Deze film is zo disturbing dat hij een anti-award heeft gewonnen

Met niemand minder dan Willem Dafoe, onze eigen Spider-Man's Green Goblin, en Charlotte Gainsbourg in de hoofdrollen, duikt Antichrist diep in de donkere hoekjes van verlies, rouw, en, uhm, nogal expliciete manieren om met verdriet om te gaan. Het verhaal volgt een koppel dat, na het tragische verlies van hun zoon, besluit om zich terug te trekken in een afgelegen boshut. We horen je nu denken “Wat zou er daar nou mis kunnen gaan?”, maar dit is geen Friday the 13th, maar een duistere psychologische horror (met zeer intieme momenten).

En als je dacht dat het niet gruwelijker kon worden, moet je nog even blijven zitten. Gainsbourg’s personage gaat op een bepaald moment zo ver dat ze... nou ja, laten we zeggen dat een schaar en haar pareltje een ontmoeting hebben die je liever niet zou willen zien. Jep, deze film is zeker niet voor de tere zielen onder ons. En hebben we het nog niet eens over Willem Dafoe's anatomische… voordelen? Blijkbaar was zijn 'gereedschap' zo indrukwekkend dat het te verwarrend was voor het publiek. Volgens von Trier moesten ze zelfs een stand-in gebruiken voor de intieme scènes, omdat Dafoe’s... eh... prestaties te groot waren voor het scherm. Zoals hij zelf ooit zei: "We hadden een stand-in nodig omdat die van Willem gewoon te groot was."

Maar Cannes was niet helemaal klaar voor wat von Trier had bedacht. Antichrist ontving een anti-award en volgens de jury was het de meest vrouwonvriendelijke film van een van de grootste regisseurs ter wereld. Von Trier trok zich er niets van aan. Toch, zelfs met alle kritiek, kreeg Gainsbourg de prijs voor Beste Actrice op Cannes, wat bewijst dat er toch iets goed ging in de ogen van de jury.