We gingen het water op met de nieuwe Yamaha Waverunner

Net als auto’s aan autojournalisten worden voorgeschoteld, moet er ook over motoren, keukenmachines en computers geschreven worden. En ja, dus moet ook iemand voor z’n werk op een Waverunner stappen.

We staan hier dus in het altijd zonnige Portugal aan de rand van een meer waar Yamaha de nieuwe lijn Waverunners presenteert. En het is wel de bedoeling dat we met allemaal een stuk gaan varen.

De Waverunners, dat zijn Yamaha’s versie van de meest leuke manier om over het water te jagen. Je hebt ze om te staan en om te zitten en die laatste gaat het hier dus over. Vinden we niet erg, want wat blijkt: omdat het kan zit daar gewoon een nog maar even zwaardere motor in. En power gecombineerd met een laag gewicht, daar houden we van. Maar daar houdt het wel op. Dat daar verschil in is, wie weet dat nou? Nou ja, nu dus iedereen.

Onvoorstelbaar dat je over deze apparaten nog serieus en technisch kunt doen, maar het kán. Mag ook wel, het verschil in prijs tussen de instapversie en de superdeluxe is nogal flink, dan mag er wel verschil wezen ook. Basically is er keus uit een paar opties, we zullen de modellen die we hier hebben maar als voorbeeld nemen, er is zelfs nog meer. Onderaan is er de EX sport die wordt aangedreven door een “eenvoudige” 1041cc driecilinder. Moet je nog met de hand in z’n achteruit zetten en zo, echt armoedig. Daarna komt er al de EX Deluxe, die bijvoorbeeld als extra’tje het RIDE systeem heeft, waarbij je dus vooruit én achteruit kunt varen. Superluxe inderdaad. Dan slaan we een paar stappen over en gaan naar de big boys, de VX cruiser. Groter, zwaarder en luxer en dus heeft dat hulp nodig. Gaan we dus maar meteen naar de een 1800cc viercilinder die er volgens zeggen zo’n tweehonderd pk uit perst. Letterlijk, want we hebben jet aandrijving. Yeeha! Maar ook dat hoeft voor sommigen niet genoeg te zijn, dus overtreffen we dat met de FX Cruiser. Echt een driepersoonsmachine, met alle toeters en bellen die je verzinnen kunt. Inclusief cruise control (ha! Snap je ‘m? Cruise? Lachen…), rustig-varen-modus voor de buurtjes die minder hip zijn, digitaal kompas, verstelbaar stuur en nog veel meer. Hiermee kun je een flinke toertocht maken, je picknickspullen meenemen en na gedane zaken weer terug naar de jachthaven keren. Weegt dus ook nog ietsje meer, dus wat is er dan logischer dan ‘m nog net even wat meer power te geven? Ding komt natuurlijk niet vooruit anders… dus weet je wat: we gooien er een supercharger bij. Daarmee vaart ‘ie bijna evengoed als de VX, dus ongeveer een ruime zeventig mijl per uur. Ja, reken dat zelf maar uit. Heb je ruwweg 250 pk onder je kont.

Maar da’s anders ook zonde… heb je een keer een kanon, stop je ‘m in je zwaarste unit. Dat snappen ze bij Yamaha best en dus hebben ze nog één extra uitvoering gemaakt: de GP1800. Kortweg een superlichte Waverunner… met dat supercharged blok erin. Goed gedaan Yamaha, goed gedaan. Die bewaren we dus tot het laatst.

