N'Golo Kanté de meest sympathieke voetballer op aarde is

Vanavond oefent Nederland tegen Frankrijk, waarbij onze opkomende sterren het mogen opnemen tegen de wereldkampioen. Bij de Fransen zal N'Golo Kanté ongetwijfeld in de basis staan. De geniale kuitenbijter van Chelsea is een opmerkelijke verschijning in de glitter & glamourwereld van het professionele voetbal. Wij vertellen je waarom hij de meest sympathieke voetballer op aarde is.

Belastingtruc

Nadat Kanté in 2016 het meest bijzondere voetbalsprookjes aller tijden waarmaakte door kampioen te worden met Leicester City, vertrok hij in de zomer naar het poenerige Chelsea. Hij kostte de club uit Londen 32 miljoen pond, waarna de Fransman zijn salaris van 40.000 pond zag stijgen naar 120.000 pond. Extra winnen, omdat Chelsea een slimme constructie voorstelde om de belastingdienst te omzeilen.

Football Leaks onthulde van de week dat Kanté een deel van zijn salaris uitbetaald zou krijgen via een bedrijf in Jersey, zodat niet alle centen naar de belastingdienst zouden gaan. Chelsea zou hierdoor een belastingvoordeel krijgen, wat op kon lopen tot 1 miljoen euro. De 27-jarige middenvelder ging in eerste instantie akkoord, omdat Chelsea vertelde dat het legaal was.

Abramovich en consorten waren zich al in hun handjes aan het wrijven, totdat Kanté zich bedacht en vond dat hij gewoon een normaal salaris wilde. Weg voordeel voor Chelsea. Uiteindelijk zijn ze tot een compromis gekomen, doordat ze hebben besloten om de imagorechten uit te laten keren door een Brits bedrijf, maar waardoor wel vennootschapsbelasting betaald moet worden. Tot grote vreugde van de belastingdienst van Engeland. Het zegt een hoop over het goedaardige karakter van N'Golo Kanté.

De klautertocht naar de top van N'Golo Kanté

Op dit moment is hij zonder twijfel één van de beste middenvelders op onze planeet. De weg die hij hij in de afgelopen jaren heeft afgelegd is indrukwekkend. Hij groeide op in een buitenwijk in Parijs met acht broers en zussen in Frans-Malinees gezin. Net als miljoenen kleine mannetjes droomde hij op jonge leeftijd van een leven als profvoetballer. Hij probeerde het talloze keren bij kleine regionale clubs, maar telkens kreeg het ventje te horen dat hij te klein was.

Maar zoals een echte held betaamt gaf hij niet op. Via JS Suresnes, Boulogne-sur-Mer, Caen en Olympique Marseille verdiende hij een transfer naar Leicester City, om uiteindelijk bij Chelsea te belanden. In zes jaar tijd is hij van het zesde niveau in Frankrijk opgeklommen naar de absolute top van de Premier League. Over jongensdromen waarmaken gesproken. Zijn teamgenoten en trainers plukken ook de vruchten van zijn opmars. Sinds zijn komst naar de Premier League heeft hij topstatistieken neergezet met onder andere de man met de meeste succesvolle tackles, de meeste intercepties, de meeste gewonnen duels en het hoogste aantal punten in de competitie van alle spelers.

In verlegenheid door de WK-beker

We gingen helemaal voor de bijl toen hij afgelopen zomer met de WK-beker op de foto ging. Of beter gezegd: toen hij werd gedwongen om de gouden bokaal in handen te nemen. Tussen al het haantjesgedrag van de haantjes was hij te bescheiden om de beker op te eisen en voor de flitsende camera's zijn momentje op te eisen. Zijn ploeggenoten dwongen hem uiteindelijk bijna om met de wereldbeker te poseren.Kanté: " I was waiting my turn. " Als er iemand was die het verdiende de beker omhoog te houden, dan was het de fenomenale stofzuiger van Frankrijk wel. Club- en teamgenoot Oliver Giroud zei later: " He is so shy so he didn't want to say 'give it to me', so he had to wait. Sometimes people came in front of him. At the end of the day, N'Zonzi took it and gave it to him .”

Zo gewoon gebleven

Het is een van de vele wapenfeiten van de nederigheid van Kanté. Terwijl al zijn teamgenoten in dikke Lamborghini's, Ferrari's of hun Aston Martins op het trainingscomplex parkeren, daar komt Kanté aanrijden in zijn Mini Cooper. Toen hij de transfer maakte naar Leicester City kreeg hij een auto aangeboden om naar de training te rijden. N'Golo bedankt echter vriendelijk, omdat hij zei dat hij wel zou lopen of anders de Renault Mégane zou gebruiken die hij al had. Leicester vond het echter maar niks en bleef aandringen, waarna hij uiteindelijk voor een Mini Cooper koos. Dat gebaar waardeerde hij zo erg, dat hij nog altijd in een Mini Cooper rijdt. Naast de mooie en opvallende keuze voor zijn bolide, vertelde een van zijn oude matties dat hij nog altijd hetzelfde telefoonnummer heeft en altijd netjes terugappt op de berichtjes die hij ontvangt. Zo heerlijk down to earth.

'Sorry'

Een andere mooie anekdote dateert van afgelopen zomer. De eerste competitiewedstrijd van het seizoen werd gespeeld tegen Arsenal, die Chelsea met 3-2 won. Na de wedstrijd liep hij een Arsenal-fan tegen het lijf. De fan zei naderhand het volgende: "J ust met this man. Told him I was an Arsenal fan and I was upset about the game this weekend but he smiled at me and said 'sorry'. What a guy. ” What a guy indeed.

sharky

@ohnosharky

·Follow

Just met this man. Told him I was an arsenal fan and I was upset about the game this weekend but he smiled at me and said “sorry”. What a guy 😭

60.5K

Reply

Copy link

Read 368 replies

Chillen met Kanté

Een ander opmerkelijk verhaal vond plaats na Chelsea - Cardiff City. Trainer Sarri gaf hem na de pot de mogelijkheid om even terug te keren naar Parijs, alleen miste Kanté de trein. Menig persoon zou daar enorm pissig over zijn, maar niet Kanté. Hij zocht op Google naar de dichtstbijzijnde moskee en deed mee aan het avondgebed. Tijdens het gebed herkende een aantal mensen hem en nodigde Kanté uit om mee te dineren. Tot verbazing van de mensen stemde hij in met het voorstel. Voor ze het wisten, zaten zij aan tafel met de wereldkampioen. Vervolgens hebben ze nog een paar potjes FIFA gespeeld en Match of the Day gekeken. Dat is toch vet? Het siert zijn karakter van de man die weet hoe hard je moet werken om aan de top te komen en nooit naast zijn schoenen loopt. Daar kunnen veel voetballers een voorbeeld aan nemen. N'Golo Kanté, we love you men.

Tekst: Dani Bankert / Chris Riemens