{"id":72007,"date":"2018-02-06T20:00:10","date_gmt":"2018-02-06T19:00:10","guid":{"rendered":"https:\/\/fhm.nl\/?p=72007"},"modified":"2022-02-04T16:38:47","modified_gmt":"2022-02-04T15:38:47","slug":"mark-tuitert-goud-olympische-spelen","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/fhm.nl\/mark-tuitert-goud-olympische-spelen\/","title":{"rendered":"Hoe Mark Tuitert goud won op de Olympische Spelen"},"content":{"rendered":"
<\/div>

Weet jij nog waar je was op 20 februari 2010 om 03:05 uur? In Vancouver vond op dat moment een hero\u00efsche gebeurtenis plaats. Als ultieme underdog schaatste Mark Tuitert de race van zijn leven en won hij de gouden medaille op de 1.500 meter op de Olympische Spelen. Het is een van de mooiste momenten ooit uit de Nederlandse sportgeschiedenis. In aanloop naar de Olympische Spelen<\/a> in\u00a0Pyeongchang gaat hij voor FHM terug naar zijn moment of glory.<\/strong><\/p>\n

Het is h\u00e9t sporttoernooi waar alle topsporters van dromen. De bovenste etage in het sportuniversum, met de hoogste trede van het podium als koninklijk penthouse met het mooiste uitzicht. Maar hoe win je goud op de Spelen? Mark Tuitert vertelt hoe de voorbereiding eruit ziet, wat je ervoor moet laten, hoe je in topvorm komt, de bewuste dag, zijn gouden race, de spanning en de ontlading.<\/p>\n

De voorbereiding van Mark Tuitert<\/h2>\n

Het is een traject van vier jaar dat je ingaat. Je begint met een heel breed blikveld dat steeds nauwer wordt. Twee jaar voor de Olympische Spelen moet je je globale plan klaar hebben en moet de fundering staan. Je plan moet helder zijn, je team moet helder zijn en de route die je af gaat leggen moet helder zijn. Je gaat vastigheden cre\u00ebren. Naarmate de Spelen dichterbij komen wordt je wereld steeds kleiner. Een jaar van te voren heb je de basis helemaal staan.<\/p>\n

Training<\/h2>\n

De zwaarste trainingen draai je driekwart jaar tot een halfjaar voor de Spelen. Je wil je lichaam zo opbouwen dat je een halfjaar voor de wedstrijd je zwaarste trainingen kan draaien. Dat zijn enorm zware trainingsperiodes. Dan moet je je lichaam maximaal belasten, liefst meer dan ooit. Als je dat te vroeg doet dan put je jezelf uit, dus de timing is essentieel.<\/p>\n

Topvorm<\/h2>\n

Je kunt niet op de dag af plannen dat je in topvorm bent. Het is de periode waarin je in topvorm moet zijn. Daarom heet het ook periodisering. Je moet ervoor zorgen dat je hard traint, uitrust en de volgende trainingsperiode verder bent dan waar je eerst was. Dit heet supercompensatie. Je moet je lichaam zo trainen dat je steeds meer aankan. Uiteindelijk moet je al die trainingen om kunnen zetten in wat je echt nodig hebt. Ik kan 100 kilo squaten of 200 kilometer fietsen, maar ik moet die kracht om kunnen zetten op het ijs. Dat moet je heel goed timen. De laatste zware trainingsweek is een maand voor de Spelen. Daarna ga je uitrusten en koel blijven. Dan gaan al die trainingen, die hele opbouw naar dit moment in elkaar vallen. Als het goed is ben je dan beter dan je ooit was en verkeer je in absolute topvorm.<\/p>\n

https:\/\/www.instagram.com\/p\/BaZLM0MHGT-\/?taken-by=marktuitert<\/p>\n

Voeding<\/h2>\n

Als sporter ben je dag in dag uit met je voeding bezig. Voor de Spelen ben je nog wat extra strenger voor jezelf. Bijvoorbeeld dat je een jaar voor de Spelen geen alcohol meer drinkt. Je gaat nog extremer gezond doen. Goed eten, goed slapen, goed rusten. In de basis alles goed doen. Eigenlijk is het heel saai. In aanloop naar de Spelen is het uren maken en daar ongeschonden doorheen komen. De crux is vooral genoeg voeding. Je traint zo hard en je vraagt zo veel van je lichaam. Als topsporter moet je vooral genoeg vetten en eiwitten binnen krijgen.<\/p>\n

Verschil maken<\/h2>\n

Je kijkt op het laatst altijd nog waar je het verschil kan maken. Dat zit in details. Je pak aerodynamischer maken of je schaatsen nog scherper slijpen zodat je beter over het ijs glijdt. Verder zit het verschil in discipline. Het goed eten, rusten en slapen. Om dat jaar in jaar uit op te brengen is wat topsport zo lastig maakt. Als het zoals bij het schaatsen in een paar minuten moet gebeuren dan kan het bij een missertje al gebeurd zijn en dan kun je weer naar de tekentafel en het over vier jaar nog een keer proberen. Zo keihard is topsport. Als je wil winnen dan moet alles kloppen.<\/p>\n