Als je nog nooit op zo’n ding gezeten hebt: doen. Dan merk je meteen dat dit wel effe wat anders is.. Natuurlijk zit je wel ‘ongeveer’ als op een motor en stuur je ‘ongeveer’ als op een motor, maar dat houdt al snel op. Ten eerste is het geweld wat de waterjet loslaat echt bizar en daarmee is ook meteen de wegligging genoemd. Echt bizar hoe strak zo’n ding nog op z’n lijn blijft, zeker als je niet gewend bent met watervoertuigen denkt dat het ‘wel mee zal vallen’. Mis dus. Heel erg mis. De Waverunner blijft bijna nog beter in het spoor dan een auto of motor.. en hoe meer gas je geeft, hoe strakker het blijft. Je kunt dus bijvoorbeeld op topsnelheid (en dat is best hard) een ruk aan het stuur geven, maar hou er dan heel erg veel rekening mee dat het ding terugrukt. Die brandweerstraal gaat namelijk zonder pardon dwars op de vaarrichting en daarmee de rest van ’t schuitje ook. Geen waarschuwing, niks, gewoon in één keer je armen uit de kom. Als je geluk hebt. Hoe dan ook kun je terugzwemmen en er weer op stappen, als je ook maar heel even niet scherp bent op wat je met het stuur doet, lig je ongetwijfeld in het meer. Ook goedemorgen!

En toch he.. als je zoals nu in korte tijd veel verschillende modellen probeert merk je écht het verschil. Van de VX die wel hard gaat en wel oké is, naar de FX die echt alle luxe heeft, drie ‘echte’ zitplekken in plaats van een lang zadel, meer bergruimte dan een personenwagen en noem maar op, dat merk je wel. Meer luxe, groter, echt een pooierbak. Dat dit meer vermogen nodig heeft is logisch. Dat het ding onverstoorbaar stabiel is dus ook. Helemaal te gek, maar wel een flinke hand vol.

Dan stappen we makkelijker op de EX serie die voelbaar makkelijker zijn: kleiner, lichter, wendbaarder. Als je hiermee de golfslag van een ander tegenkomt ga je er niet dwars doorheen, maar kom je lós. En dat vinden we leuk, donders leuk. Dit is echt een ding om mee te spelen, veel baldadiger dan ’t grote werk en daar houden we van. Minder vermogen, maar dat mis je eigenlijk niet. Hier is gewoon leuk mee te varen en er zit nog zeker wel zat in. Als Yamaha dit een instapmodelletje noemt, gaan wij daar in mee. Klopt helemaal. Het verschil tussen de sport en Deluxe is dan ook minimaal, maar dat RIDE achteruitvaarsysteem is wel zo leuk. Kleurtjes zijn nog wel te kiezen, dus echt moeilijk is het niet.

Maar dan is er nog de koning van het water: de GP1800. En daar moet je wel echt effe voor gaan zitten. Volgens de technische mensen is er zelfs een verschil in karakteristiek als je je gewicht meer vooraan of achteraan plaatst, maar belangrijker is: hier zit dus dat enorme kanon in. Denk dat een beetje ME er jaloers op mag zijn, zo hard spuit dit ding vooruit. Maar na de andere vier is wel te merken dat dit ding een ander doel voor ogen heeft: in de bocht is ‘ie losser, glijdt net wat meer, dan de anderen. Is ook net wat minder stabiel, maar nog steeds keert ‘ie op een postzegel en gaat er als geen ander vandoor. Kan me dus makkelijk voorstellen dat dit in de handen van een beetje coureur – voorlopig niet ik dus- hier iets aan heeft. Dit hoeft helemaal niet stabiel te zijn, als er maar gang in zit. En dat lukt aardig, kan ik zeggen…

En voordat je het weet zit je toch met een hele technische verordening over welke Waverunner goed is waarvoor en weet jij veel wat nog meer. Wat je moet weten: deze dingen zijn retegaaf en já, dat wil je zelf ook. Welke je precies zou willen ligt misschien aan je portemonee en de omvang van je gezin, maar hoe dan ook ga je een keer voor gaas. Neem er eens eentje mee voor een proefritje, huur ‘m desnoods als je op vakantie bent. Zelfs de kleintjes zijn meer dan de moeite waard en zijn dikke pret… maar doe dat liever wel als je een beetje stevig in je schoenen staat. Het is nogal verslavend.

Tekst: Vincent Burger / MotorFreaks.nl