Mocht je jezelf altijd al afvragen waarom van die klassieke stenen standbeelden altijd mannen uitbeelden met vaak een enorm kleine lulhannes? Dan hebben wij voor jou het antwoord. Volgens How To Talk About Art History werd het hebben van een grote fallus vroeger helemaal niet gezien als een groot pluspant voor mannen. Sterker nog, het werd gezien als een zwakte omdat mannen met een grote klabanus vaak beschikte over een laag intellectuele vermogen, oftewel een laag IQ, een ongeremde drang naar seks en over een lelijk gelaat beschikte. Of dit te maken had met het toenmalig ingebasterd racisme is nog maar de vraag. Feit is dat mannen met een kleine penis vroeger werden gezien als denkers die rationeel en slim waren. Kunstenaars en filosoferen dachten vroeger ook dat als mannen beschikten over een kleine lul ze deze ook minder snel zouden gebruiken en meer tijd over hadden voor de meer belangrijke zaken in het leven dan snoeiharde porno. Daarnaast waren kunstenaars in tijden van de Griekse en Romeinse heerschappij meer gefocust het definieren van spiergroepen, botten en details in het gezicht, en waren seksuele lichaamsdelen minder belangrijk.
Daarom zagen standbeelden van belangrijke mensen zoals Michelangelo er vroeger zo uit:
En zagen standbeelden van 'domme' en 'onbelangrijke' mensen er zo uit: