Kim, Kim, Kim en nog eens Kim in het Zuid-Koreaanse elftal

Hoor je het Jeroen Elshoff al zeggen? Daar is Kim met de doeltrap, hij past hem naar Kim, Kim legt de bal breed naar Kim. Kim gaat dribbelen, maar wordt onderdruk gezet door de tegenstander. Hij past hem weer terug naar achteren, naar nummer 5, Kim de linksback. Kim sprint met de bal aan zijn voet naar voren en geeft hem voor. Golazoooooo! Zuid-Korea.

Op het eerste oog lijkt dat misschien bijzonder, maar op het vorige WK in 2018 waren er ook vijf Kim’s in de Zuid-Koreaanse selectie. Dat geldt ook voor het WK 2014 in Brazilië. Daar stond vijf keer de naam Kim op het selectieformulier. Zelfs onder leiding van Guus Hiddink in 2002, toen Zuid-Korea de halve finale bereikte in eigen land, had Guus drie Kim’s tot zijn beschikking. Het is dus niet zo raar dat de huidige bondscoach vijf keer de naam Kim opstelt, maar hoe kan het eigenlijk dat deze naam zo vaak voorbijkomt?

Volgens het Nieuwsblad draagt bijna de helft van de Zuid-Koreaanse bevolking de naam Kim, Lee of Park. Dat heeft allemaal te maken met het oude kastensysteem. Koningen in het oude Zuid-Koreaanse keizerrijk hadden voortdurend de achternaam Lee. Kim was een van de populaire achternamen, want dat betekende in het Chinees 'goud' en was van adellijke afkomst. Datzelfde gold ook voor Park en betekende ‘stralend’.

In 1894 werd Zuid-Korea hervormd en verviel het kastensysteem. Veel boeren namen toentertijd zo’n achternaam, maar dat was eigenlijk bedoeld voor de belangrijke mensen in dat land. Uiteindelijk bleek Kim een van de populairste namen te zijn en de rest is geschiedenis.