Geen pitlane, maar pedalen voor Valtteri Bottas op het WK gravel

Ja, je leest het goed. De Finse snelheidsduivel, die normaal gesproken met 300 km/u over het asfalt scheurt, had zich deze keer op zijn fiets gehesen. Na zijn kwalificatie in Zuid-Afrika stond hij aan de start van het WK gravel, klaar om zes uur lang zijn benen in de fik te zetten. Want ja, waarom zou je de adrenaline van de F1 niet inruilen voor een beetje afzien op een fiets?

Bottas, inmiddels een bekende naam in de Formule 1 en al bezig aan zijn tiende seizoen, besloot dit jaar dat hij naast het racen ook wel even een andere uitdaging aan wilde gaan. Even geen motor onder zijn kont, maar puur op spierkracht door het stof ploeteren. Zijn doel? Kwalificeren, meedoen, en vooral genieten. Want als je zo vaak in de hectiek van de F1 zit, is een beetje fietsen door de natuur met modder op je gezicht eigenlijk een soort vakantie. Toch?

Maar vergis je niet, meneer Bottas was behoorlijk zenuwachtig voor de race. "Ik was zenuwachtiger dan voor een Formule 1-race," gaf hij lachend toe. "Je weet dat het zes uur lang pijn gaat doen, maar dat is juist waarom ik hier ben." Hij voegde er ook nog aan toe: "Ik heb natuurlijk niet zoveel tijd om te trainen als de profrenners, maar als ik de kans krijg, grijp ik ‘m." Zijn eerste doel? De finish halen. “En daarnaast gewoon genieten van het publiek. En mezelf een beetje uitdagen, natuurlijk."

Bottas deed in Leuven mee bij de amateurs van 35 tot 39 jaar, en ondanks zijn beperkte training, eindigde hij knap als 133e. Zeker niet slecht voor iemand die normaal gesproken meer tijd in de pitlane doorbrengt dan op een fiets. Wat Bottas vooral waardeerde aan het WK Gravel was de totale ontsnapping uit de chaos van de F1. "Dit is het tegenovergestelde van de Formule 1," grapte hij. "Voor een keer ben ik zelf de motor. Haha!" Wie weet, misschien zien we hem volgend jaar wel terug. Want laten we eerlijk zijn, dit is toch een stuk relaxter dan een boze teambaas op je dak krijgen als je een bocht verkeerd neemt.