{"id":40847,"date":"2017-04-30T12:30:40","date_gmt":"2017-04-30T10:30:40","guid":{"rendered":"http:\/\/fhm.nl\/?p=40847"},"modified":"2018-10-12T15:06:30","modified_gmt":"2018-10-12T13:06:30","slug":"wij-gingen-naar-het-mekka-van-de-motorsport-isle-man-tt","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/fhm.nl\/wij-gingen-naar-het-mekka-van-de-motorsport-isle-man-tt\/","title":{"rendered":"Wij gingen naar het Mekka van de motorsport: Isle of Man TT"},"content":{"rendered":"
<\/div>

Coureurs die je zittend in de berm bijna aan kunt raken, raceafstanden van meer dan 350 kilometer, snelheden die oplopen tot dik boven de 300 en een gemiddelde racesnelheid van meer dan 200 kilometer per uur. D\u00e1t is in een notendop de roemruchte Isle of Man TT, de oudste en gevaarlijkste stratenrace ter wereld. FHM Motorfreak Ed Smits was op Man om uit te zoeken wat deze race zo bijzonder maakt.<\/strong><\/p>\n

Voor wie nog nooit van de Isle of Man TT heeft gehoord, het is dit jaar op de kop af exact 110 jaar geleden dat de eerste Isle of Man TT werd verreden. Destijds over een 15 mijl en 1.470 yards lang stratencircuit met straatlegale motorfietsen, vier jaar later werd de race al verplaatst naar een 37,4 mijl lang circuit (huidige lengte is 37,73 mijl, ofwel 60,72 km) dwars over het eiland, door de bebouwde kom van verschillende dorpjes en over de Snaefell Mountain Course. In de periode 1949 tot 1976 was de Isle of Man TT zelfs onderdeel van de Grand Prix wegrace kalender, maar werd verbannen toen veiligheid een issue werd. Want dat is de keerzijde van straatracen, in de 97 keer dat de TT is georganiseerd zijn er maar liefst 143 coureurs verongelukt. Toch heeft de TT nog steeds een enorme aantrekkingskracht op zowel coureurs als motorsport liefhebbers voor wie de Isle of Man TT het Mekka van de motorsport is.<\/p>\n

\"\"
ter PACEMAKER, BELFAST, 2017: John McGuinness, TT 2017 press launch. Glen Helen.
PICTURE BY STEPHEN DAVISON<\/span> <\/figcaption><\/figure>\n

Hoe ontzettend het eiland verweven is met de TT en zijn coureurs (en visa versa) wordt me snel duidelijk als in Douglas de regen met bakken uit te hemel valt, maar 23-voudig TT-winnaar John McGuinness erop staat om het rondje circuit gewoon zoals gepland op de motor te doen. Van mijn suggestie om vanwege de regen en dicht gesneeuwd Snaefell Mountain traject over te stappen op plan B wil hij niets weten. \u201cIk woon niet ver van het eiland en kom hier graag om te rijden, beetje om fit te blijven, maar dan met mijn eigen Enduro. Dat het regent maakt me vandaag niks uit, maar tijdens de TT rijden we nooit als \u2019t regent. Te gevaarlijk.\u201d<\/p>\n

Dat tradities hier op Man in ere worden gehouden blijkt bij de Grand Stand start\/finish tribune, waar aan de overkant van de straat gedurende de races op een ongekend groot scorebord door schoolkinderen de tussenstanden en rondetijden op kleine wasborden wordt bijgehouden. Alles mag tegenwoordig elektronisch worden geregistreerd en ook online via live-timing te volgen zijn, maar voor het aanwezige publiek gaat alles nog op exact dezelfde manier als aan het begin van de vorige eeuw. \u201cIn de TT wordt om de 10 seconden gestart, omdat een gezamenlijke start zoals in de MotoGP veel te gevaarlijk zou zijn.\u201d De twee belangrijkste wedstrijden, de Superbike en Senior TT, worden over 6 ronden verreden, ofwel een raceafstand van bijna 365 kilometer \u2013 in minder dan 1 uur en 45 minuten. Dat zijn cijfers waar zelfs de Formule 1 niet aan kan tippen!<\/p>\n

\"\"
ter DAVE KNEEN\/PACEMAKER PRESS, BELFAST: 02\/06\/2016: Conor Cummins (Honda – Honda Racing) at the Gooseneck during qualifying for Monster Energy Isle of Man TT.<\/span> <\/figcaption><\/figure>\n

Vanaf start\/finish rijden we naar de \u2018Bottom of Brey Hill\u2019, voor het publiek een van de meest spectaculaire plekken naast de baan, in de moestuintjes van de bewoners die dat met liefde toestaan. Het is een knik naar rechts precies op het laagste punt van de straat, die na een beste afdaling weer steil omhoog gaat. \u201cDe 1000cc Superbikes komen hier met dik 170 voorbij,\u201d weet McGuinness met te vertellen. Dat lijkt niet hard, tot ik me realiseer dat \u2018ie wel in mijlen per uur praat. Goeiendag! Maal 1,6 hebben we \u2018t dus over dik 270 km\/u. In de bebouwde kom, met stoepranden, heggen, stenen muurtjes en allesbehalve strak asfalt. Bizar is hier het understatement van het jaar. Volgens McPils zijn de krachten z\u00f3 groot dat de motor helemaal inveert en de onderkuip vol over het asfalt schuurt. Of dat niet extreem angstaanjagend is, vraag ik me af. \u201cIn ronde nummer 1, 3 en 5 is het een beetje oppassen, omdat je met een volle tank en verse banden rijdt, maar in ronde 2, 4 en 6 neem ik deze bocht gewoon volgas,\u201d aldus John.<\/p>\n