Daredevil Roderick Pijls kitesurft op de meest extreme plekken ter wereld

Kitesurfen op kokend heet water, door de diepste vulkaankraters en tussen reusachtige ijsschotsen. We kunnen wel zeggen dat Roderick Pijls (28) de heftigste elementen van Moeder Natuur niet uit de weg gaat. Integendeel, samen met zijn vriend en fotograaf Rein Rijke zoekt hij de meest sicke plekken op om te kitesurfen. Hun laatste wapenfeit: The Last Line, waarvoor ze met wetsuit en vlieger naar IJsland trokken.

Roderick is een man van extremen, zo ook bij het kiezen van zijn kitesurf-locaties. Waar hij voor het project ‘The Last Line’ het ruige en koude IJsland koos, ging hij twee jaar eerder naar Tanzania. Een plek dat alles is wat IJsland niet is. In het Afrikaanse land besloot hij te surfen op een giftig meer van 70 graden Celsius. “Als ik tijdens die trip in het water was gevallen, had ik er nu niet zo bij gezeten,” realiseert Roderick zich. Maar deze ervaring schrok hem niet af, juist niet. Bij terugkomst kwamen hij en Rein met een nieuw idee: kitesurfen in een enorme vulkaankrater. Niet veel later was hun project ‘The Last Line’ geboren.

“Als ik tijdens die trip in het water was gevallen, had ik er nu niet zo bij gezeten”

Het project draait om twee jongens die op avontuur gaan, waarbij ze de schoonheid en kwetsbaarheid van de natuur in beeld willen brengen. “Waar normaal vaak negatieve beelden zoals klimaatverandering en milieuvervuiling wordt getoond, willen wij juist die andere mooie kant laten zien,” zo legt Roderick de reden van hun gewaagde avontuur uit. Volgens hem zijn slechte klimaatcijfers en beelden van kapotte olietankers vooral een ver-van-je-bed-show. Hij wil juist de mooie kant van onze planeet laten zien, waardoor mensen zich bewust worden van wat we allemaal kapot kunnen maken.

Vriendenweekend 2.0

Op papier ziet het er heel gaaf uit, maar in praktijk liggen er veel gevaren op de loer. Daar was Roderick zich goed van bewust. Samen met Rein heeft hij zich maandenlang voorbereid op hun reis. Een belangrijke afspraak op voorhand was dat als Rein geen groen licht zou geven, dat er dan ook niet zou worden gesurft. Roderick geeft namelijk toe dat hij zo nu en dan geremd moet worden.

“Ik zie op de meest bizarre plekken, onder extreme omstandigheden, toch vaak nog mogelijkheden om te kitesurfen. Er komt dan gewoon zoveel adrenaline bij me vrij.” Hij prijst zichzelf dan ook gelukkig met Rein: “Hij kan op dat soort momenten beter inschatten wat de risico’s zijn, als hij ‘nee’ zegt dan is het ook echt ‘nee’. Ik vertrouw hem volledig. We weten wat we aan elkaar hebben.”

Geen verslaving?

“Roken, drank, gokken, ik zie mezelf daar nooit verslaafd aan worden. Maar die adrenaline-rush als iets nieuws is gelukt. Wauw. Als ik iets doe op een gevaarlijke locatie en dat lukt, dan voel ik me echt zo ontzettend levend” terwijl Roderick z’n verhaal doet is de opleving in zijn stem te horen. Alsof hij in gedachten weer even terug is bij zo’n machtig moment. Uiteindelijk geeft hij dan ook lachend toe “Ik denk dat ik toch wel kan zeggen dat ik verslaafd ben aan die adrenaline-rush.”

Zonder Excel niet op reis

Roderick is al jaren een van de beste kitsurfers ter wereld. Hij heeft ons land al op meerdere WK’s mogen vertegenwoordigen. En hij draait lekker mee in de top van het klassement. Volgens hem is racen op een wedstrijd niet te vergelijken met kitesurfen zoals op zijn trip naar IJsland. Het doel is heel anders.

