{"id":87618,"date":"2018-07-14T19:00:29","date_gmt":"2018-07-14T17:00:29","guid":{"rendered":"https:\/\/fhm.nl\/?p=87618"},"modified":"2018-07-12T23:19:35","modified_gmt":"2018-07-12T21:19:35","slug":"mensen-sleutels-zoek","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/fhm.nl\/mensen-sleutels-zoek\/","title":{"rendered":"Waarom altijd dezelfde mensen hun portemonnee, sleutels en telefoon niet kunnen vinden"},"content":{"rendered":"
<\/div>

We kennen allemaal de chaoot uit de vriendengroep die altijd zijn spullen kwijt is. Lekker op de bank een biertje drinken maar een van je maten is de bank al aan het omkeren omdat hij zijn telefoon niet kan vinden. Waardoor komt dat toch? Waarom is het altijd dezelfde persoon die zijn sleutels of bankpas, kwijtraakt. Huishoudcoach Els Jacobs vertelt aan RTL hoe dat komt en wat je eraan kan doen. <\/strong><\/p>\n

De conclusie die vaak getrokken wordt is dat die persoon gewoon een ontzettende chaoot<\/a> is. Maar volgens Els is dat helemaal niet waar.<\/p>\n

De perfectionist en de chaoot<\/h2>\n

Els geeft aan: \u201cIntegendeel. In mijn ervaring gaat het voor 90 procent om perfectionisten en voor 10 procent om wat wij ‘dromers’ noemen.” Els is huishoud coach en sociaal wetenschapper. Ze geeft trainingen om mensen te helpen met opruimen en hun leven te organiseren, vooral binnen huis. Els zegt dat het juist voor een perfectionist makkelijk is om in chaos te vervallen. \u201cWant een perfectionist wilt alles goed doen, bedenkt soms super ingewikkelde systemen voor eenvoudige problemen.\u201d<\/p>\n

Een vaste plek<\/h2>\n

Komt erop neer dat een chaoot het helemaal niet erg vindt als er chaos om hem heen is. Als hij zijn sleutels niet bij heeft denkt die dat hij die vanzelf wel weer terugvindt. Voor de mensen die gaan paniekeren heeft Els wel een paar trucjes die je kunnen helpen. Je hebt volgens haar een \u2018opruimsysteem\u2019 nodig. Een vaste plek waar je altijd je spullen neer legt, zodat je nooit meer hoeft te twijfelen waar je je spullen nou gelaten hebt.<\/p>\n

Open deuren en die dan intrappen<\/h2>\n

Els heeft het allemaal uitgevogeld hoor, alles op een vaste plek neerleggen. No shit Sherlock<\/a>. Daar hadden we niet aan gedacht, het gaat er juist om wanneer je spullen niet op dat vaste plekje liggen. \u00a0Haar reactie hierop is \u201cDe beste vraag die je jezelf kunt stellen, is toch echt: wanneer heb ik het voor het laatst nodig gehad? En dan is de eerste ingeving meestal ook de beste. We hebben meestal onbewust toch onbewust opgeslagen waar we de spullen gelaten hebben.\u201d<\/p>\n

Klanten<\/h2>\n

Mocht je het dan nog steeds niet kunnen vinden ligt het volgens haar in de buurt van je vaste plek. \u201cMeestal liggen ze toch echt ergens binnen een straal van 50 centimeter daarvandaan.\u201d Het klinkt allemaal vrij logisch in onze oren. Toch zijn er mensen die de hulp van Els goed kunnen gebruiken. In haar cli\u00ebntenbestand vindt ze veel mensen die aan ADHD lijden. Door stap wijs na te denken probeert ze kalmte in de chaos te scheppen zodat het overzicht bewaard blijft.<\/p>\n

Foto: unsplash.com \/\/ @benwhitephotography<\/em><\/p>\n","protected":false,"plaintext":"We kennen allemaal de chaoot uit de vriendengroep die altijd zijn spullen kwijt is. Lekker op de bank een biertje drinken maar een van je maten is de bank al aan het omkeren omdat hij zijn telefoon niet kan vinden. Waardoor komt dat toch? Waarom is het altijd dezelfde persoon die zijn sleutels of bankpas, kwijtraakt. Huishoudcoach Els Jacobs vertelt aan RTL hoe dat komt en wat je eraan kan doen. <\/strong>\r\n\r\nDe conclusie die vaak getrokken wordt is dat die persoon gewoon een ontzettende chaoot<\/a> is. Maar volgens Els is dat helemaal niet waar.\r\n

