IJsland en Wales laten zien wat passie op het voetbalveld is
In Nederland moeten we al blij zijn als onze spelers het Wilhelmus mee playbacken, in het buitenland gaat dat er toch echt even anders aan toe. In de UK bijvoorbeeld met Wales. Wat een passie voor hun land zij hebben, dat hebben wij in 112 jaar voetbalhistorie nog nooit gezien. En niet alleen de spelers hè, ook de fans. Het hele stadion dat achter het team gaat staan en uit volle borst het volkslied meeschreeuwt.
Dat is geen verwijt, maar een constatering. Het zit niet in de aard van het Hollandse leeuwtje. De doe maar normaal dan doe je al gek genoeg mentaliteit. Dat is wel eens jammer, want kijk nou toch eens naar deze video waarin de Welshmen zich met de national anthem opmaken voor de Keltische derby tegen Ierland. Zonder band, geen zanger, geen muziek. Gewoon de 11 spelers en de rest van het stadion. Kippenvel!
https://www.youtube.com/watch?v=ZC4kuX4TUW8
En dan hebben we nog de IJslanders. Het land met zo’n 330.000 inwoners dat zich na de zege op Kosovo voor het eerst in de historie wist te plaatsen voor het WK. Ook zo’n land met een mentaliteit waar wij nog een puntje aan zouden kunnen zuigen. Van die bebaarde Vikingen die nooit opgeven en voor de volle 100% voor de overwinning gaan. Van die spelers hebben wij er niet zoveel hoor. Wij willen ook wel winnen, maar niet zo graag als zo’n IJslander die als ‘ie verliest met een prehistorische knuppel op z’n blote rug wordt geslagen door z’n vrouw. Het land vierde dat op de welbekende en prachtige wijze, alsof Spartacus zijn troepen motiveert. AH OEH!
Vanavond vecht Nederland tegen Zweden voor z’n laatste kans, maar dat doen we eigenlijk tegen beter weten in. We moeten met 7-0 van Zweden winnen. “Het kan nog!”, horen we de optimistische voetbaltrainer roepen. Maar het leed is al geschied. Natuurlijk beschikken we niet meer over aanvallers als Ruud van Nistelrooy, Patrick Kluivert en Roy Makaay, waarbij we in de luxepositie verkeerde dat we de topscorer van Engeland Jerrel Hasselbaink gewoon konden thuislaten. Het is allemaal effe wat minder qua lichting dan in de afgelopen dertig jaar, maar dan moet je het op andere aspecten van het spel goedmaken. Als wij in de eerdere kwalificatiewedstrijden maar de helft van de mentaliteit van de IJslanders en de Welsh hadden gehad, dan was een overwinning vandaag waarschijnlijk gewoon voldoende. Nu kunnen we alleen maar hopen op het grootste voetbalwonder uit de Nederlandse voetbalgeschiedenis. Helaas moeten we Arjen Robben gelijk geven: “In theorie kan het nog, maar laten we alsjeblieft ook een beetje realistisch blijven.”