“Bij het trainen ben ik vooral met mezelf bezig, ik zit dan in een soort bubbel. Tijdens ‘The Last Line’ was ik echt mét de elementen aan het surfen.” Zo legt hij het grote verschil uit. Tijdens het surfen in IJsland en Tanzania moest hij zo extreem gefocust zijn, dat er zelfs helemaal geen ruimte was om bang te zijn.

“Voor elk doemscenario bedenk ik twee oplossingen”

Dat hij eenmaal op zijn board geen angst kent, betekent niet dat het er helemaal niet is. Sterker nog, hij is zich er heel erg goed van bewust. Vooraf maakt hij dan ook een Excel-bestandje met daarin alle gevaren. “Ik maak dan een bestand genaamd De Doemscenario’s, waarin ik alle risico’s in een overzicht plaats. Met voor elk scenario twee oplossingen.” Hij neemt zijn voorbereiding zelfs zó serieus, dat hij zonder zo’n Excel-bestand niet vertrekt.

Flexibiliteit is key

Dat Roderick ballen van staal heeft is wel duidelijk. Maar ook zijn flexibiliteit wordt op de proef gesteld. “Op zo’n trip moet ik me aanpassen naar de omstandigheden. Er zijn namelijk zoveel factoren die meespelen om het kitesurfen te laten slagen.” 

Zo zag hij in IJsland een waterval van 50 meter omhoog geblazen worden. De wind was daar zo gigantisch krachtig dat ‘ie het won van de zwaartekracht. “Als je dat ziet en je staat bovenaan een krater van 100 meter diep, dan voel je je kwetsbaar, maar het is tegelijk ook iets magisch.”

Maar extreme condities gooien soms roet in het eten en dat is frustrerend: “Ik heb in IJsland met 40 kilo aan materiaal drie uur lang gehiket om bovenop de grootste gletsjer van Europa te komen. Eenmaal daar bleken de omstandigheden te ruig te zijn en werd er besloten om niet te kitesurfen. Kon ik weer drie uur terug, met nul resultaat.”

Het perfecte plaatje

Gelukkig is het hem uiteindelijk wel gelukt om de natuur te bedwingen in IJsland. Als klein poppetje, zoals hij zichzelf op dat moment zag, wist hij in de gigantische krater te surfen terwijl Rein alles vastlegde. “Het echode enorm in die krater. Toen ik in al het gegalm Rein hoorde roepen dat hij het perfecte plaatje had geschoten, schreeuwde ik het ook uit. Wát een moment was dat.” Heel de trip van Roderick en Rein naar IJsland is vastgelegd op film door Kiwi Aerial Shots. De trailer hiervan is te vinden onderaan het artikel.

De Olympische droom van Roderick Pijls

Als je zo fantastisch kan kitesurfen als Roderick, dan is een logisch gevolg om te denken aan de Olympische Spelen. Er is alleen een klein probleem: kitesurfen was tot op heden geen Olympische sport. Vanaf 2024 komt daar echter verandering in, wanneer de Olympische vlam in Parijs zal branden.

Goed nieuws voor Roderick, er is alleen wel een grote ‘maar’. Kitesurfen bestaat uit verschillende disciplines en er is gekozen voor het ‘kite-racen’. Dat is niet het onderdeel waar Roderick in thuis is. Als hij dus deel van TeamNL wil uitmaken in 2024 dan moet hij zich omscholen tot een racer.

“Heel zachtjes durf ik te zeggen dat ik er een beetje voor aan het trainen ben, maar het is moeilijk in te schatten hoe goed ik kan worden. Ik begin echt weer op nul.” Daarmee stelt hij zich kwetsbaar op, maar het geeft hem ook nieuwe energie. “Ik kan me binnen de sport weer opnieuw prikkelen. Een hele dikke uitdaging.”

Meer sicke shit van Roderick? Volg hem op zijn YouTube- en Instagrampagina.

Paspoort Roderick Pijls

Credits

Tekst: Simon Boer
Foto’s: Rein Rijke