De perfectionist en de chaoot<\/h2>\r\nEls geeft aan: \u201cIntegendeel. In mijn ervaring gaat het voor 90 procent om perfectionisten en voor 10 procent om wat wij 'dromers' noemen.\" Els is huishoud coach en sociaal wetenschapper. Ze geeft trainingen om mensen te helpen met opruimen en hun leven te organiseren, vooral binnen huis. Els zegt dat het juist voor een perfectionist makkelijk is om in chaos te vervallen. \u201cWant een perfectionist wilt alles goed doen, bedenkt soms super ingewikkelde systemen voor eenvoudige problemen.\u201d\r\n

Een vaste plek<\/h2>\r\nKomt erop neer dat een chaoot het helemaal niet erg vindt als er chaos om hem heen is. Als hij zijn sleutels niet bij heeft denkt die dat hij die vanzelf wel weer terugvindt. Voor de mensen die gaan paniekeren heeft Els wel een paar trucjes die je kunnen helpen. Je hebt volgens haar een \u2018opruimsysteem\u2019 nodig. Een vaste plek waar je altijd je spullen neer legt, zodat je nooit meer hoeft te twijfelen waar je je spullen nou gelaten hebt.\r\n

Open deuren en die dan intrappen<\/h2>\r\nEls heeft het allemaal uitgevogeld hoor, alles op een vaste plek neerleggen. No shit Sherlock<\/a>. Daar hadden we niet aan gedacht, het gaat er juist om wanneer je spullen niet op dat vaste plekje liggen. \u00a0Haar reactie hierop is \u201cDe beste vraag die je jezelf kunt stellen, is toch echt: wanneer heb ik het voor het laatst nodig gehad? En dan is de eerste ingeving meestal ook de beste. We hebben meestal onbewust toch onbewust opgeslagen waar we de spullen gelaten hebben.\u201d\r\n

Klanten<\/h2>\r\nMocht je het dan nog steeds niet kunnen vinden ligt het volgens haar in de buurt van je vaste plek. \u201cMeestal liggen ze toch echt ergens binnen een straal van 50 centimeter daarvandaan.\u201d Het klinkt allemaal vrij logisch in onze oren. Toch zijn er mensen die de hulp van Els goed kunnen gebruiken. In haar cli\u00ebntenbestand vindt ze veel mensen die aan ADHD lijden. Door stap wijs na te denken probeert ze kalmte in de chaos te scheppen zodat het overzicht bewaard blijft.\r\n\r\nFoto: unsplash.com \/\/ @benwhitephotography<\/em>"},"excerpt":{"rendered":"

We kennen allemaal de chaoot uit de vriendengroep die altijd zijn spullen kwijt is….<\/p>\n","protected":false},"author":3,"featured_media":87627,"comment_status":"closed","ping_status":"closed","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"_acf_changed":false,"footnotes":""},"categories":[3],"tags":[48027,48025,48024,48026],"yst_prominent_words":[48022,19361,1922,48023,2371,48021,30069,48015,2496,15657,21506,48016,6660,48020,4806,7475,48017,16859,2241,48018],"acf":[],"_links":{"self":[{"href":"https:\/\/fhm.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/87618"}],"collection":[{"href":"https:\/\/fhm.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"https:\/\/fhm.nl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/fhm.nl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/3"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/fhm.nl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=87618"}],"version-history":[{"count":0,"href":"https:\/\/fhm.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/87618\/revisions"}],"wp:featuredmedia":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/fhm.nl\/wp-json\/wp\/v2\/media\/87627"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/fhm.nl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=87618"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"https:\/\/fhm.nl\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=87618"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"https:\/\/fhm.nl\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=87618"},{"taxonomy":"yst_prominent_words","embeddable":true,"href":"https:\/\/fhm.nl\/wp-json\/wp\/v2\/yst_prominent_words?post=87618"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}