van de hoofdstad naar de regio van Spaarnwoude, Haarlem en Halfweg brengt. Ruim baan om de volle 190 pk’s en de 150 Newtonmeters te benutten. Dit is overigens het officieel opgegeven aantal pk’s. Tijdens een rollerbanksessie is al gebleken dat de nieuwe Suzuki Hayabusa ruimschoots over de 200 pk gaat. Zoals het Japanners betaamt, is Suzuki liever bescheiden dan dat het zich overschreeuwt.

Dat vermogen wordt gehaald uit de vloeistofgekoelde viercilinder a 1.340 cc. Dat is dezelfde motor als in de vorige generatie Busa’s, alleen is de nieuwe versie gigantisch onder handen genomen door de engineers. Ze moesten wel dezelfde motor gebruiken, omdat ‘ie in hetzelfde frame geknutseld moest worden. Opvallend is dat de viercilinder minder pk’s levert (7 om precies te zijn) als de viercilinder in de eerdere Hayabusa’s. Maar dat heeft geen invloed op de prestaties, want de Hayabusa 3.0 gaat twee tienden sneller naar de 100. Zo doe je er nu 3,2 seconden over. Het komt er feitelijk op neer dat de vermogensdip uit de eerdere Hayabusa’s is weggewerkt, en je nu in een lineaire lijn naar de topsnelheid kan accelereren.

Holy fucking hell, en wat een acceleratie is dit. Sensationeel. Met name vanaf de 7.000 toeren per minuut naar het rood (11.000 tpm) gaat het griezelig snel. We gaan op de tank achter ons schermpje liggen en trekken het gas vol open: in z’n eerste versnelling zit je al op 130 km/u, in z’n twee tik je al 180 km/u per uur aan. Die acceleratie gaat maar door en door. En door. Dit is de tweewielige tegenhanger van de Maglev, de hogesnelheidslijn die door Japan raast. Als je verstand dan weer indaalt, dan is het tijd om de gashendel maar snel los te laten. Aan alles voel je dat de Hayabusa nog veel meer in z’n mars heeft. Het is dat er bij 299 km/u een begrenzer op zit, maar wij vermoeden dat ‘ie makkelijk nog harder kan. Het wordt helemaal ziek wanneer we de launch control activeren. Je kan kiezen uit drie standen. Wij kiezen de middelste stand. Met gezonde wedstrijdspanning gassen we tot 6.400 toeren, waarna we de koppeling geleidelijk loslaten om als een rozenbotel in een katapult richting illegale snelheden getorpedeerd te worden. Schrikbarend hard. Maar ook heel erg leuk. Superhandig ook voor als je naast een McLaren 570S vooraan het rode licht staat en je toch minimaal gelijk aan wil komen bij het volgende stoplicht.

Opvallend is hoe die snelheid gepaard gaat met comfort. Je ligt zo strak op de weg, dat je je haast zou vergeten dat je niet op vier, maar op twee wielen rolt. Niet alleen in een rechte lijn rechtdoor, ook in de stad is ‘ie ontzettend comfortabel. Alleen met straatje keren moet je misschien een paar keer steken, maar als je rolt, dan rol je en dan kun je ook door de kleine straatjes zeer soepel manoeuvreren. Echt heel knap gedaan voor een motor van 264 kilo. Dit is een motor die het prima zou doen als stadsmotor, maar waar je met hetzelfde gemak mee naar Zuid-Italië rijdt. Het is de perfecte combinatie van extreme snelheid en solide comfort. Dat laatste wordt mede bevestigd door de lijst aan functies waar de Busa van is voorzien. Van elektronische gasbediening tot Active Speed Limiter en van Low RPM Assist tot Cruise Control, Hill Hold Control en een Up/Down Quickshifter. Alles om jouw ervaring relaxter en makkelijker te maken.

Zo zijn we geïmponeerd van de power, souplesse en veelzijdigheid van de nieuwe Suzuki Hayabusa. De volledige eerste lading exemplaren die naar Nederland zijn gekomen waren al verkocht, zonder dat er ook maar een meter op is gereden. Die mensen zullen ongetwijfeld geen spijt van hun uitgegeven 22K hebben gedaan. Met de nieuwe Hayabusa kan Suzuki weer een decennium voorruit.

Motor: vloeistofgekoelde 4-cilinderinlijn motor
Cilinderinhoud: 1.340 cc Vermogen: 190 pk

Koppel: 150 Newtonmeter bij 7.000 tpm Gewicht: 264 kilo

Transmissie: 6 versnellingen Brandstofcapaciteit: 20 liter

Prijs Suzuki Hayabusa:€21.999,-

Tekst + Beeld: Chris Riemens