Focus<\/h2>\n

Het zwaarste aan de voorbereiding is het continu geconcentreerd en gefocust blijven op je einddoel. Er komt veel druk bij kijken van je omgeving, sponsoren en media. Als je dat niet gewend bent dan is het soms best lastig. Een maand voor de Spelen wil iedereen wat van je, daarna is al die aandacht weer weg. De verwachtingen van mensen om je heen en de verwachtingen van jezelf. De druk die steeds hoger wordt. Dat brengt ook stress met zich mee. Die dingen moet je allemaal kunnen managen.<\/p>\n

Vancouver, 20 februari 2010<\/h2>\n

Ik had er zin in die dag. Ik had goed geslapen, iets van 7 uur. Dat is al lang hoor. Voor zo\u2019n belangrijke wedstrijd de slaap vatten is lastig. Ik was heel erg scherp, maar tegelijkertijd ook rustig. Vandaag moet het gebeuren. Door mijn ervaring heb ik geleerd dat ik me rustig moet houden en niet te gek ga doen. Na het wakker worden en ontbijten maak ik een tijdsplanning voor die dag. Inrijden, schaatsen, hapje eten, klein dutje doen, douchen, schaatsen slijpen, checken dat ik alles bij me heb en dan in het busje naar de ijsbaan.<\/p>\n

https:\/\/www.instagram.com\/p\/BepQ1lMnMSc\/?hl=nl&taken-by=marktuitert<\/p>\n

Engeltje vs duiveltje<\/h2>\n

Die spanning die je vlak voor de wedstrijd voelt is hartstikke moeilijk. Hoe goed of hoe favoriet je ook bent. Het uur voor de wedstrijd is verschrikkelijk, echt verschrikkelijk. Daar heeft geen enkele sporter zin in. Het wordt een mind game. Je gedachtes gaan alle kanten op. \u2018Dit lukt niet\u2019. \u2018Ik ga het doen!\u2019. \u2018Kan ik het nog wel?\u2019. Het engeltje versus het duiveltje. Het grootste gevecht is met jezelf.<\/p>\n

Muziek<\/h2>\n

Voor de wedstrijd draaide ik Tool. Beetje progressive metal achtige muziek. Zij hebben lange tracks van 10 minuten met een hele vette spanningsopbouw. Weinig zang. Veel agressie in de nummers, maar tegelijkertijd ook rust. Je komt in een soort trance en sluit je af voor de rest van de wereld.<\/p>\n

Underdog<\/h2>\n

Er waren twee ritten na mij. Chad Hedrick tegen Stefan Groothuis en in de laatste rit Shani Davis tegen Lucas Makowksy. Van Stefan en Makowsky wist ik dat ze niet in vorm waren, maar Hedrick had de wereldbeker op de 1.500 meter gewonnen en Shani had nog een wereldrecord gereden. Dat waren de mannen in vorm. Zij waren de topfavorieten voor het goud. Ik was dat seizoen tijdens de wereldbeker niet eens een keer op het podium ge\u00ebindigd.<\/p>\n

Moment supr\u00eame<\/h2>\n

Het was rond 3 uur \u2019s nachts Nederlandse tijd en rond 6 uur Canadese tijd. Ik reed mijn 1.500 meter rit tegen de Noor Havard Bokko. Ik probeerde me echt te focussen op de eerste paar passen. Hard en scherp starten en dan iets inhouden. Niet in de adrenaline vol doorhalen, want dan kan je jezelf opblazen. Na 200 meter ga je voor het eerst richting de streep en dan moet je nog drie rondjes. Vanaf de streep trek je volle bak door en denk je eigenlijk niet meer na. Dan is het vol gas en puur op instinct rijden. Vertrouwen op je talent en alles wat je de afgelopen vier jaar hebt gedaan. Dat kun je niet meer controleren, daar moet je je aan overgeven.<\/p>\n

1.45,57<\/h2>\n

Toen ik over de streep kwam wist ik dat ik een goede rit had gereden. Bokko had ik over kruist. Het eerste wat je doet nadat je bent gefinisht is naar het bord kijken: 1.45,57. Baanrecord. Het was de snelste tijd ooit op een laaglandbaan. Ik wist gelijk dat dit het maximale was dat ik eruit kon halen en dat de tijd goed genoeg zou kunnen zijn voor het goud. Als eerste was ik blij dat alles samen was gekomen waar ik vier jaar lang naartoe had gewerkt. Maar tien seconden later denk je al: laat het zo zijn. Dan begint het zenuwslopende.<\/p>\n

\n
\n

 <\/p>\n

\n
<\/div>\n
\n
<\/div>\n
<\/div>\n<\/div>\n<\/div>\n
<\/div>\n
<\/div>\n
\n
Dit bericht op Instagram bekijken<\/div>\n<\/div>\n
<\/div>\n
\n
\n
<\/div>\n
<\/div>\n
<\/div>\n<\/div>\n
\n
<\/div>\n
<\/div>\n<\/div>\n
\n
<\/div>\n
<\/div>\n
<\/div>\n<\/div>\n<\/div>\n
\n
<\/div>\n
<\/div>\n<\/div>\n

 <\/p>\n

Een bericht gedeeld door Mark Tuitert (@marktuitert)<\/a><\/p>\n<\/div>\n<\/blockquote>\n