Final Fantasy XII is een game die je vele uren speelplezier geeft
De zomer is over het algemeen in de wereld van games een relatief saaie bedoening. Er komen niet veel games uit en qua grote aankondigingen hoeven we ook niet veel te wachten. Wanneer er dan een remaster verschijnt van Final Fantasy XII, zijn we er als de kippen bij.
We gaan echter te kort door de bocht als we stellen dat we ons vermaken met de game omdat er niks anders is. Eigenlijk is het maar goed dat de uitgever besloten heeft om de game nu uit te brengen. Final Fantasy XII The Zodiac Age is namelijk een titel waar je je tientallen uren mee kunt vermaken. Oorspronkelijk kwam de game zo’n tien jaar geleden op de PlayStation 2 uit. Deze ‘The Zodiac Age-remaster’ zorgt er voor dat game op het gebied van graphics er iets netter uit ziet, dat de laadtijden minder lang zijn, dat de muziek in een hogere kwaliteit wordt afgespeeld, en tot slot kun je voor elk personage waarmee je strijdt bepalen wat voor soort rol hij of zij vervult. Daarmee besluit je ook (voor een deel) welke vaardigheden hij of zij verkrijgt. Een goede balans tussen een team van strijders en healers is daarbij een must.
Wij hebben heel wat uurtjes met Final Fantasy XII doorgebracht en dit zijn daarbij onze bevindingen.
De setting is uitstekend
Vanaf het allereerste moment is het avontuur dat Final Fantasy XII is, de moeite waard. Er wordt een setting van een grote oorlog geschetst, waarbij strijd, het brengen van offers en verraad een centrale rol spelen. In de uren die daarop volgen kom je een aantal interessante omgevingen tegen en worden de diverse personages op een natuurlijke manier geïntroduceerd. Het is logisch dat er een groep vormt die het op wil nemen tegen de kwade bezetter.
Personages weten te boeien
Bovendien zijn de personages met wie je aan de slag gaat stuk voor stuk boeiend. Je begint met de weesjongen Vaan, die voornamelijk bezig is met het redden van zijn eigen hacje. Vervolgens zie je hoe hij zich langzaam tot held ontwikkelt, en hoe hij samen met de eigenzinnige Balthier, de mysterieuze Fran, de sympathieke Ashen en de vrolijke Penelo op avontuur gaat. Elk personage in de game heeft diverse lagen en het is mooi om te zien hoe dat zich ontwikkelt.
Het vechtsysteem is dik in orde
Hoewel Final Fantasy XII in zijn basis tien jaar oud is, is het een game die op verschillende vlakken heel goed mee kan met de hedendaagse Japanse RPG’s. Zo is het vechtsysteem echt een verademing. In dat systeem zie je de diverse vijanden gewoon in de omgevingen rondlopen en wanneer je ze nadert, kun je ze direct aanvallen. Je medestrijders kun je dan handmatig opdrachten meegeven, maar je kunt ook gebruik maken van het Gambit-systeem van de game. Daarin geef je je medestrijders bepaalde automatismen mee, waardoor ze je automatisch zullen genezen wanneer je in gevaar bent en de vijand aanvallen wanneer dit het meest logisch is.
De eerste paar uur is echter doorbijten
Hoewel Final Fantasy XII als volledig plaatje de moeite waard is, is er wel een kanttekening die gemaakt moet worden. Na een uitstekende opening, word je getrakteerd op een aantal uur waarbij je niet veel meer doet dan een aantal saaie dungeons doorwerken. Ja, het vechtsysteem maakt dit nog enigszins de moeite, maar vergeleken met de rest van de game is het toch wel tergend. Gelukkig komt de game hierna op gang en is het verder verloop een stuk interessanter.
Prijsvraag: Win de game
Tot slot hebben we nog een mooie prijsvraag. Van de uitgever van Final Fantasy XII The Zodiac Age mogen we namelijk de game samen met een leuk t-shirt weggeven. Het enige wat je hiervoor moet doen is een mail sturen naar [email protected] met de vermelding van de Final Fantasy XII-prijsvraag op FHM en je adresgegevens. Vervolgens kiezen wij één gelukkige winnaar uit. Succes!
